IBPP2/443-491/09/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 sierpnia 2009 r. znak: (data wpływu 27 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie uznania czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Urzędu Gminy są zwolnione od podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Urzędu Gminy są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 sierpnia 2009 r. znak: (data wpływu 27 sierpnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 lipca 2009 r. nr IBPP2/443-491/09/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zakładem budżetowym utworzonym przez Gminę, który świadczy usługi m.in. w zakresie wywozu nieczystości, kanalizacja, inne zlecenia na rzecz mieszkańców, instytucji - dla których stosuje odpowiednie opodatkowanie. Ponadto wykonuje prace zlecone przez Urząd Gminy - są to miedzy innymi: usługi transportowe, prace ziemne, konserwacje bieżące dróg, koszenie poboczy - do tych usług stosuje zwolnienie na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) ("Zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usługi komunikacji miejskiej").

Wnioskodawca wskazał, że oczywiście usługi wymienione w poz. 138 i 153 świadczone na zlecenie UG (m.in. usługi sanitarne, usługi odśnieżania) są opodatkowane odpowiednią stawką podatku VAT).

Na potrzeby niniejszej interpretacji przyjęto opis stanu faktycznego przedstawionego w piśmie z dnia 24 sierpnia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 24 sierpnia 2009 r.):

Czy jest to prawidłowa interpretacja przepisu, czy stosowane przez Wnioskodawcę stawki opodatkowania są prawidłowe.

Ponadto w piśmie z dnia 24 sierpnia 2009 r. znak:, przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 31 lipca 2009 r. znak: IBPP2/443-491/09/BW, Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem:

Czy ten sam stan faktyczny, tj. zwolnienie usług świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej obowiązywał od dnia 1 maja 2004 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r..

Zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone przez niego na rzecz Urzędu Gminy - jednostki budżetowej (np. zlecone prace ziemne, transportowe, koszenie poboczy dróg, inne...) są zwolnione, natomiast wyjątkiem są opodatkowane stawką 7% usługi wymienione w załączniku Nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. poz. 153 do których zalicza usługi w zakresie gospodarki ściekami, śmieci, odśnieżanie dróg gminnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.),zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy.

W świetle art. 8 ust. 3 wskazanej ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1, wynosi 22% - poza wyjątkami wyszczególnionymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych do tejże ustawy.

Natomiast zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

W poz. 138 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały "usługi w zakresie rozprowadzania wody" symbol PKWiU 41.00.2, a w poz. 153 ww. załącznika "usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne" symbol PKWiU 90.0.

Z powyższego przepisu § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia wynika, iż:

* zwolnienie dotyczy wyłącznie usług świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, (bez ograniczeń dotyczących terytorialnego zakresu działania tych jednostek),

* zwolnienie to nie obejmuje usług w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU - 41.00.2), usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, a także usług sanitarnych i pokrewnych (PKWiU - 90.0) oraz usług komunikacji miejskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów: "jednostka budżetowa", "zakład budżetowy" oraz "gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej." W związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.).

Jednostkami budżetowymi - w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy - są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1-3.

Według przepisu art. 26 ust. 1 cyt. ustawy, gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna.

Natomiast zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 powołanej ustawy, zakładami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które:

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). W myśl art. 33 ust. 1 ww. ustawy, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Na mocy ww. przepisów stwierdzić należy, że Gmina (Miasto) nie jest jednostką budżetową, zakładem budżetowym ani gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej. Zatem do usług świadczonych pomiędzy Wnioskodawcą (zakładem budżetowym), a Gminą (Urzędem Gminy) nie może mieć zastosowania zwolnienie określone w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle cytowanych przepisów za nieprawidłowe należy zatem uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym usługi świadczone przez niego na rzecz Urzędu Gminy (np. zlecone prace ziemne, transportowe, koszenie poboczy, dróg) są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z powyższym usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Urzędu Gminy podlegają opodatkowaniu według stawek właściwych dla tych czynności.

W załączniku nr 3 do ustawy - stanowiącym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, w poz. 138 wymieniono usługi o symbolu PKWiU 41.00.2 - usługi w zakresie rozprowadzania wody oraz w poz. 153 usługi o symbolu PKWiU 90.0 - usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne. Zatem jeśli Wnioskodawca świadczy ww. czynności może do nich stosować stawkę 7% podatku od towarów i usług.

Należy tutaj zauważyć, iż organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich ugrupowań statystycznych. Na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwale i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Zatem do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik.

Tut. organ pragnie ponadto wskazać, iż w stanie prawnym obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 24 czerwca 2004 r. usługi, o których mowa wyżej (tj. świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi,) podlegały opodatkowaniu na ogólnych zasadach (brak było bowiem przepisu na podstawie którego przedmiotowe usługi podlegałyby zwolnieniu z podatku w tym okresie).

Zwolnienie odnoszące się do tych usług zostało natomiast wprowadzone przepisem § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 145, poz. 1541). Zgodnie bowiem z tym przepisem, w § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970) dodano pkt 14 w brzmieniu: zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Zauważa się, iż ww. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług weszło w życie z dniem 25 czerwca 2004 r.

Reasumując, przedmiotowe usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi według stanu prawnego obowiązującego od 1 maja 2004 r. do 24 czerwca 2004 r. podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, natomiast od dnia 25 czerwca 2004 r. są zwolnione z podatku VAT, jednakże jak wykazano w niniejszej interpretacji zwolnienie to nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej.