IBPP2/443-483/08/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-483/08/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 26 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przy sprzedaży czasopism specjalistycznych, do których zostają wrzutkowane obce ulotki, broszury, czasopisma Wnioskodawca winien uwzględnić te wrzutki przy obliczaniu powierzchni zajętej przez reklamy w czasopiśmie Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przy sprzedaży czasopism specjalistycznych, do których zostają wrzutkowane obce ulotki, broszury, czasopisma Wnioskodawca winien uwzględnić te wrzutki przy obliczaniu powierzchni zajętej przez reklamy w czasopiśmie Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wydawcą m.in. płatnych, fachowych czasopism o tematyce rolniczo-ogrodniczej (PKWiU 22.13). Czasopisma, które spełniają określone przepisami warunki, w których reklamy stanowią mniej niż 33% powierzchni czasopisma są opodatkowane 0% stawką VAT, na podstawie § 7 ust. 1 pkt 9 lit. b) oraz § 7 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970). Z kolei inne czasopisma, w których udział reklam jest większy niż 33% ale nie przekracza 67% są opodatkowane 7% stawką VAT, na podstawie poz. 49 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w związku z art. 41 ust. 2 tejże ustawy.W każdym z tych czasopism Wnioskodawca ma możliwość zamieszczenia odpłatnych reklam - także w postaci insertowania (wkładkowania) ulotek, broszur, katalogów, itp. zewnętrznych materiałów reklamowych. Zdarza się również, że takim dodatkiem, który odpłatnie jest wrzutkowany do czasopisma Wnioskodawcy jest inne czasopismo (nie wydawane przez Wnioskodawcę) o charakterze czysto reklamowym, oznaczone własnym symbolem ISSN.Takie wrzutkowane czasopismo może być nawet kilkudziesięciostronicowe. Za usługę wrzutkowania Wnioskodawca pobiera stosowną opłatę od wydawcy tego czasopisma reklamowego. Dołączenie takiego dodatku natomiast nie wpływa na cenę sprzedaży czasopisma Wnioskodawcy, która jest taka sama niezależnie od faktu, czy zawiera dodatek reklamowy czy nie.W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, wydawnictwo zwróciło się wcześniej z zapytaniem w zakresie właściwej klasyfikacji czasopism do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. W związku z otrzymaną odpowiedzią, która została przesyłana w załączeniu, Wnioskodawca zwraca się w tej sprawie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z prośbą o udzielenie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca prosi o wydanie informacji, czy przy sprzedaży ww. czasopism, do których zostają wrzutkowane obce ulotki, broszury, czasopisma należy uwzględniać te wrzutki przy obliczaniu powierzchni zajętej przez reklamy w jego czasopiśmie. Innymi słowy czy należy sumować ogłoszenia zamieszczone w czasopiśmie Wnioskodawcy z reklamami znajdującymi się we wrzutkach i dopiero na tej podstawie określać udział powierzchni reklamowej i tym samym właściwą stawkę podatku VAT dla czasopism wydawanych przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dostawa czasopism specjalistycznych korzysta z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 0%. Przez czasopisma specjalistyczne ustawodawca rozumie wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem m.in. wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych.W poz. 49 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, wymienione są gazety, magazyny, czasopisma - oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.W zacytowanych powyżej przepisach jednym z kryteriów pozwalających na korzystanie z preferencyjnych stawek VAT jest procent powierzchni przeznaczony na reklamy. Wnioskodawca uważa, że wkładkowane broszury nie powinny być wliczane do procentu powierzchni przeznaczonej na reklamy w jego czasopiśmie ponieważ materiały te są odrębnymi publikacjami, które nie są trwale związane z jego czasopismem i które każdy czytelnik może po prostu wyrzucić. Ponadto materiały te nie wpływają w żaden sposób na cenę jego wydawnictwa, tak więc odpłatnie sprzedawane jest faktycznie tylko samo czasopismo. Zdaniem Wnioskodawcy intencją ustawodawcy było ustalenie preferencyjnych stawek VAT na wydawnictwa zawierające treści uznane przez ustawodawcę za godne uprzywilejowania. Tematyka publikacji Wnioskodawcy należy do tej grupy, dlatego też uważa, że wkładkowane przez niego materiały reklamowe nie powinny pozbawiać Wnioskodawcy prawa do preferencyjnych stawek VAT a przedmiotem kalkulacji powinna być jedynie powierzchnia przeznaczona na reklamy tylko w samym czasopiśmie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o VAT, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stawkę podatku 0% należało stosować do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

* książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek - oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,

* czasopism specjalistycznych.

Cytowany wyżej przepis art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy utracił moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2007 r.

Od dnia 1 stycznia 2008 r. obniżoną stawkę do wysokości 0% stosuje się do dostawy w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia czasopism specjalistycznych zgodnie z przepisem § 7 ust. 1 pkt 9 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

W ust. 3 wyżej wymienionego paragrafu wskazano, że przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 9 lit. b) i pkt 10 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13, PCN 4902 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1.

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;

2.

publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne;

3.

wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych;

4.

wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie;

5.

publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe;

6.

publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego;

7.

czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wydawcą m.in. płatnych, fachowych czasopism o tematyce rolniczo-ogrodniczej (PKWiU 22.13). W każdym z tych czasopism ma możliwość zamieszczenia odpłatnych reklam - także w postaci insertowania (wkładkowania) ulotek, broszur, katalogów, itp. zewnętrznych materiałów reklamowych. Zdarza się również, że takim dodatkiem, który odpłatnie jest wrzutkowany do czasopisma Wnioskodawcy, jest inne czasopismo (nie wydawane przez Wnioskodawcę) o charakterze czysto reklamowym, oznaczone własnym symbolem ISSN.Takie wrzutkowane czasopismo może być nawet kilkudziesięciostronicowe. Za usługę wrzutkowania Wnioskodawca pobiera stosowną opłatę od wydawcy tego czasopisma reklamowego. Dołączenie takiego dodatku natomiast nie wpływa na cenę sprzedaży czasopisma Wnioskodawcy, która jest taka sama niezależnie od faktu, czy zawiera dodatek reklamowy czy nie.Wnioskodawca wskazuje, że materiały te są odrębnymi publikacjami, które nie są trwale związane z jego czasopismem.

Należy zauważyć, iż cyt. wyżej przepis § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 kwietnia 2004 r. zawiera wykaz wymogów, które muszą zostać spełnione aby można było zaliczyć dane czasopismo do czasopism specjalistycznych. Dopiero wypełnienie wszystkich tych warunków pozwoli na uznanie danego czasopisma za specjalistyczne.Jednocześnie przepis ten wymienia zbiór czynników, których wystąpienie wyklucza taką możliwość, nawet jeżeli spełnione zostały pozostałe wymogi. Należy przy tym podkreślić iż wystąpienie chociaż jednego, spośród wymienionych w punktach 1 do 7 ww. § 7 ust. 3 rozporządzenia czynników powoduje niemożność uznania danego czasopisma za specjalistyczne.Jednym z kryteriów pozwalających na korzystanie z preferencyjnej 0% stawki podatku jest procent powierzchni czasopisma przeznaczony na reklamy. Z okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku wynika, że dołączane przez Wnioskodawcę do jego czasopisma materiały reklamowe (broszury, ogłoszenia handlowe, czasopisma informacyjno-reklamowe, foldery i katalogi reklamowe) są odrębnymi publikacjami, oznaczonymi własnym symbolem ISSN, które nie są trwale związane z czasopismem Wnioskodawcy i nie mają wpływu na cenę czasopisma Wnioskodawcy. Wobec tego należy uznać, że wrzutkowane obce materiały reklamowe nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu powierzchni zajętej przez reklamy w czasopiśmie wydawanym przez Wnioskodawcę.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. czasopisma (towaru) według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji czasopisma (towaru) według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl