IBPP2/443-471/13/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), w związku wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1254/12 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 7 marca 2013 r.) uchylającym interpretację indywidualną z dnia 10 kwietnia 2012 r. znak: IBPP2/443-24/12/AB dotyczącą podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2012 r. (data wpływu 10 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu) oraz z dnia 6 kwietnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu) oraz z dnia 6 kwietnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Firma prowadzi działalność w formie działalności gospodarczej osoby fizycznej. Jest podatnikiem VAT oraz VAT-UE, rozlicza się na zasadach ogólnych i prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Obrót w roku 2011 nie przekroczył 150.000 zł.

Przedmiotem działalności jest usługowe wykonywanie tłumaczeń z języków obcych oraz sprzedaż naturalnych kamieni szlachetnych oszlifowanych lecz nie oprawionych (PKWiU 32.12.11.0). Kamienie szlachetne nie są poddawane żadnej obróbce, lecz jedynie podlegają koniecznym badaniom identyfikacyjnym i jakościowym oraz pakowaniu w celu zabezpieczenia na czas transportu do odbiorcy.

Kamienie szlachetne sprowadzane są od dostawców głównie zagranicznych. Sprzedaż kamieni szlachetnych odbywa się głównie na rynek krajowy - odbiorcami są podmioty gospodarcze i osoby fizyczne. Odbiorcami usług tłumaczenia są podmioty krajowe.

Firma planuje wystąpić o zwolnienie z podatku VAT na rok 2012 z dniem 6 grudnia 2012, zgodnie z art. 113 ustawy o VAT podatku od towarów i usług.

W ww. piśmie z dnia 5 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca dokonał sprostowania wskazując, że Firma dokonała wystąpienia o zwolnienie z podatku VAT na rok 2012 i kolejne z dniem 6 stycznia 2012 zgodnie z art. 113 ustawy o VAT podatku od towarów i usług.

Z kolei w ww. piśmie z dnia 6 kwietnia 2012 r., tytułem sprostowania informacji uzupełniających do zapytania, Wnioskodawca poinformował, że dn. 05.01.2012 wystąpił do naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego o zwolnienie z podatku VAT od dnia 01-01-2012 w związku z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie wskazał, że od 20-05-2008 do 31-12-2012 był nieprzerwanie czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest zwolnienie firmy od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Nie zachodzą przeszkody w skorzystaniu ze zwolnienia w myśl ustawy i rozporządzenia.

W dniu 10 kwietnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał dla pana B. J. interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPP2/443-24/12/AB dotyczącą podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 30 kwietnia 2012 r. (data wpływu 4 maja 2012 r.), złożonym na podstawie art. 52 § 3 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pan B. J. wezwał tut. organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 10 kwietnia 2012 r. znak: IBPP2/443-24/12/AB.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z dnia 1 czerwca 2012 r. znak: IBPP2/4432-32/12/AB podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2012 r. znak: IBPP2/443-24/12/AB.

Pan B. J. na pisemną interpretację indywidualną z dnia 10 kwietnia 2012 r. znak: IBPP2/443-24/12/AB złożył skargę z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu 10 lipca 2012 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji oraz o zasądzenie kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej według norm przepisanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 28 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1254/12 uchylił zaskarżoną interpretację.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, że wyłączenia ze zwolnienia wymienione w art. 113 ust. 13 u.p.t.u. dzielą się na dwie grupy. Do pierwszej z nich należą wyłączenia o charakterze przedmiotowym, a mianowicie określające czynności, w stosunku do których nie stosuje się przepisów dotyczących zwolnień podmiotowych, lecz których wykonywanie, co najważniejsze, nie wyłącza możliwości korzystania przez podatników je wykonujących ze zwolnienia podmiotowego.

Do wyłączeń o charakterze przedmiotowym należy zatem zaliczyć:

* import towarów i usług,

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,

* dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca,

* świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,

Drugą grupę wyłączeń stanowią sytuacje, gdy podatnikom prawo do zwolnienia nie przysługuje, niezależnie od wielkości sprzedaży. Przede wszystkim stosowanie komentowanych przepisów jest wyłączone w stosunku do podatników wykonujących niektóre czynności wymienione w art. 113 ust. 13 pkt 1, 2 i 3 u.p.t.u. - mamy tu zatem do czynienia z wyłączeniami o charakterze podmiotowym. Z chwilą rozpoczęcia prowadzenia działalności w zakresie wskazanym w tej części ww. przepisu niezależnie od limitów obrotu wykazanym w art. 113 ust. 1 u.p.tu. podatnik traci prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług w stosunku do całej sprzedaży.

Z uwagi zatem na to, że przepis art. 113 ust. 13 u.p.t.u wyraźnie różnicuje wyłączenia podmiotowe i przedmiotowe, nie można skutków wyłączeń podmiotowych (utrata zwolnienia od całości sprzedaży) rozszerzać na wyłączenia o charakterze przedmiotowym, które takich skutków nie rodzą. Wyłączenia o charakterze przedmiotowym odnoszą się do rodzaju dokonywanej czynności niezależnie od tego jaki podmiot ją wykonuje. Dlatego też wyłączenia dotyczą konkretnej czynności, a nie podatnika który ją wykonuje. Gdyby zatem ustawodawca chciał wyłączyć ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. podatników dokonujących np. import towarów nie wprowadzałby w tym zakresie wyłączeń o charakterze przedmiotowym, a pierwsza część przepisu art. 113 ust. 13 sformułowana by była w następujący sposób: zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Sądu, podzielić należy stanowisko doktryny, że wyłączenie zawarte w art. 113 ust. 13 u.p.t.u. zdanie pierwsze ma charakter przedmiotowy i nie oznacza, że np. podatnik importujący towary lub usługi, a będący zwolniony podmiotowo traci to zwolnienie dlatego, iż dokonał importu. Przepis ten oznacza jedynie, że podatnicy, także ci zwolnieni podmiotowo, mają obowiązek zapłaty podatku w przypadku importu towarów i usług, ale dokonanie tego importu nie powoduje utraty zwolnienia.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działania lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze rozstrzygnięcie zawarte w ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1254/12 oraz stan prawny mający zastosowanie w sprawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9 art. 113, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 (art. 113 ust. 4 ustawy).

Artykuł 113 ust. 5 stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Jak wynika z ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Stosownie do zapisu art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Pod pozycją 7 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy wyrobów o symbolu PKWiU ex 32.12 wyroby jubilerskie i podobne z wyłączeniem kamieni syntetycznych, szlachetnych lub półszlachetnych obrobionych, lecz nieoprawionych (PKWiU ex 32.12 11.0), (...).

Z powyższego wynika, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do alternatywnego wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła pewnego ustawowego określonego limitu kwoty. Istnieją jednak, wskazane powyżej przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystanie z tego prawa. Zostały one wskazane w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Z uwagi jednak na to, że przepis art. 113 ust. 13 wyraźnie różnicuje wyłączenia podmiotowe i przedmiotowe, nie można skutków wyłączeń podmiotowych (utrata zwolnienia od całości sprzedaży) rozszerzać na wyłączenia o charakterze przedmiotowym, które takich skutków nie rodzą. Wyłączenia o charakterze przedmiotowym odnoszą się do rodzaju dokonywanej czynności niezależnie od tego jaki podmiot ją wykonuje. Dlatego też wyłączenia dotyczą konkretnej czynności, a nie podatnika który ją wykonuje

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest usługowe wykonywanie tłumaczeń z języków obcych oraz sprzedaż naturalnych kamieni szlachetnych oszlifowanych lecz nie oprawionych (PKWiU 32.12.11.0). Kamienie szlachetne nie są poddawane żadnej obróbce, lecz jedynie podlegają koniecznym badaniom identyfikacyjnym i jakościowym oraz pakowaniu w celu zabezpieczenia na czas transportu do odbiorcy. Obrót w roku 2011 nie przekroczył 150.000 zł. Dnia 5 stycznia 2012 r. Wnioskodawca wystąpił do naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego o zwolnienie z podatku VAT od dnia 1 stycznia 2012 r. na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto w okresie od dnia 20 maja 2008 r. był nieprzerwanie czynnym podatnikiem VAT.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, iż zawarte w piśmie Wnioskodawcy z dnia 6 kwietnia 2012 r. stwierdzenie, że Wnioskodawca był nieprzerwanie czynnym podatnikiem VAT do 31 grudnia 2012 r. potraktowano jako omyłkę pisarską, uznając, że Wnioskodawca w dacie tego pisma (tekst jedn.: 6 kwietnia 2012 r.) nie mógł stwierdzić, iż "był" czynnym podatnikiem VAT w okresie przyszłym (tekst jedn.: w okresie od 6 kwietnia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r.). Należy też stwierdzić, iż powyższe nie miało wpływu na rozstrzygnięcie zapadłe w przedmiotowej sprawie.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro osiągnięty w 2011 r. obrót z tytułu świadczenia usług tłumaczeń z języków obcych oraz sprzedaży naturalnych kamieni szlachetnych oszlifowanych, lecz nie oprawionych (PKWiU 32.12.11.0) nie przekroczył łącznie kwoty 150.000 zł, Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania w 2012 r. ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.