IBPP2/443-482/14/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-482/14/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z 13 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z opłatą uiszczaną za przejazd autostradą i parking - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z opłatą uiszczaną za przejazd autostradą i parking.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 sierpnia 2014 r. znak: IBPP2/443-482/14/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT-u, firmą wykonującą usługi księgowe i prowadzącą sprzedaż wyłącznie opodatkowaną. Użytkuje kilka samochodów o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. Nie prowadzi dla nich ewidencji przebiegu pojazdów i nie są to samochody wymienione w art. 86a ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z wyjazdami na delegacje do klientów Wnioskodawca korzysta czasami z autostrad, a także z płatnych parkingów. Wnioskodawca płaci i otrzymuje dokumenty (faktury lub dowody opłaty za przejazd) potwierdzające dokonaną zapłatę. Na fakturach oraz dowodach zapłaty wyszczególniony jest podatek od towarów i usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca odpowiadając na pytanie sformułowane przez organ w ww. wezwaniu wskazał, że:

1. Co oznacza, że nie są to samochody wymienione w art. 86a ust. 3 i 4 ustawy, czy to oznacza, że samochody są wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej jak również do celów innych niż działalność gospodarcza (tzn. do celów prywatnych).

Ad. 1 Obecnie samochody są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Niemniej przewidujemy w przyszłości możliwości ich wykorzystania dla najmu bądź dla celów innych niż działalność gospodarcza.

2. Czy pojazdy są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, czy też są wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej jak i do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (do celów prywatnych).

Ad. 2 Obecnie samochody są wykorzystywane wyłącznie do celów opodatkowanych, do działalności gospodarczej.

3. Czy istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdów do użytku prywatnego, jeżeli tak to należy szczegółowo wskazać jakie to są okoliczności.

Ad. 3 Nie istnieją takie okoliczności.

4. Czy Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystywania pojazdów wykluczające ich użycie do celów prywatnych, jeśli tak to należy wskazać jakie to są zasady i jakie zostaną podjęte działania zabezpieczające ich wykonanie.

Ad. 4 Każdy wyjazd poza miasto K jest poprzedzony wydaniem polecenia wyjazdu służbowego na piśmie określającego czas i miejsce wyjazdu. Jazdy miejskie są zgłaszane na bieżąco zarządowi.

5. W jaki sposób Wnioskodawca nadzoruje używanie samochodów i w czym to się przejawia.

Ad. 5 Każdy wyjazd poza miasto K jest poprzedzony wydaniem polecenia wyjazdu służbowego na piśmie określającego czas i miejsce wyjazdu. Dokument rozliczenia delegacji jest sprawdzany i akceptowany przez zarząd lub osoby upoważnione. Jazdy miejskie są zgłaszane na bieżąco zarządowi.

6. Kto i w jaki sposób korzysta w firmie z pojazdów.

Ad. 6 Pracownicy, którzy potrzebują przemieścić się w celu wykonania zadań służbowych korzystają z pojazdów firmowych kierując nimi.

7. Gdzie pojazdy są garażowane w godzinach pracy i po godzinach.

Ad. 7 Firma Wnioskodawcy posiada siedzibę i biura w tak zwanej płatnej strefie parkowania. Na podwórzu kamienicy gdzie mamy siedzibę, mamy do dyspozycji tylko jedno miejsce parkingowe. Pozostałe samochody parkowane są w każdy dzień w innym miejscu. Wykupujemy i płacimy przelewem za możliwości parkowania w płatnej strefie bez wskazania stałego miejsca, a część samochodów jest parkowana też w różnych miejscach poza strefą płatnego parkowania. Jest to zostawione do decyzji pracowników aktualnie użytkujących dany samochód. Powyższe dotyczy zarówno godzin pracy jak i innych godzin.

8. Czy Wnioskodawca zatrudnia pracowników i czy w związku z tym został wprowadzony obowiązek zostawienia po godzinach pracy na parkingu przedsiębiorstwa pojazdów używanych przez pracowników, bez możliwości ich pobrania.

Ad. 8 Tak, Wnioskodawca zatrudnia pracowników, ale nie ma parkingu. Patrz wyjaśnienia w punkcie 7.

9. Czy istnieje nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych (np. GPS).

Ad. 9 Tylko polecenie wyjazdu dla jazd zamiejscowych.

10. Czy Wnioskodawca (pracodawca) dokonał należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych pracownika, proszę wskazać jakie czynności zostały podjęte, w czym ta staranność się przejawia.

Ad. 10 Wnioskodawca nie widzi takiej potrzeby w związku z tym, że samochody nie zostały zgłoszone jako wykorzystywane tylko do działalności gospodarczej. Uważa, że nie ma takiego obowiązku.

11. Czy Wnioskodawca zmieniał przeznaczenie pojazdów z działalności "mieszanej" (czyli wykorzystywanych zarówno do działalności gospodarczej jak i do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą), a jeśli tak to kiedy następowała zmiana i w jakim okresie.

Ad. 11 Przeznaczenie samochodów nie było zmieniane, nigdy nie były zgłoszone jako wykorzystywane tylko do działalności gospodarczej.

12. Czy Wnioskodawca złożył naczelnikowi urzędu skarbowego informację w terminie 7 dni od dnia, w którym poniósł pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, że pojazdy będzie wykorzystywał wyłącznie do działalności gospodarczej.

Ad. 12 Nie była składana informacja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia pełnego podatku VAT od opłaty za przejazd autostradą i parking.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia pełnego podatku VAT od opłaty za przejazd autostradą i parking. Artykuł 86 ustawy o podatku od towarów i usług pozwala na odliczenie podatku VAT od zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca prowadzi tylko sprzedaż opodatkowaną. Zgodnie z zapisami art. 106o-106q Ustawy o podatku od towarów i usług oraz paragrafu 3 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wystawiania faktur dokument opłaty za przejazd autostradą upoważnia do odliczenia podatku VAT wykazanego na nim. Artykuł 86a Ustawy o podatku od towarów i usług ogranicza prawo odliczenia podatku VAT od wydatków zawiązanych z eksploatacją lub używaniem pojazdów samochodowych, ale jego zdaniem opłata za przejazd autostradą oraz opłata za parkowanie samochodu nie powinny być zaliczane do tego typu wydatków. Opłata za przejazd autostradą to opłata związana z użytkowaniem autostrady: budowli i nieruchomości, a nie samochodu. Także opłata za parking to opłata za używanie budowli i nieruchomości, a nie samochodu.

Tak więc Wnioskodawca uważa, że ma prawo do pełnego odliczenia VAT-u za przejazd autostradą oraz parkowanie samochodów opisanych powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą" wprowadzono nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.)"pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że "samochodem osobowym" jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca użytkuje kilka samochodów o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. Nie prowadzi dla nich ewidencji przebiegu pojazdów i nie są to samochody wymienione w art. 86a ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z wyjazdami na delegacje do klientów Wnioskodawcy korzysta czasami z autostrad, a także z płatnych parkingów. Pracownicy, którzy potrzebują przemieścić się w celu wykonania zadań służbowych korzystają z pojazdów firmowych kierując nimi. Wnioskodawca płaci i otrzymuje dokumenty (faktury lub dowody opłaty za przejazd) potwierdzające dokonaną zapłatę.

Obecnie samochody są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Niemniej Wnioskodawca przewiduje w przyszłości możliwości ich wykorzystania dla najmu bądź dla celów innych niż działalność gospodarcza. Wnioskodawca nie widzi potrzeby aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych pracownika w związku z tym, że samochody nie zostały zgłoszone jako wykorzystywane tylko do działalności gospodarczej. Przeznaczenie samochodów nie było zmieniane, nigdy nie były zgłoszone jako wykorzystywane tylko do działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie składał informacji naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia, w którym poniósł pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, że pojazdy będzie wykorzystywał wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zatem, Wnioskodawcy przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków eksploatacyjnych, związanych z używaniem pojazdów samochodowych przeznaczonych do użytku "mieszanego".

Zgodnie z powołanym wyżej art. 86a ust. 2 pkt 3 katalog wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 1 ustawy, obejmuje m.in. nabycie innych towarów i usług związanych z eksploatacją, używaniem tych pojazdów. Bezsprzecznie ponoszony przez Wnioskodawcę koszt opłaty parkingowej lub opłaty za przejazd autostradą związany jest z konkretnym samochodem, który korzysta z tego miejsca parkingowego lub z autostrady. Tym samym więc, ponoszonych kosztów opłat parkingowych i za przejazd autostradą nie można odnosić do ogółu wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w sytuacji, gdy opłata taka dotyczy użytkowania konkretnego pojazdu, a przesłanka ta została wymieniona w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Wydatki, które Wnioskodawca przedstawił w złożonym wniosku (tekst jedn.: za przejazd autostradą oraz postój na parkingach), nie należą do kategorii kosztów ogólnych związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, od których przysługuje prawo do odliczenia na zasadach ogólnych - tj. z zastosowaniem przepisów art. 86 ustawy. Wydatki te Wnioskodawca ponosi w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów należących do kategorii wymienionej w art. 86a ust. 1 ustawy. W związku z użytkowaniem tego rodzaju samochodów zasadom szczególnym podlegają także wydatki ich dotyczące, o czym stanowią przepisy art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy. Przepis art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów dotyczących użytkowania takich samochodów; przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem posiadanych samochodów. Wymienione we wniosku koszty opłat za parkowanie i za przejazd autostradą, są bezpośrednio związane z użytkowanymi przez Wnioskodawcę samochodami. Tak więc odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na ww. opłaty/koszty nie można dokonywać z pominięciem regulacji zawartych w treści art. 86a ustawy.

Powołane przepisy art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 ustawy, mają na celu ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego samochodów użytkowanych w sposób "mieszany" - tj. do celów służbowych i prywatnych. Jak wyżej wskazano katalog wydatków związanych z użytkowaniem takich samochodów wymienia w przepisie art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy jedynie przykładowe wydatki, które podlegają rozliczeniu z zastosowaniem przepisu art. 86a ust. 1. Jednakże w związku z wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 1 ponoszony jest szereg innych wydatków, bez których użytkowanie takich pojazdów byłoby niemożliwe, a wydatki te bezsprzecznie służą samochodom wykorzystywanym także prywatnie. Tym samym, przedstawione we wniosku wydatki (za przejazd autostradą oraz parking), jako wynikające z użytkowania samochodów Strony, do których stosuje się ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego, objęte są dyspozycją przepisów art. 86a ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 2 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl