IBPP2/443-488/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu 31 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności polegającej na wykonaniu czasopism specjalistycznych - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 30 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności polegającej na wykonaniu czasopism specjalistycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) zajmuje się usługami poligraficznymi oraz produkcją poligraficzną. Większość przychodu to produkcja książek i czasopism, która polega na wytworzeniu metodami poligraficznymi książek oznaczonych według PKWiU 22.11 i czasopism oznaczonych według PKWiU 22.13. Efektem końcowym procesu produkcyjnego jest książka posiadająca ISBN lub czasopismo posiadające numer ISSN. Materiały konieczne do wytworzenia książki lub czasopisma takie jak papier, karton, farby są własnością Wnioskodawcy. Wykonanie czasopisma zamawia podmiot posiadający prawo do rozpowszechniania dzieła w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i o prawach pokrewnych. W wyniku procesu produkcyjnego powstaje nowe dobro materialne, które nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych, jest gotowe do przekazania ostatecznemu odbiorcy. Wnioskodawca dysponuje wykonanymi wyrobami, stawia je do dyspozycji zamawiającego i jednocześnie przekazuje odpłatnie prawo do dysponowania produktem gotowym w postaci czasopisma. Przedmiotem dostawy jest przeniesienie na wydawcę (zamawiającego) prawa do rozporządzania jak właściciel produktem materialnym (towarem) w postaci wydrukowanego czasopisma.

Spółce nie przysługują prawa autorskie do wytworzonego dzieła. Prawa takie przysługują zamawiającemu lub samemu autorowi. Przedmiotem sprzedaży nie są prawa autorskie, ale rzeczowa postać towaru.

Przedmiotem sprzedaży jest własność użytych do produkcji materiałów, które w ramach procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopism. Przenosząc w tym zakresie odpłatnie prawo do rozporządzania towarem jak właściciel Wnioskodawca wystawia fakturę VAT określając w niej przedmiot sprzedaży jako czasopismo oznaczone PKWiU 22.13 Nabywca kupując wytworzoną przez Spółkę książkę staje się jej właścicielem bez względu na to, jaki posiada zakres uprawnień z tytułu praw majątkowych.

W piśmie z dnia 30 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż przedstawione czasopisma są to czasopisma specjalistyczne, o których mowa w § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) oraz o których mowa w § 39 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dokonuje dostawy towaru, a co z tym się wiąże w rozumieniu § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finasów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008 r. powinna zastosować stawkę podatku w wysokości 0% dla czasopism.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem dostawy jest przeniesienie na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel produktem materialnym (towarem) w postaci wydrukowanego czasopisma. Przedmiotem sprzedaży jest własność użytych do produkcji materiałów, które w ramach procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopism Przenosząc w tym zakresie odpłatnie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel, Wnioskodawca wystawia fakturę VAT określając w niej przedmiot sprzedaży jako czasopismo oznaczone PKWU 22.13. Nabywca kupując wytworzone przez Wnioskodawcę czasopismo staje się jej właścicielem bez względu na to, jaki posiada zakres uprawnień z tytułu autorskich praw majątkowych. W związku z powyższym Wnioskodawca ocenia wykonywane przez nią czynności jako dostawę towaru, do którego stosuje się stawkę 0% zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Ponadto zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz ww. stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

I tak, w poz. 49 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, jako podlegające opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% wymienione zostały, objęte grupowaniem PKWiU ex 22.12 i ex 22.13, gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Stosownie do art. 41 ust. 16 ustawy o VAT, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

Zgodnie z treścią § 39 ust. 1 pkt 1 lit. b, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia czasopism specjalistycznych.

Przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. b, zgodnie z § 39 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r., kwestie regulowane wskazanymi wyżej przepisami § 39 ust. 1 pkt 1 lit. b oraz § 39 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., rozstrzygały odpowiednio, analogicznie brzmiące, przepisy § 9 ust. 1 pkt 10 lit. b (za wyjątkiem wskazania horyzontu czasowego obowiązywania przepisu) oraz § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 30 listopada 2008 r., powyższą kwestię rozstrzygały przepisy (odpowiednio) § 7 ust. 1 pkt 9 lit. a i b oraz § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. powyższe kwestie rozstrzygały przepisy (odpowiednio) art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a oraz art. 146 ust. 4 ustawy o VAT.

Rozstrzygnięcie kwestii dotyczącej prawidłowości zastosowania stawki 0% wymaga ustalenia czy proces wytworzenia czasopism specjalistycznych należy rozpoznać jako dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, czy też jako świadczenie usług, o których mowa w art. 8 tejże ustawy.

W niniejszej sprawie ww. preferencyjna stawka podatku może mieć bowiem zastosowanie wyłącznie do dostawy towarów.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się:

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji,

* wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu w ogóle nie występuje.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy o podatku VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119). Oznacza to, że najpierw koniecznym jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich część, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl, przywołanego już wcześniej, art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z analizy powyższych przepisów prawa podatkowego wynika, iż w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wydrukowania czasopism specjalistycznych w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, który staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest czasopismo specjalistyczne. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym czasopisma specajlistyczne są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę. Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi. W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopisma specjalistycznego. Przeniesienie własności tych towarów na nabywcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku (art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na nabywcę co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na nabywcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w przypadku, gdy w wyniku wykonanych czynności zostaje wytworzony, z własnego materiału, nowy produkt - czasopismo specjalistyczne, a następnie przeniesione zostaje prawo do rozporządzania tym produktem na nabywcę, to taką czynność należy uznać za dostawę towarów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się usługami poligraficznymi oraz produkcją poligraficzną. Większość przychodu to produkcja książek i czasopism, która polega na wytworzeniu metodami poligraficznymi książek oznaczonych według PKWiU 22.11 i czasopism oznaczonych według PKWiU 22.13. Efektem końcowym procesu produkcyjnego jest książka posiadająca ISBN lub czasopismo posiadające numer ISSN. Materiały konieczne do wytworzenia książki lub czasopisma takie jak papier, karton, farby są własnością Wnioskodawcy. Wykonanie czasopisma posiada podmiot posiadający prawo do rozpowszechniania dzieła w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i o prawach pokrewnych. W wyniku procesu produkcyjnego powstaje nowe dobro materialne, które nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych, jest gotowe do przekazania ostatecznemu odbiorcy, Wnioskodawca dysponuje wykonanymi wyrobami, stawia je do dyspozycji zamawiającego i jednocześnie przekazuje odpłatnie prawo do dysponowania produktem gotowym w postaci czasopisma. Przedmiotem dostawy jest przeniesienie na wydawcę (zamawiającego) prawa do rozporządzania jak właściciel produktem materialnym (towarem) w postaci wydrukowanego czasopisma. Spółce nie przysługują prawa autorskie do wytworzonego dzieła. Prawa takie przysługują zamawiającemu lub samemu autorowi. Przedmiotem sprzedaży nie są prawa autorskie, ale rzeczowa postać towaru. Przedmiotem sprzedaży jest własność użytych do produkcji materiałów, które w ramach procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopism. Przenosząc w tym zakresie odpłatnie prawo do rozporządzania towarem jak właściciel Wnioskodawca wystawia fakturę VAT określając w niej przedmiot sprzedaży jako czasopismo oznaczone PKWiU 22.13 Nabywca kupując wytworzoną przez Spółkę książkę staje się jej właścicielem bez względu na to, jaki posiada zakres uprawnień z tytułu praw majątkowych. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przedstawione czasopisma są to czasopisma specjalistyczne, o których mowa w § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) oraz o których mowa w § 39 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz przywołane powyżej przepisy, należy stwierdzić, iż o ile czasopisma, o których mowa we wniosku, faktycznie są czasopismami specjalistycznymi w rozumieniu powołanych wyżej przepisów, wówczas przy ich dostawie Wnioskodawca będzie posiadał prawo do zastosowania stawki 0%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.