IBPP2/443-484/09/BW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-484/09/BW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu 25 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2009 r. znak: DIS/02/07/2009 (data wpływu 27 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy do należności powstałych we wrześniu i październiku 2007 r., nieuregulowanych na dzień złożenia przedmiotowego wniosku, ma zastosowanie art. 89a ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., czy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, usług w zakresie uznania, czy do należności powstałych we wrześniu i październiku 2007 r., nieuregulowanych na dzień złożenia przedmiotowego wniosku, ma zastosowanie art. 89a ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., czy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lipca 2009 r. znak:. (data wpływu 27 lipca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 lipca 2009 r., znak: IBPP2/443-484/09/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W miesiącu wrześniu oraz październiku 2007 r. zrealizował roboty transportowe i budowlane. Z tego tytułu wystawił faktury VAT i w ustawowym okresie podatek należny wykazał w deklaracjach VAT-7 i odprowadził na konto Urzędu Skarbowego.

Wnioskodawca wskazał, że w określonym w fakturach i umowie terminie płatności dłużnik nie uregulował należności. Pomimo wielokrotnych wezwań do zapłaty należności dłużnik nie uregulował (na dzień sporządzenia niniejszego wniosku) należności.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy do należności powstałych we wrześniu i październiku 2007 r., nieuregulowanych na dzień złożenia przedmiotowego wniosku, ma zastosowanie art. 89a ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., czy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy ze względu na brak przepisów przejściowych oraz wykładnie celowości: do należności nieuregulowanych w opisanej sprawie należy zastosować art. 89a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT.

Przepisem art. 1 pkt 44 i 45 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zostały wprowadzone, z mocą obowiązującą od dnia 1 grudnia 2008 r., zmiany brzmienia ww. art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważa się, iż ww. ustawa nie zawiera przepisów przejściowych odnoszących się do art. 89a ustawy o VAT.

Ponieważ, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem w jakim brzmieniu należy stosować przepis art. 89a ustawy o VAT do należności nieuregulowanych na dzień złożenia wniosku, w ocenie tut. organu, z przyczyn przedstawionych poniżej, zastosowanie może znaleźć przepis art. 89a ustawy o VAT jedynie w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., stąd też wskazane poniżej przepisy przywołane zostały w brzmieniu aktualnym dla stanu prawnego obowiązującego właśnie od dnia 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (ust. 1a).

Na podstawie ust. 2, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1.

dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

2.

wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,

3.

wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

4.

wierzytelności nie zostały zbyte,

5.

od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,

6.

wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w miesiącu wrześniu oraz październiku 2007 r. zrealizował roboty transportowe i budowlane. Z tego tytułu wystawił faktury VAT i w ustawowym okresie podatek należny wykazał w deklaracjach VAT-7 i odprowadził na konto Urzędu Skarbowego.

Z wniosku wynika także, że w odniesieniu do, opisanych w stanie faktycznym, faktur Wnioskodawca do dnia złożenia przedmiotowego wniosku nie skorzystał de facto z możliwości skorygowania podatku należnego w oparciu o przepis art. 89a ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny należy zauważyć, że w sytuacji gdy Wnioskodawca chciałby, w odniesieniu do opisanych wyżej faktur, zastosować procedurę przewidzianą art. 89a ustawy o VAT w rozliczeniu za którykolwiek z podatkowych okresów rozliczeniowych, wówczas winien mieć na uwadze i przestrzegać jednej z podstawowych zasad państwa prawa jaką jest zasada niedziałania prawa wstecz, z której wynika, że do działań czy też zobowiązań powstałych w określonym czasie zastosowanie mają przepisy prawa wówczas obowiązujące. Należy w tym miejscu zauważyć, że w przedmiotowej sprawie zdarzeniem, o którym mowa wyżej, jest dokonanie korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o VAT. Podkreślić też należy, że zasada niedziałania prawa wstecz nie wyłącza możliwości nadania aktowi normatywnemu wstecznej mocy obowiązującej, jeżeli zasady demokratycznego państwa prawa nie stoją temu na przeszkodzie. Jak to już jednak wcześniej zauważono ustawodawca, dokonując z dniem 1 grudnia 2008 r. zmian treści art. 89a i 89b ustawy o VAT, nie wprowadził równocześnie przepisów przejściowych odnoszących się do art. 89a i art. 89b ustawy o VAT.

Tak więc w sytuacji gdy Wnioskodawca chciałby, w odniesieniu do opisanych wyżej faktur, zastosować procedurę przewidzianą art. 89a ustawy o VAT w rozliczeniu za którykolwiek z podatkowych okresów rozliczeniowych, począwszy jednak od dnia 1 grudnia 2008 r., wówczas zastosowanie znajdzie art. 89a w brzmieniu obowiązującym od ww. daty.

W konsekwencji powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, że do należności nieuregulowanych w opisanej sprawie należy zastosować art. 89 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl