IBPP2/443-44/08/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana X, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2007 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług którą należało zastosować przy fakturowaniu sprzedaży robót budowlanych, o których mowa we wniosku - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług którą należało zastosować przy fakturowaniu sprzedaży robót budowlanych, o których mowa we wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, że w dniu 3 lipca 2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę o roboty budowlane na podstawie której jego firma ma wykonać roboty elektryczne w ramach budowy zespołu mieszkalnego w Wieliczce. Zakres robót został określony w dokumentacji technicznej stanowiącej załącznik do umowy. Wnioskodawca wskazał, że prace przez nich wykonywane to:

Ww. prace są niezbędne do wykonania, aby możliwe było wybudowanie przedmiotowego osiedla oraz niezbędne dla zachowania dotychczasowego stanu sieci energetycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należało zastosować przy fakturowaniu sprzedaży robót budowlanych, o których mowa wyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy stosownie do art. 146 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przez infrastrukturę towarzyszącą w rozumieniu przepisów przewidujących stawkę 7% dla robot budowlanych rozumie się:

Warunkiem uznania powyższych urządzeń za infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu jest aby związane one były z obiektami budownictwa mieszkaniowego. Oczywistym jest, że większość robót dotyczących infrastruktury towarzyszącej, która związana jest zarówno z obiektami budownictwa mieszkaniowego jak i z innymi obiektami.

Wnioskodawca stwierdził, że obecne przepisy nie definiują, jakiego rodzaju związek ma występować, aby można opodatkować roboty w zakresie infrastruktury towarzyszącej stawką 7%, skoro bowiem ustawodawca wymaga jedynie związku z obiektami budownictwa mieszkaniowego i nie określa minimalnego zakresu tego związku, to lege non distinguente uznać należy, że dla stosowania stawki 7% wystarczający jest jakikolwiek związek, a więc także minimalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%.

Na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b ustawy o VAT w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną do 7% stawką VAT objęte były:

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 cyt. ustawy obejmowała:

Z powyższej analizy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednoznacznie wynika, że w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%, mogło mieć miejsce tylko w przypadku kiedy roboty budowlano-montażowe dotyczyły infrastruktury towarzyszącej obiektom budownictwa mieszkaniowego. Zatem w przypadku gdy infrastruktura miała charakter towarzyszący zarówno budownictwu mieszkaniowemu, jak i pozostałemu budownictwu, należało dla zastosowania właściwej stawki podatku VAT wydzielić tę część, która związana była z budownictwem mieszkaniowym. Rozdziału tego można było dokonać na podstawie dokumentacji projektowej oraz kosztorysowej. Dopuszczalną metodą określania proporcji w jakich infrastruktura związana jest z budownictwem mieszkaniowym i pozostałym może być np. metoda procentowego określenia udziału powierzchni mieszkalnej w całkowitej powierzchni obiektów mieszkalnych i niemieszkalnych znajdujących się na terenie objętym tymi robotami.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy, że przy wykonywaniu robót budowlanych dla zastosowania, na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawki podatku VAT w wys. 7% wystarczający jest jakikolwiek związek z obiektami budownictwa mieszkaniowego należy uznać za nieprawidłowe.

Jednakże, co należy w tym miejscu podkreślić, zastosowanie 7% stawki podatku VAT dla robót budowlano-montażowych dotyczących infrastruktury towarzyszącej obiektom budownictwa mieszkaniowego, może mieć miejsce tylko i wyłącznie wtedy, gdy usługi te zostały wykonane przed dniem 31 grudnia 2007 r.

Stosownie bowiem do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl ust. 12a cyt. wyżej art. 41, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że od dnia 1 stycznia 2008 r. z obniżonej do 7% stawki VAT można skorzystać wyłącznie w odniesieniu do towarów i usług wymienionych w art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.Natomiast z uwagi na fakt, iż znowelizowane przepisy nie wprowadziły preferencyjnej stawki podatkowej dla infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, roboty budowlane z nią związane opodatkowane są podstawową stawką podatku od towarów i usług, tj. 22%.

Tut. organ pragnie dodatkowo zauważyć, iż udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego następuje wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej. Dlatego też załączona do przedmiotowego wniosku umowa o roboty budowlane nie może być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.