IBPP2/443-441/09/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-441/09/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 9 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 11 sierpnia 2009 r.) oraz pismem z dnia 18 sierpnia 2009 r. (data wpływu 18 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów oraz prawidłowego wypełnienia informacji podsumowującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2009 r. (data wpływu 11 sierpnia 2009 r.) oraz pismem z dnia 18 sierpnia 2009 r. (data wpływu 18 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów oraz prawidłowego wypełnienia informacji podsumowującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonał importu towarów z Chin, towar został odprawiony raz w porcie w Hamburgu, raz w porcie w Rotterdamie. Odprawy w imieniu Wnioskodawcy dokonał przedstawiciel fiskalny z Niemiec. Po dokonanej odprawie wystawił dla Wnioskodawcy fakturę za opłacone cło. Kwotę wynikającą z faktury Wnioskodawca przelał na jego konto. Wnioskodawca posiada: fakturę na towar z Chin, dokument odprawy celnej odpowiednio z Hamburga i Rotterdamu, fakturę za cło od niemieckiego przedstawiciela fiskalnego oraz fakturę z polskiej firmy na pozostałe koszty (fracht, ubezpieczenie, usługę przedstawiciela fiskalnego itd). Przemieszczenie towarów z Hamburga, Rotterdamu Wnioskodawca traktuje jako WNT zgodnie z art. 11 ustawy, sporządza fakturę wewnętrzną z tego tytułu i co za tym idzie wykazuje w dokumentacji i deklaracjach wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W piśmie uzupełniającym z dnia 10 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż importowane towary stają się jego własnością po przekroczeniu granicy i służą do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Natomiast w piśmie uzupełniającym z dnia 18 czerwca 2009 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że nie należy odnosić się do transakcji w Rotterdamie. Importowany towar odprawiany jest tylko na terenie Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Kiedy w opisanej sytuacji powstaje u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

2.

Kogo należy wykazać jako dostawcę w informacji podsumowującej.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tyt. WNT powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, ponieważ nie otrzymuje faktury na towar od podatnika podatku od wartości dodanej, posiada jedynie fakturę od dostawcy z Chin i tam dokonuje zapłaty, tak więc obowiązek podatkowy, zdaniem Wnioskodawcy, powstanie 15. dnia miesiąca po dokonaniu dostawy. W kwestii informacji podsumowującej (art. 100 ustawy), Krajowa Informacja Podatkowa udziela informacji, że jako dostawcę na przedmiotowej informacji Wnioskodawca wykazuje siebie ze swoim numerem VAT UE, natomiast inne źródła informują o obowiązku wykazania jako dostawcy jego niemieckiego przedstawiciela fiskalnego z jego numerem DE. Wnioskodawca skłania się do sytuacji gdzie wykazuje siebie jako dostawcę ze swoim numerem VAT UE. Ustawa o podatku od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy, nie reguluje tej kwestii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże z importem towarów będziemy mieli do czynienia tylko wówczas gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski (art. 36 ust. 1 ww. ustawy).

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy o VAT), natomiast przez terytorium kraju należy rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)

- zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku VAT - stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju. Z cyt. wyżej przepisu wynika również, iż dotyczy on przemieszczenia towarów dokonywanego przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonał importu towarów z Chin, towar został odprawiony w porcie w Hamburgu. Odprawy w imieniu Wnioskodawcy dokonał przedstawiciel fiskalny z Niemiec. Po dokonanej odprawie wystawił dla Wnioskodawcy fakturę za opłacone cło. Kwotę wynikającą z faktury Wnioskodawca przelał na jego konto. Wnioskodawca posiada: fakturę na towar z Chin, dokument odprawy celnej z Hamburga, fakturę za cło od niemieckiego przedstawiciela fiskalnego oraz fakturę z polskiej firmy na pozostałe koszty (fracht, ubezpieczenie, usługę przedstawiciela fiskalnego itd). Przemieszczenie towarów z Hamburga Wnioskodawca traktuje jako WNT, zgodnie z art. 11 ustawy, sporządza fakturę wewnętrzną z tego tytułu i co za tym idzie wykazuje w dokumentacji i deklaracjach wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W piśmie uzupełniającym z dnia 10 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż importowane towary stają się jego własnością po przekroczeniu granicy i służą do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Przedmiotowe przemieszczenie towarów z Niemiec do Polski w świetle ww. przepisów należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a zatem podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski według stawek właściwych dla nabytych towarów. Ponadto art. 20 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ww. ustawy). W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, które poprzedza w przedmiotowej sprawie nabycie towarów przywiezionych z Chin z odprawą celną dokonaną w Niemczech, obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż obowiązek podatkowy z tyt. WNT powstanie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, ponieważ nie otrzymuje faktury na towar od podatnika podatku od wartości dodanej, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie natomiast kwestii prawidłowego wypełnienia informacji podsumowującej należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

W ust. 3 omawianego art. 100 ustawy wskazano, iż informacja podsumowująca powinna zawierać w szczególności następujące dane:

1.

nazwę lub imię i nazwisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9;

2.

właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

3.

kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

4.

łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju dokonane przez Wnioskodawcę, który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest ten sam podmiot. Jak wynika z wniosku, Wnioskodawcę reprezentuje przedstawiciel podatkowy z Niemiec, który posługuje się numerem DE. Mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji oraz to, że faktycznie czynności na terenie kraju, z którego dokonywane jest nietransakcyjne przemieszczenie towarów, dokonywane są przez przedstawiciela podatkowego - posiadającego ważny numer nadany w tym kraju - w informacji podsumowującej jako numer kontrahenta należy wykazać numer tego przedstawiciela oraz kod Niemiec.

Zatem, za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż w informacji podsumowującej po stronie wewnątrzwspólnotowego dostawcy wykaże swoje dane.

W konsekwencji powyższego oceniając całościowo stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę odnośnie wszystkich pytań, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl