IBPP2/443-482/08/LŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2008 r. (data wpływu 26 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu 21 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego znajdującego się w hali garażowej zlokalizowanej w budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego znajdującego się w hali garażowej zlokalizowanej w budynku.Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 sierpnia 2008 r., znak: IBPP2/443-482/08/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność deweloperską. Mieszkania będące przedmiotem sprzedaży Spółki spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Podpisany z klientem akt notarialny stanowi, ze Spółka zgodnie z § 3 pkt 1 i 2 sprzedaje na rzecz klienta samodzielny lokal mieszkalny wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku niesłużących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali i udziałem w działce gruntu. Strony ustaliły nadto, że z własnością lokalu związane jest prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej zlokalizowanej w przedmiotowym budynku. Za ww. przedmiot sprzedaży strony określiły cenę w łącznej kwocie brutto, w której zawarty jest podatek VAT w obowiązującej stawce 7%.Nadmienić należy, że dokumentacja ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych, w zestawieniu powierzchni wyodrębnionych lokali, pomieszczeń do nich przynależnych i udziałów poszczególnych lokali w częściach wspólnych nieruchomości w budynku mieszkalnym wielorodzinnym nie wykazuje powierzchni wyodrębnionej jako garaż lub miejsce postojowe. Dokumentacja ta w charakterystyce obiektu stwierdza jedynie, że w podpiwniczeniu każdego z budynków mieści się hala garażowa. Stan ten, potwierdza w swoim piśmie Prezydent Miasta wskazując, że w budynku mieszkalnym, wielorodzinnym, są dwadzieścia trzy samodzielne lokale mieszkalne od nr 1 do nr 23 wraz z pomieszczeniami przynależnymi i wspólnymi. Stąd też, dla poszczególnych miejsc postojowych, ani dla całego podziemnego pomieszczenia garażowego nie są utworzone odrębne księgi wieczyste.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej zlokalizowanej w budynku mieszkalnym, które to prawo jest decyzją administracyjną nierozerwalnie związane z własnością tegoż lokalu, winna być opodatkowana stawką właściwą dla lokalu mieszkalnego, tj. 7%. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał decyzję Izby Skarbowej w Poznaniu Ośrodek Zamiejscowy w Pile z 25 sierpnia 2006 r. sygn. P1-P-443-004/06/Z, decyzję Izby Skarbowej w Warszawie z 21 czerwca 2007 r., sygn. 1461/Dci-II/4407/147/07/EO. W czerwcu 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł (I FSK 103/05), że miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, gdyż nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych. Jeśli więc deweloper sprzedaje lokal mieszkalny wraz z prawem do korzystania z miejsca parkingowego znajdującego się w danym budynku, całość powinien opodatkować jedną, obniżoną stawką. Podobnie w wyroku z 5 lipca 2006 r. (I FSK 945/05) NSA stwierdził, że "w przypadku czynności o charakterze kompleksowym, na które składa się czynność podstawowa i czynności pomocnicze niezbędne do wykonania tej pierwszej, przyjmować należy jednolitą stawkę VAT dla całego kompleksu czynności, właściwą dla czynności podstawowej. W tym przypadku sprzedaż mieszkania można uznać za czynność podstawową, a sprzedaż garażu za pomocniczą". Istotny w tym względzie jest, z daniem Wnioskodawcy, także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 września 2007 r. (III SA/Wa 1052/07) oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 15 lutego 2008 r. (I SA/Po 1206/07). W obu tych wyrokach sąd orzekł, że miejsce postojowe nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności oraz sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wyodrębnionego miejsca parkingowego znajdującego się w danym budynku podlegać będzie jednej stawce VAT, właściwej dla lokalu mieszkalnego, to jest 7% stawce VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2008 r. w którym Wnioskodawca twierdzi, iż sprzedaż lokalu mieszkalnego spełniającego definicję zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej zlokalizowanej w tym samym budynku mieszkalnym, które to prawo jest decyzją administracyjną nierozerwalnie związaną, winno być opodatkowane stawką właściwą dla lokalu mieszkalnego o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT tj. 7%. Stanowisko Spółki jest zgodne z art. 41 ust. 12 i ust. 12a (ust. 12b i 12c nie dotyczy prezentowanego przez Spółkę stanu faktycznego) ustawy o VAT, które stanowią, że preferencyjną stawkę 7% stosuje się w odniesieniu do (...) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych (...). W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę wskazano, że nie będzie dochodziło do wyodrębnienia pomieszczenia garażowego jako odrębnego lokalu użytkowego. Hala z miejscami postojowymi wchodzi w skład nieruchomości wspólnej, stanowiącej współwłasność właścicieli lokali. Hala stanowi otwartą przestrzeń a miejsca parkingowe nie stanowią wydzielonych trwałymi ścianami izb (co potwierdza załącznik do projektu wykonawczego: "Rzut Piwnic"). Miejsce postojowe samo w sobie nie stanowi więc samodzielnego lokalu w rozumieniu ustawy o własności lokali. Stąd przedmiotem sprzedaży obok własności lokalu mieszkalnego jest nie garaż, czy samo miejsce postojowe ale prawo do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca postojowego oznaczonego danym numerem, znajdującego się w części podziemnej budynku. Prawo do miejsca postojowego jest integralnie związane z prawem własności do lokalu mieszkalnego. Potwierdzają to akty notarialne podpisane przez Spółkę. Z treści w nich zawartej wynika, że Spółka sprzedaje na rzecz klienta samodzielny lokal mieszkalny wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku nie służących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali i udziałem w działce gruntu. W punkcie 3.2. aktu notarialnego zawarto: " Strony ustalają nadto, że z własnością lokalu związane jest prawo do wyłącznego korzystania z jednego miejsca postojowego w garażu podziemnym, oznaczonego numerem..." dla lokalu mieszkalnego i miejsca parkingowego jako udziału w częściach wspólnych budynku mieszkalnego została założona tylko jedna księga wieczysta. W tym przypadku mamy do czynienia tylko z jednym przedmiotem umowy sprzedaży. Ponadto przedmiotem obrotu nie może być tylko część budynku, o ile nie ma ona charakteru odrębnego lokalu. Co więcej z art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali wynika, że współwłasności lokali wynika, że współwłasność nieruchomości wspólnej (przypadku Wnioskodawcy - hali garażowej) ma charakter przymusowy. Nie można żądać zniesienia współwłasności dopóki trwa odrębna własność lokali. Nie istnieje więc możliwość wydzielenia dla osób użytkujących miejsca garażowe odrębnej nieruchomości. Spółka jest w posiadaniu pisma wydanego przez Prezydenta Miasta Kielce, w którym stwierdza się: że w budynkach mieszkalnych, wielorodzinnych są samodzielne lokale mieszkalne wraz z pomieszczeniami przynależnymi i wspólnymi w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy własności lokali. Załącznikiem do ww. pisma jest "Dokumentacja ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych" - w której stwierdza się, że w podpiwniczeniu każdego z budynków mieści się hala garażowa oraz że wyodrębnione lokale mieszkalne w budynku wraz z pomieszczeniami przynależnymi stanowią samodzielne lokale według obowiązujących przepisów. Spółka podtrzymuje stanowisko przedstawione w poz. 52 we wniosku z dnia 21 maja 2008 r. nr IBPP2/443-482/08/LŻ. Mając powyższe na uwadze Spółka uważa, że sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wyodrębnionego miejsca parkingowego znajdującego się w danym budynku podlegać będzie jednej stawce podatku VAT, która jest właściwa dla lokalu mieszkalnego tj. 7%.W związku z ww. stanowiskiem Spółka uważa, że nie istnieje decyzja administracyjna upoważniająca Spółkę do wyodrębnienia wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej (...) a co za tym idzie Spółka nie jest władna określić wartości, jaką winna przyjąć do podstawy opodatkowania dla prawa do korzystania z miejsca postojowego znajdującego się w budynku mieszkalnym, które nie zostało wyodrębnione jako osobny lokal użytkowy a stanowi zgodnie z decyzją administracyjną nierozerwalną część lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez towar należy rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Według art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).Natomiast w myśl art. 41 ust. 12 i ust. 12a ww. ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 12a ww. ustawy rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. nadanym przez ustawę z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382) przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.Równocześnie przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) dodano ust. 1a pkt 2, zgodnie z którym stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 w zakresie w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego (ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej) nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego ani lokalu użytkowego, należy po nie sięgnąć do ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ust. 4 powołanego wyżej artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi". Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Definiując pojęcie prawne "samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

* po pierwsze - pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz

* po drugie - pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.

Z brzmienia art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali wynika, iż podstawowym kryterium pozwalającym zaliczyć określone pomieszczenie do kategorii pomocniczych jest to czy pomieszczenie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych zamieszkałych w lokalu osób. Stosując takie kryterium stwierdzić należy, że garaż czy miejsce postojowe, choć stanowią część składową lokalu mieszkalnego, nie należą do pomieszczeń pomocniczych, lecz przynależnych do lokalu i nie służą dla bezpośredniego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podpisany z klientem akt notarialny, stanowi, iż Wnioskodawca zgodnie z § 3 pkt 1 i 2 sprzedaje na rzecz klienta samodzielny lokal mieszkalny wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku niesłużących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali i udziałem w działce gruntu. Strony ustaliły nadto, że z własnością lokalu związane jest prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej zlokalizowanej w przedmiotowym budynku.

Mając na uwadze przedstawiony przez Spółkę w złożonym wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów, należy stwierdzić, iż sprzedaż miejsca postojowego w garażu podziemnym podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż lokalu mieszkalnego - 7% stawką tego podatku. Trzeba przy tym podkreślić, iż obniżone stawki mają charakter wyjątkowy i winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Wyłączenie sprzedaży lokali użytkowych spod działania przepisu art. 41 ust. 12 ww. ustawy, w powiązaniu z ust. 12a-12c tego artykułu oraz zapisu § 5 ust. 1a ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie tych obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe.Powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 ETS stwierdzia, iż: "Jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej".

Reasumując sprzedaż lokali mieszkalnych podlega opodatkowaniu według 7% stawki podatku VAT, natomiast sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego znajdującego się w podpiwniczeniu każdego z budynków tzn. w hali garażowej, podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT, niezależnie od tego, iż zgodnie z oceną Wnioskodawcy na gruncie odrębnych przepisów (decyzji administracyjnej) stanowią nierozerwalną całość. Czynność tą bowiem zgodnie z przepisami prawa podatku od towarów i usług należy traktować jako dwie odrębne transakcje. Jednocześnie należy wskazać, iż nie istnieją żadne decyzje administracyjne na podstawie których można by potraktować związane z własnością lokalu mieszkalnego prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej zlokalizowanej w podziemiach budynku jako podstawę do określenia stawki VAT innej niż 7%. Konieczność opodatkowania prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego stawką 22% wynika z przywołanych przepisów. W kwestii natomiast ustalenia podstawy opodatkowania do sprzedaży prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.Określenie ww. kwoty należnej z tytułu sprzedaży przedmiotowego prawa wykracza poza zakres prawa podatkowego. Ustalenie bowiem wartości prawa do miejsca parkingowego należy do zbywcy, który może tego dokonać np. na podstawie dokumentacji kosztorysowej.

Odnośnie wskazanych we wniosku decyzji Izby Skarbowej w Poznaniu, Izby Skarbowej w Warszawie oraz orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego należy wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika. Interpretacje te i wyroki nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa. Zatem tut. organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnej nie ma obowiązku kierować się stanowiskiem sądów i innych organów podatkowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.