IBPP2/443-446/08/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko firmy, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 13 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usługi polegającej na osiągnięciu określonego poziomu - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usługi polegającej na osiągnięciu określonego poziomu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 sierpnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć z kontrahentami porozumienia na zakup książek w jego hurtowni w okresie od dnia 1 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.; w sytuacji gdy zakupy dokonane przez klienta w tych miesiącach przekroczą określone kwoty klient będzie uprawniony do otrzymania prowizji związanej z wielkością dokonanych zakupów - określonej w umowie w procentach od kwot powyżej ustalonych wielkości zakupów.W projektowanym dwustronnym porozumieniu klient skłania się do tego aby wynagrodzenie było wypłacane przez Wnioskodawcę na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT - tytuł obciążenia: prowizja zgodnie z porozumieniem z dnia.......W uzupełnieniu wniosku stwierdzono, iż prowizja - jej wielkość, do otrzymania której ma być uprawniony kontrahent Wnioskodawcy, zależeć ma, zgodnie z umową, nie od konkretnej (pojedynczej) transakcji zakupu a od tego jaką osiągnął wielkość obrotu z Wnioskodawcą w poszczególnych miesiącach; kwota prowizji określona jest w umowie w procentach od kwoty przekroczenia wielkości zakupów w konkretnym okresie czasu. Wnioskodawca nadmienił też, że powyższe nie jest uzależnione od cen zakupu po jakich kontrahent nabywa towary.Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, iż w poz. 52 wniosku, mylnie użył pojęcia premia (bonus), winno być prowizja.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji otrzymania faktury dokumentującej zakup usługi polegającej na osiągnięciu określonego poziomu nabyć Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe zdarzenie - osiągnięcia przez nabywcę towarów określonej w umownie wielkości obrotów (zakupów) nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem wypłacana temu nabywcy premia (bonus) za uzyskanie tego pułapu obrotów nie stanowi odpłatności - wynagrodzenia za usługi. W związku z tym, iż z dniem 1 stycznia 2008 r. zmianie uległo brzmienie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, aby nie narazić się na odliczenie podatku VAT z faktury nieupoważniającej do odliczenia tj. takiej, w której został wykazany podatek, a która co do zasady dokumentuje transakcje niepodlegające opodatkowaniu, Wnioskodawca chce aby klient obciążał go nie fakturą a notą księgową i aby tym samym nie naraził się na zarzut zaniżenia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powołanego przepisu wynika, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Podatnicy podejmują różnorodne działania motywacyjne, (zachęcające do dalszej współpracy), w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne (prowizje) nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna (prowizja) związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć z klientami umowy handlowe, które określają sposób wyliczania prowizji lub premii pieniężnych i uzależniają, prawo do otrzymania prowizji w sytuacji gdy zakupy dokonane przez klienta w określonych miesiącach przekroczą określone wartości.Za zrealizowanie określonej wielkości obrotów Wnioskodawca wypłaca prowizję. Przyznane przez Wnioskodawcę prowizje nie są związane z konkretną dostawą, dotyczą osiągnięcia określonego obrotu w poszczególnych miesiącach. Kwota prowizji, ustalona w umowie, określona jest w procentach od kwoty przekroczenia wielkości zakupów w konkretnym okresie czasu. Prowizja nie jest zależna od cen zakupu, po jakich kontrahent nabywa towary.Udzielone przez Wnioskodawcę prowizje są ściśle zatem uzależnione od określonego zachowania jego kontrahentów. Otrzymanie przedmiotowej prowizji jest wynagrodzeniem za określone zachowanie się kontrahentów w stosunku do Wnioskodawcy. Zachowanie takie stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedawcy towarów. Jako zapłatę za wykonaną usługę kontrahenci Wnioskodawcy otrzymują prowizję. W świetle powyższego zachowanie kontrahentów wobec Wnioskodawcy, polegające na zrealizowaniu określonego poziomu zakupów, należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, świadczenie wskazanej wyżej usługi, za które wypłacane jest wynagrodzenie nazwane prowizją, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. według stawki 22% zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT. W myśl art. 41 ust. 13 ww. ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. Zatem nabywca towarów (klient Wnioskodawcy) jest obowiązany z tytułu świadczonej usługi, za którą otrzymuje wynagrodzenie (w postaci prowizji), do wystawienia faktury VAT stwierdzającej dokonanie sprzedaży, zgodnie z art. 106 ustawy o VAT.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.W kwestii prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z otrzymanych od klientów fakturach dokumentujących świadczenie usług, za które wypłacane jest wynagrodzenie w postaci prowizji, obowiązuje zasada, zgodnie z którą prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie prowizja jest udzielane w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących świadczenie usług, za które wypłacane jest wynagrodzenie w postaci prowizji. Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.Natomiast przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Reasumując; wypłacana przez Wnioskodawcę prowizja za odpowiednie zachowanie kontrahentów wobec Wnioskodawcy polegające na zrealizowaniu określonego poziomu zakupów za dany okres rozliczeniowy, należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z powyższym, świadczenie ww. usług, za które wypłacane jest wynagrodzenie nazwane prowizją, przez kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. według stawki 22% stawki podatku VAT i winno być udokumentowane fakturą VAT.Wnioskodawcy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w otrzymanych fakturach dokumentujących świadczenie ww. usług za które przyznane zostało wynagrodzenie w postaci prowizji, w myśl zasady określonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, stwierdzające iż osiągnięcie przez nabywcę określonej wielkość obrotów nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a wypłacana prowizja nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usługi, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.