IBPP2/443-444/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2008 r. znak: FE/15/08 (data wpływu 19 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zakwalifikowania otrzymania premii pieniężnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zakwalifikowania otrzymania premii pieniężnej.Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 maja 2008 r. znak: FE/15/08 (data wpływu 19 maja 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zakupuje u dostawcy - niemieckiego kontrahenta towary niezbędne do produkcji własnej oraz do dalszej odsprzedaży. Zawarł on z tym dostawcą umowę, na mocy której zrealizowanie przez niego określonej wielkości obrotu z tytułu zakupów powoduje, że otrzymuje on premie pieniężne (bonus). Wysokość premii jest ustalana w następujący sposób:

- 2,0% przy miesięcznych obrotach przekraczających 200 tys. EUR,

- 2,5% przy miesięcznych obrotach przekraczających 225 tys. EUR,

- 3,0% przy miesięcznych obrotach przekraczających 250 tys. EUR.

Wnioskodawca podkreślił, że w umowie nie zostały przewidziane żadne sankcje dla niego za niezrealizowanie ustalonego poziomu obrotów, od których przysługuje prawo do premii. Umowa przewiduje, że prawo do premii jest ustalane za okresy miesięczne i dotyczy nabywania określonej wartości towarów w każdym miesiącu. Z tytułu wypłaty dla Wnioskodawcy premii dostawca niemiecki wystawia credit note (notę księgową kredytową) na kwotę należnej premii. Wnioskodawca w związku z otrzymaną premią pieniężną nie wystawia faktury traktując otrzymaną kwotę jako "Pozostałe przychody operacyjne".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę premii pieniężnej w opisanym powyżej stanie faktycznym należy traktować jako:

* świadczenie usług (w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT) przez Wnioskodawcę na rzecz dostawcy niemieckiego,

* korektę obrotu (w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o podatku VAT),

* świadczenie wyłączone spod opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie premii pieniężnej od dostawcy niemieckiego w wysokości określonej w umowie w razie osiągnięcia określonego progu obrotów jest świadczeniem wyłączonym spod opodatkowania. W związku z tym brak jest podstaw prawnych do wystawienia przez Wnioskodawcę faktury VAT na otrzymaną premię a zachowanie dostawcy niemieckiego polegające na wystawieniu "credit note" należy uznać za prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie można uznać, że ma miejsce pomiędzy stronami umowy, poza dostawą towarów, usługa dokonywana przez Wnioskodawcę, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT ponieważ wypłata premii nie stanowi dla Wnioskodawcy wynagrodzenia za świadczone usługi (usługą nie jest osiągnięcie obrotów określonych w umowie stron). Powyższe stanowisko zostało potwierdzone między innymi w wyroku wydanym w dniu 6 lutego 2007 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie I FSK 94/06. W wyroku tym NSA w Warszawie stwierdził, że:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że tylko premia pieniężna związana z konkretną dostawą powinna być traktowana jako rabat. Natomiast nie stanowi podstawy do zmniejszenia obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 4 premia pieniężna wypłacana z tytułu nabywania określonej wartości towarów w określonym czasie gdyż nie występuje przyporządkowanie do konkretnej transakcji. Stanowisko takie zajął Minister Finansów w piśmie z dnia 30 grudnia 2004 r. nr PP3-812-1222/2004/AP/4026.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU jako klasyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Należy w tym miejscu zauważyć, iż jak słusznie wskazał Wnioskodawca, w przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

W opisie stanu faktycznego stwierdzono, że Wnioskodawca zawarł z dostawcą niemieckim umowę, na mocy której zrealizowanie przez Wnioskodawcę określonej wielkości obrotu z tytułu zakupów powoduje otrzymanie premii pieniężnej (bonus), która jest określona procentowo w zależności od osiągnięcia przez Wnioskodawcę jednego z trzech progów obrotu. Bonusy te nie mają więc charakteru dobrowolnego, ale uzależnione są od określonego zachowania Wnioskodawcy (Wnioskodawca musi spełnić warunki umowy, aby otrzymać premię pieniężną. W przeciwnym wypadku wypłata bonusu nie nastąpi.). Usługobiorcą jest niemiecki dostawca, który realizuje swój interes ekonomiczny poprzez tworzenie sytuacji, w której kupujący decyduje się na określoną kwotę zakupów od niego. Z wniosku wynika też, że nie występuje tu przyporządkowanie wypłacanej premii pieniężnej do konkretnej transakcji.Wypłacany przedmiotowy bonus jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się Wnioskodawcy w stosunku do kontrahenta niemieckiego. Wypłacając bonus kontrahent nagradza Wnioskodawcę za określone zachowanie. Bonus powinien być w związku z tym traktowany jako wynagrodzenie za ww. zachowanie Wnioskodawcy, które stanowi w tym przypadku świadczenie usług za które wypłacane jest wynagrodzenie.Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.W świetle powyższego zachowanie Wnioskodawcy polegające na wywiązaniu się z warunku umowy, jakim jest osiągnięcie określonego poziomu obrotów w okresie miesięcznym, za które przyznawane są bonusy należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22% stosownie do art. 41 ust. 13 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 13 ww. ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W związku z powyższym w przedmiotowej sytuacji otrzymanie bonusu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych oraz winno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę - Wnioskodawcę - faktury VAT na rzecz nabywcy usługi - tj. niemieckiego kontrahenta wypłacającego bonus.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołany przez Wnioskodawcę we wniosku wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osądza w konkretnym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.