IBPP2/443-498/10/ICz - Moment powstania obowiązku podatkowego w VAT w przypadku świadczenia usług transportowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2010 r. (data wpływu 7 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu 31 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług transportowych na rzecz kontrahentów krajowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. organu 31 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług transportowych na rzecz kontrahentów krajowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem wyrobów metalowych. Jednym z kontrahentów Wnioskodawcy jest spółka ze Ś., która składa u Wnioskodawcy zamówienia na elementy metalowe. Od lutego 2008 do stycznia 2010 r. spółka ze Ś. zamawiała u Wnioskodawcy elementy metalowe wraz z dostawą. Elementy metalowe zamawiane były pisemnie na zamówieniach (na zamówieniach nie ma informacji o dostawie), fakt dokonywania dostaw wynika z oddzielnego pisemnego ustalenia pomiędzy spółkami. Usługa transportowa za dostawę zamówionych przez kontrahenta wyrobów była fakturowana na oddzielnej fakturze jako "usługa transportowa".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy dla usług transportowych za dostarczenie wyrobów. Zgodnie z art. 19 pkt 4 z chwilą wykonania usługi i wystawienia faktury nie później niż 7. dnia od daty wykonania tej usługi, czy też zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) w chwili otrzymania części lub całości zapłaty nie później niż 30. dnia licząc od dnia wykonania usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Obowiązek podatkowy od wyżej opisanej czynności podatkowej w związku ze spójnością sprzedaży wyrobów z ich dostarczeniem zamawiającego, powstaje z chwilą wykonania usługi i wystawienia faktury za tę usługę nie później niż 7. dnia licząc od jej wykonania.

W piśmie uzupełniającym z dnia 25 sierpnia 2010 r., Wnioskodawca wyjaśnił, iż przez "spójność sprzedaży wyrobów z ich dostarczeniem" rozumie się fakt, że każda faktura za transport dotyczy konkretnej faktury za sprzedaż wyrobów, tj. data wystawienia faktury za transport jest zgodna z datą wystawienia faktury za sprzedaż wyrobów nie później niż 7. dnia od daty wykonania usługi i sprzedaży wyrobów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zasadą, w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego, przyjętą w ustawie o podatku od towarów i usług jest to, że obowiązek w tym podatku powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT.

Ustawodawca przewidział jednak od tej zasady szereg wyjątków. Zgodnie bowiem z cyt. powyżej art. 19 ust. 1 ww. ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, które określają w odmienny sposób szczególny moment powstania obowiązku podatkowego m.in. w zależności od rodzaju transakcji.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

Zatem należy podkreślić, iż dyspozycja art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT jest przepisem szczególnym, zarówno do przepisu art. 19 ust. 1, jak i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług i ma pierwszeństwo przy określeniu momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, ustawodawca nie przewidział bowiem możliwości wyboru przez podatnika sposobu ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla tychże usług.

Należy też zauważyć, iż w przypadku usług, dla których moment powstania obowiązku podatkowego należy ustalać zgodnie z przepisem art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT, w szczególny sposób uregulowano także zasady ich dokumentowania. Zgodnie z § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Przy świadczeniu usług wskazanych w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) cyt. ustawy moment wystawienia faktury nie jest równoznaczny z momentem powstania obowiązku podatkowego. Fakturę należy bowiem wystawić nie później niż z dniem zapłaty należności lub najpóźniej 30. dnia od dnia wykonania usługi, jeżeli zapłata nie nastąpiła. Faktura w takim wypadku nie może być wystawiona wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. W sytuacji gdy nie otrzymano zapłaty przed wykonaniem usługi, fakturę można wystawić do 30. dnia licząc ten termin od dnia wykonania usługi (tj. 30. dzień jest ostatnim dniem wystawienia faktury), a obowiązek podatkowy powstaje 30. dnia od jej wykonania, chyba, że pomiędzy jej wykonaniem a 30. dniem nastąpiła zapłata, która zrodzi powstanie obowiązku podatkowego z tym dniem, w części otrzymanej zapłaty. Tylko w sytuacji, gdy podatnik wystawi fakturę w dniu otrzymania zapłaty (przedpłaty, zadatku lub raty - w każdej kwocie) lub w 30. dniu od wykonania usługi, data wystawienia faktury jest tożsama z momentem powstania obowiązku podatkowego. W przypadku wcześniejszego wystawienia dokumentów sprzedaży (przy czym nie wcześniej niż 30. dnia przed dniem wystąpienia obowiązku podatkowego), wystawienie faktury nie ma wpływu na zmianę momentu powstania tego obowiązku, jest nim bowiem data otrzymania każdej zapłaty lub w przypadku jej braku, 30. dzień od daty wykonania usługi lub jej części.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca jest producentem wyrobów metalowych. Jednym z kontrahentów Wnioskodawcy jest spółka ze Ś., która składa u Wnioskodawcy zamówienia na elementy metalowe. Od lutego 2008 do stycznia 2010 r. spółka ze Ś. zamawiała u Wnioskodawcy elementy metalowe wraz z dostawą. Elementy metalowe zamawiane były pisemnie na zamówieniach (na zamówieniach nie ma informacji o dostawie), fakt dokonywania dostaw wynika z oddzielnego pisemnego ustalenia pomiędzy spółkami. Usługa transportowa za dostawę zamówionych przez kontrahenta wyrobów była fakturowana na oddzielnej fakturze jako "usługa transportowa".

Biorąc pod uwagę stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż skoro dostawa wyrobów Wnioskodawcy i ich transport do nabywcy są realizowane w oparciu o odrębne umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentem, to uzasadnionym jest przyjęcie, iż stanowią one odrębne świadczenia.

W związku z powyższym moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług transportowych należy ustalić zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ww. ustawy o VAT.

Bez wpływu na powyższe pozostaje okoliczność, iż przedmiotem usługi transportowej są nabyte przez usługobiorcę wyroby Wnioskodawcy, gdyż nabycie to nastąpiło na podstawie odrębnej umowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.