IBPP2/443-447/09/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-447/09/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 15 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca może poprzez wystawienie faktur korygujących zmienić dane nabywcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Wnioskodawca może poprzez wystawienie faktur korygujących zmienić dane nabywcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji stolarki okiennej i drzwiowej. Wnioskodawca dokonał sprzedaży okien drewnianych na rzecz nabywcy: T., mającej siedzibę w K., co dokumentują faktury VAT z dnia 10 grudnia 2004 r. oraz z dnia 20 stycznia 2005 r.

Spółka otrzymała pisemne wskazanie na jakiego nabywcę wystawić fakturę VAT. Wystawione faktury zostały odebrane, co potwierdza podpis na kopiach.

W dniu 25 maja 2009 r. nabywca, poprzez pełnomocnika, zwrócił się z prośbą do Spółki o wystawienie faktur korygujących z powodu błędnych danych nabywcy. Nabywcą na fakturach ma być osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej: T. zamieszkały w K. Jako powód wystawienia faktury korygującej podano fakt, iż ww. materiały budowlane zostały użyte w mieszkaniu prywatnym i nie zostały zaksięgowane w koszty firmy, co wynika również z oświadczenia osoby prowadzącej dokumentację księgową.

Do wniosku Wnioskodawca załączył kserokopie dokumentów: - faktura X - faktura, X dyspozycja wystawienia faktury, pismo z dnia 25 maja 2009 r., oświadczenie z dnia 25 maja 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka może poprzez wystawienie faktur korygujących zmienić dane nabywcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zaistnieniem następujących okoliczności, tj.:

1.

pisemnego wskazania nabywcy przed wystawieniem faktur VAT,

2.

zaakceptowaniem ww. faktur VAT poprzez ich odebranie i podpisanie,

3.

stosunkowo długim przedziałem czasowym od momentu wystawienia ww. faktur do momentu otrzymania wniosku o wystawienie faktur VAT korygujących (ponad 4 lata),

- w ocenie Wnioskodawcy, nie ma on prawa do wystawienia faktur korygujących VAT zgodnie z wnioskiem Nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowy obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług, fakturami VAT przez podatników tego podatku został określony w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, mają obowiązek wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W praktyce, przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, zdarzają się jednak pomyłki. W związku z tym ustawodawca przewidział dwie możliwości korygowania błędów w fakturach VAT, za pomocą faktury korygującej lub noty korygującej.

W tym miejscu podkreślić należy, że prawo wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy. Natomiast nabywca może jedynie, w sytuacji, o której mowa poniżej, wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

W myśl § 13 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Z ust. 2 wynika, iż faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b)

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Zgodnie natomiast z § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny - ust. 2 powołanego przepisu - powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b)

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3.

kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4.

kwotę podwyższenia podatku należnego.

W myśl § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Z powyższego przepisu § 14 rozporządzenia wynika, iż dopuszczalne jest korygowanie "pomyłek (...) w jakiejkolwiek pozycji faktury", przy czym nie uczyniono żadnych zastrzeżeń co do charakteru tych pomyłek, mogą to być więc wszelkie możliwe pomyłki, w tym również dotyczące zmiany danych nabywcy. Za interpretacją taką przemawia również wykładnia językowa analizowanego przepisu. Według słownika Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka, wyraz "pomyłka" oznacza - sąd lub postępek niezgodny z istotnym stanem rzeczy lub z obowiązującymi normami, mylne mniemanie, niewłaściwe, nieudane posunięcie; błąd, omyłka. Natomiast wyraz "jakikolwiek"- to zaimek zastępujący przymiotniki bez bliższego precyzowania ich treści; dowolny, wszelki, jaki bądź, wszystko jedno jaki; którykolwiek, jakikolwiek.

Posłużenie się przez normodawcę zaimkiem nieokreślonym wskazuje, że "pomyłki w jakiejkolwiek pozycji faktury" mogą również dotyczyć wszystkich danych nabywcy, a z uwagi na nieokreślenie istoty pomyłek, należy przyjąć, że mogą polegać na wpisaniu danych zupełnie innego kontrahenta. Jednocześnie należy podkreślić, iż celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, co oznacza, iż nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami. Jeżeli więc faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek pozycji powinna zostać skorygowana, w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między ściśle określonymi podmiotami gospodarczymi.

Prawo korygowania faktur, jak wcześniej wspomniano, przysługuje także nabywcy. Zgodnie z § 15 ust. 1 powołanego rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

Jak wynika z wyżej cytowanego przepisu § 15 ust. 1 powołanego rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi również ma prawo do skorygowania faktury przy pomocy noty korygującej. Przy czym zwrot: "jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą", oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym, itp. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. Nie można natomiast poprzez wystawienie noty korygującej zmienić podmiotu umowy sprzedaży z jednego istniejącego realnie na drugi mający również swój byt cywilnoprawny i podatkowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji stolarki okiennej i drzwiowej. Wnioskodawca dokonał sprzedaży okien drewnianych na rzecz nabywcy: T., mającej siedzibę w K. co dokumentują faktury VAT z dnia 10 grudnia 2004 r. oraz z dnia 20 stycznia 2005 r.

Spółka otrzymała pisemne wskazanie na jakiego nabywcę wystawić fakturę VAT. Wystawione faktury zostały odebrane, co potwierdza podpis na kopiach.

W dniu 25 maja 2009 r. nabywca poprzez pełnomocnika zwrócił się z prośbą do Spółki o wystawienie faktur korygujących z powodu błędnych danych nabywcy. Nabywcą na fakturach ma być osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej: T. zamieszkały w K. Jako powód wystawienia faktury korygującej podano fakt, iż ww. materiały budowlane zostały użyte w mieszkaniu prywatnym i nie zostały zaksięgowane w koszty firmy, co wynika również z oświadczenia osoby prowadzącej dokumentację księgową.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) stwierdzić należy, że Wnioskodawca wystawiając faktury VAT z dnia 10 grudnia 2004 r. oraz z dnia 20 stycznia 2005 r. udokumentował zdarzenie gospodarcze polegające na sprzedaży okien drewnianych, przy czym otrzymał on pisemne wskazanie na jakiego nabywcę należy wystawić faktury sprzedaży.

Jeśli zatem na ww. fakturach został wskazany nabywca zgodnie z pisemną dyspozycją, to należy przyjąć, że faktury te, co do danych nabywcy, zostały wystawione prawidłowo.

Tak więc w zaistniałej sytuacji przy wystawieniu ww. faktur nie sposób uznać, iż doszło do błędu (pomyłki) w jakiejkolwiek pozycji faktury dotyczącej nabywcy.

Wskazany w stanie faktycznym fakt, iż ostatecznie zakupione przedmiotowe okna drewniane zostały użyte w mieszkaniu prywatnym i nie zostały zaksięgowane w koszty firmy pozostaje bez znaczenia dla powyższego rozstrzygnięcia. Może jedynie sugerować przypuszczalną zmianę przeznaczenia na cele osobiste przedmiotowych towarów po ich zakupie, jednakże kwestia ta pozostaje poza zakresem niniejszej interpretacji.

Zatem w przedmiotowym przypadku nie mamy do czynienia z błędem w nazwie nabywcy, ani z błędnie wskazanym podmiotem dokonującym nabycia towaru.

Wobec powyższego, mając na uwadze stan prawny i przedstawiony stan faktyczny, w ocenie tut. organu, nie ma podstaw do wystawienia faktur korygujących w zakresie zmiany podmiotu widniejącego na fakturach sprzedaży z dnia 10 grudnia 2004 r. i 20 stycznia 2005 r.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl