IBPP2/443-495/14/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-495/14/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii czy w związku z brakiem adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu o spełnieniu warunków art. 86 ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym od dnia zawarcia umowy do dnia 31 marca 2014 r. podatnik nie miał prawa za ten okres do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa oraz czy z tytułu rat leasingowych obowiązywało go ograniczenie w odliczeniu VAT-u do wysokości 60% nie więcej niż 6000, zł - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii czy w związku z brakiem adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu o spełnieniu warunków art. 86 ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym od dnia zawarcia umowy do dnia 31 marca 2014 r. podatnik nie miał prawa za ten okres do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa oraz czy z tytułu rat leasingowych obowiązywało go ograniczenie w odliczeniu VAT-u do wysokości 60% nie więcej niż 6000, zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Podatnik zawarł w dniu 8 maja 2012 r. umowę leasingu operacyjnego i przyjął do używania samochód ciężarowy do 3,5T Opel Movano na okres 24 miesięcy. Wynajmowany samochód odpowiadał dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym w Art. 86 Ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym od dnia zawarcia umowy do dnia 31 marca 2014 r. Podatnik posiada zaświadczenie o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym przeprowadzonym przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów z dn. 11 czerwca 2012 r. zawierające adnotację: "Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla: Art. 3 ust. 2 pkt 2 Ustawy z dn. 16 XII 2010 r. o zmianie ustawy o pod. od tow. i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652)./VAT2/. Podatnik nie dokonał do dnia 31 marca 2014 r. wpisu w dowodzie rejestracyjnym samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z brakiem adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu o spełnieniu warunków art. 86 Ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym od dnia zawarcia umowy do dnia 31 marca 2014 r. podatnik nie miał prawa za ten okres do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa oraz czy z tytułu rat leasingowych obowiązywało go ograniczenie w odliczeniu VAT-U do wysokości 60% nie więcej niż 6.000,-zł.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ponieważ leasingowany samochód spełniał warunki art. 86 Ustawy o VAT co potwierdza dodatkowe badanie techniczne tego pojazdu z dnia 11 czerwca 2012 r. to w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia 31 marca 2014 r. podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do tego samochodu a także o pełną kwotę podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych dotyczących tego samochodu. Adnotacja w dowodzie rejestracyjnym jest tylko formalnym potwierdzeniem spełnienia tych warunków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja została wydana zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 marca 2014 r. tj. w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy.

W okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulowały przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

8.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

9.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 ww. artykułu).

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ww. ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

W myśl art. 4 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r. obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz odliczaniem paliwa do samochodów regulują przepisy art. 86a oraz art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ww. ustawy w przypadku nabycia:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ww. ustawy o VAT przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów specjalnych - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;

6.

pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

2.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

3.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;

7.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Zgodnie z art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

W myśl art. 86a ust. 4 dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań, zgodnie z art. 86a ust. 5 ustawy o VAT.

Zgodnie art. 86a ust. 8, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6000 zł.

W myśl art. 88a ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.) dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego z w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. (...)

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł w dniu 8 maja 2012 r. umowę leasingu operacyjnego i przyjął do używania samochód ciężarowy do 3,5T Opel Movano na okres 24 miesięcy. Wynajmowany samochód odpowiadał dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym w art. 86 Ustawy o VAT w stanie prawnym obowiązującym od dnia zawarcia umowy do dnia 31 marca 2014 r. Wnioskodawca posiada zaświadczenie o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym przeprowadzonym przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów z dn. 11 czerwca 2012 r. zawierające adnotację: "Pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla: art. 3 ust. 2 pkt 2 Ustawy z dn. 16.XII.2010 r. o zmianie ustawy o pod. od tow. i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652)./VAT2/. Wnioskodawca nie dokonał do dnia 31 marca 2014 r. wpisu w dowodzie rejestracyjnym samochodu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w związku z brakiem adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu o spełnieniu warunków technicznych art. 86 ustawy o VAT w stanie prawnym od dnia zawarcia umowy leasingu do dnia 31 marca 2014 r. Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa oraz pełnego odliczenia podatku z faktur dokumentujących raty leasingowe.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby ograniczenie w odliczeniu pełnej kwoty podatku VAT z tytułu rat leasingowych oraz paliwa do tego pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony nie miało zastosowania, w sytuacji gdy pojazd ten spełnia warunki przewidziane w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej (obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r.) oraz art. 86a ust. 2 pkt 1-4 (obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r.) ustawy o podatku od towarów i usług, pojazd ten, stosownie do przepisu odpowiednio art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej (art. 86a ust. 5 ustawy o VAT) winien posiadać zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego o spełnieniu wymagań wskazanych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej (odpowiednio art. 86a ust. 2 pkt 1-4 ustawy o VAT), przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W związku z powyższym na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zacytowanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że w przypadku przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, lecz przy jednoczesnym braku właściwej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy nowelizującej (art. 86a ust. 1-4 ustawy o VAT), Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych tego samochodu, jak również odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do jego napędu, bowiem zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej (odpowiednio art. 86a ust. 5 ustawy o VAT), spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stacje kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez te stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W świetle powyższych ustaleń stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie zadanego pytania i przedstawionego w tym zakresie stanowiska Wnioskodawcy, a więc nie rozstrzyga kwestii spełnienia pozostałych warunków przewidzianych przepisami do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu użytkowania pojazdu, bowiem w tym zakresie nie zadano pytania i nie przedstawiono stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl