IBPP2/443-431/08/JCi

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-431/08/JCi

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących udzielanie przez Wnioskodawcę premii pieniężnych oraz czy nota księgowa jest prawidłowym sposobem dokumentowania udzielenia/wypłacenia tych premii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących udzielanie przez Wnioskodawcę premii pieniężnych oraz czy nota księgowa jest prawidłowym sposobem dokumentowania udzielenia/wypłacenia tych premii.W dniu 4 sierpnia 2008 r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tutejszego organu z dnia 22 lipca 2008 r. znak: IBPP2/443-431/08/JCi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest częścią międzynarodowej korporacji produkcyjno-handlowej T... I..... Spółka zajmuje się dystrybucją i sprzedażą zlewozmywaków, umywalek i innych produktów sanitarnych ze stali nierdzewnej, przeznaczonych do pomieszczeń gospodarczych i miejsc użyteczności publicznej, na terenie kraju."X" Spółka z o.o. (dalej zwana "Spółka") wypłaca na podstawie stosownych porozumień handlowych swoim kontrahentom dokonującym u niej zakupów określonej ilości towarów (tzn. osiągającym odpowiedni poziom obrotów) premie pieniężne. Wypłata premii pieniężnych związana jest z osiągnięciem określonego poziomu obrotów przez kontrahentów Spółki w danym przedziale czasowym. Wypłata premii nie jest związana z konkretną dostawą towarów, jest natomiast rezultatem wszystkich (wielu) dostaw towarów dokonanych w okresie rozliczeniowym, za który wypłacana jest premia pieniężna. Okresy rozliczeniowe obejmują okres jednego miesiąca, jednego kwartału, bądź też jednego roku.Kontrahenci Spółki nie są zobowiązani do nabycia określonej ilości towarów, niezrealizowanie przez kontrahentów określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją ani odpowiedzialnością. Nie istnieją także unormowania zobowiązujące kontrahentów Spółki do niedokonywania zakupów od innych dostawców towarów (prawo wyłączności) lub organizowania na rzecz Spółki sprzedaży.Kontrahenci Spółki dokumentują uzyskiwanie premii pieniężnych na dwa sposoby: wystawiając faktury VAT, bądź wystawiając noty księgowe, co jest związane z przyjętą przez danego kontrahenta własną interpretacją przepisów prawa podatkowego. Podkreślić przy tym należy, iż Spółka nie ma wpływu na przyjęty przez poszczególnych kontrahentów sposób dokumentowania premii pieniężnych.W ostatnim okresie Spółka została poinformowana przez kilku swoich kontrahentów dokumentujących dotychczas otrzymywanie od Spółki premii pieniężnych fakturami VAT, o zmianie sposobu dokumentowania premii pieniężnych poprzez wystawianie not księgowych. Ponadto Spółka została poinformowana przez kilku swoich kontrahentów o tym, iż dysponują oni indywidualnymi interpretacjami prawa podatkowego, wydanymi przez właściwe organy podatkowe, co do sposobu dokumentowania premii pieniężnych, przy czym, zdaniem kontrahentów Spółki, część z interpretacji reprezentuje pogląd, iż prawidłowym sposobem dokumentowania premii pieniężnych jest wystawianie faktur VAT, a według części z nich prawidłowym sposobem dokumentowania premii pieniężnych jest wystawianie not księgowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez kontrahentów Spółki, dokumentujących udzielanie przez Spółkę premii pieniężnych.

Czy nota księgowa jest prawidłowym sposobem dokumentowania dotyczącym udzielanych/wypłacanych przez Spółkę na rzecz jej kontrahentów premii pieniężnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie może odliczyć podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących premie pieniężne, gdyż premie pieniężne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega bowiem odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dalej "UVAT"). W myśl art. 8 ust. 1 UVAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 UVAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 UVAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Tymczasem udzielenie premii pieniężnej, zdaniem Spółki, samo w sobie nie jest wynagrodzeniem za świadczone usługi, tym bardziej nie stanowi też usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz jej kontrahentów, a to z uwagi na brak ekwiwalentności premii. Również zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej "NSA") z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06, za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie, osiągniętych przez nabywcę towarów. Podobnie mówi wyrok NSA z dnia 28 sierpnia 2007 r. sygn. akt I FSK 1109/06.Premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu (pułapu) obrotów nie jest zatem dla nabywcy według NSA wynagrodzeniem za świadczone usługi, oraz jest obojętna z punktu widzenia przepisów UVAT. W przedmiotowej sprawie wypłacane premie nie są związane z konkretną dostawą, ale z osiągnięciem określonego pułapu obrotów z tytułu wielu zrealizowanych dostaw (w danym przedziale czasowym). Kontrahenci Spółki nie świadczą na jej rzecz w związku z dostawami żadnych usług dodatkowych, np. nie prowadzą organizacji sprzedaży itp. A zatem obok transakcji dostaw towarów nie są świadczone żadne związane z nimi usługi.Należy ponadto zauważyć, że na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji dostawy towarów w rozumieniu art. 7 UVAT, a czynności stanowiące dostawę towarów nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Dostawa towarów pomiędzy Spółką a kontrahentem podlega już opodatkowaniu podatkiem VAT, a zdaniem Wnioskodawcy, nie może wystąpić sytuacja faktyczna, która stanowiłaby zarówno dostawę towarów jak i świadczenie usług. Takie rozwiązanie wyklucza bowiem istotny dla niniejszej sprawy art. 8 UVAT stanowiący wyraźnie, że usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 UVAT, a zatem wyraźnie i zdecydowanie rozdzielający usługi od dostaw (tzn. dostawa nie może być jednocześnie usługą i odwrotnie). Nie można zatem uznać, zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym niniejszej sprawy, osiągnięcia przez kontrahenta określonego pułapu obrotów za świadczenie usług, gdyż na uzyskanie określonego pułapu obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji dostaw w rozumieniu art. 7 UVAT, zaś czynności stanowiące dostawę towarów nie mogą poprzez ich zsumowanie w pewnym momencie (tj. po przekroczeniu określonego progu/pułapu obrotów) przekształcić się w usługę. Zatem zakup przez kontrahentów określonej ilości towarów, a tym samym osiągnięcie określonego poziomu obrotów nie stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia usług, gdyż opodatkowanie jako usługi świadczonej przez nabywcę towarów - nabycia określonej ilości towarów prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności: pierwszy raz jako dostawy towarów, a drugi raz jako świadczenia usług przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Wnioskodawca podkreślił również, że kontrahenci dokonują zakupów od Spółki dobrowolnie i nie są zobowiązani do wykonania transakcji o określonej premiowanej wielkości, niezrealizowanie przez kontrahentów określonego pułapu obrotów, nie jest obwarowane żadną sankcją ani odpowiedzialnością.

Wnioskodawca wskazał również, że Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej "WSA") w Warszawie w wyroku z dnia 22 maja 2007 r. sygn. akt III SA/WA 4080/06 uznał, iż za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie osiągniętych przez nabywcę towarów. Premia wypłacana przez sprzedawcę w przypadku osiągnięcia określonego poziomu obrotów, nie jest zdaniem WSA dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. WSA odniósł się w uzasadnieniu ww. wyroku m.in. do unormowań VI Dyrektywy VAT, w której funkcjonuje takie samo rozwiązanie, jak w polskiej UVAT w szczególności do art. 6 Dyrektywy, z której wynika, że dostawa towarów (określona ilość dostaw) nie może jednocześnie stanowić usługi, a także, że ta sama czynność prawna nie może być opodatkowana dwukrotnie podatkiem VAT. Konsekwencją tego jest stwierdzenie, że we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej, określona ilość dostaw towarów nie może stanowić usługi. Z orzecznictwa ETS WSA wywiódł ponadto wniosek, że dana transakcja stanowi albo dostawę towarów, albo świadczenie usług, a ustalenie, czy mamy do czynienia z dostawą, czy usługą, powinno następować każdorazowo po ustaleniu wszystkich okoliczności zawarcia danej transakcji. Według WSA opodatkowanie - jako usługi świadczonej przez nabywcę towarów - nabycia określonej ilości towarów, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz jako dostawy towarów, drugi raz jako zakupu tego samego towaru, ale jako kolejnego zakupu o określonej łącznej wartości (świadczenia usługi), ale w ramach tej samej transakcji. Podwójne opodatkowanie jest tymczasem sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz art. 217 Konstytucji RP. Na temat zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku VAT, wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny oraz NSA (np. orzeczenie TK z 25 października 2004 r., sygn. akt OTK-A 2004/9/94 oraz Uchwała 7 sędziów NSA z 22 kwietnia 2002 r. sygn. akt FPS 2/02, ONSA 2002/4/1361. Podwójne opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej jest także niedopuszczalne we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej, a państwa członkowskie Unii Europejskiej zobowiązane są do podjęcia niezbędnych środków, aby uniknąć podwójnego opodatkowania. Jak wynika z uzasadnienia ww. wyroku WSA, zakaz podwójnego opodatkowania podatkiem od wartości dodanej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie ETS. Skoro zatem podstawowym celem wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (a zatem także podatku od towarów i usług) jest wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych transakcji, to za niedopuszczalne należy uznać opodatkowanie podatkiem transakcji sprzedaży, raz jako dostawy towarów, a po raz drugi - zakupu towaru jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT. Ponadto zdaniem WSA, usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT oraz art. 8 ust. 1 Vl Dyrektywy VAT to transakcja gospodarcza, a zatem stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.Wnioskodawca (Spółka) podkreślił po raz kolejny, że po stronie kontrahentów Spółki brak jest zobowiązania do zrealizowania określonego progu obrotów. Brak jest zatem po stronie kontrahentów Spółki odrębnego zobowiązania (usługi) w stosunku do transakcji dostawy, dla którego świadczeniem wzajemnym byłaby wypłata premii pieniężnej. Ponadto Spółka nie otrzymuje od kontrahentów żadnych świadczeń tytułem rekompensaty za premię. Za brakiem podstaw prawnych do opodatkowania premii (bonusów) opowiedział się także J. Zubrzycki w leksykonie VAT. Reasumując, osiągnięcie przez danego kontrahenta określonej wartości obrotów (zakupów) ze Spółką, nie jest zdaniem Spółki usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 UVAT, a wypłacane kontrahentom premie pieniężne (bonusy) za osiągnięcie pewnego pułapu obrotów nie stanowią odpłatności (wynagrodzenia) za świadczenie usług. Premia pieniężna nie jest także towarem w rozumieniu art. 7 UVAT (pieniądz nie jest towarem), a zatem wypłacenie premii nie jest także dostawą towarów opodatkowaną podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego, w opisanym stanie faktycznym należy zastosować art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym faktury dokumentujące czynność, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, albo jest zwolniona od tego podatku, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Spółce nie przysługuje zatem prawo do odliczenia VAT naliczonego.W ocenie Spółki, z wyżej opisanych powodów, nota księgowa, jako uniwersalny dowód księgowy służący dokumentowaniu transakcji, dla których nie przewidziano odrębnych form dokumentowania, jest prawidłowym sposobem dokumentowania transakcji udzielania premii pieniężnych, jeżeli bowiem podatnik dokonuje czynności niepodlegające pod zakres przedmiotowy UVAT, to winien je dokumentować nie fakturą VAT, lecz innymi dokumentami księgowymi w rozumieniu Ustawy o rachunkowości, a z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp. Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premia ta nie jest związana z żadną konkretną dostawą. W takiej sytuacji należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Postanowienia uzależniające przyznanie bonusu od osiągnięcia odpowiedniego poziomu obrotów określonego umową w danym przedziale czasowym wskazują, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z premią pieniężną, która nie odnosi się do żadnej konkretnej dostawy towarów, lecz stanowi świadczenie odrębne, które jest przyznawane za spełnienie określonych warunków. Należy uznać, iż w tej sytuacji wypłacenie premii pieniężnej jest ściśle uzależnione od określonego zachowania kupującego. Otrzymana zatem przez kupującego premia pieniężna stanowi rodzaj wynagrodzenia za określone jego zachowanie się w stosunku do sprzedawcy.Zachowanie nabywcy tj. kontrahenta należy uznać w tym przypadku za świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego tj. Wnioskodawcy. Jako zapłatę za wykonaną usługę, kontrahent otrzymuje wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej, która jest rezultatem wszystkich dostaw towarów dokonanych w okresie rozliczeniowym (miesiąca, kwartału, roku) i zależy od osiągnięcia odpowiedniego poziomu obrotów.

Konsekwencją uznania danej premii pieniężnej jako formy wynagrodzenia za określone świadczenie jest brak możliwości potraktowania jej jako rabat (opust), który zmniejszałby podstawę opodatkowania u dostawcy - wypłacającego premię. Premia nie pełni w takim przypadku funkcji rabatu, a jedynie jej wysokość określana jest poprzez odwołanie się do wcześniej dokonanych przez kupującego zakupów. W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z sytuacją, gdzie Wnioskodawca wypłaca na podstawie stosownych porozumień handlowych swoim kontrahentom dokonującym u niej zakupów określonej ilości towarów (tzn. osiągającym odpowiedni poziom obrotów) premie pieniężne. Wypłata premii pieniężnych związana jest z osiągnięciem określonego poziomu obrotów przez kontrahentów Spółki w danym przedziale czasowym. Wypłata premii nie jest związana z konkretną dostawą towarów, jest natomiast rezultatem wszystkich (wielu) dostaw towarów dokonanych w okresie rozliczeniowym, za który wypłacana jest premia pieniężna. Okresy rozliczeniowe obejmują okres jednego miesiąca, jednego kwartału, bądź też jednego roku. Kontrahenci Spółki nie są zobowiązani do nabycia określonej ilości towarów, niezrealizowanie przez kontrahentów określonego pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją ani odpowiedzialnością. Nie istnieją także unormowania zobowiązujące kontrahentów Spółki do niedokonywania zakupów od innych dostawców towarów (prawo wyłączności) lub organizowania na rzecz Spółki sprzedaży.

Stwierdzić zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie premie pieniężne są ściśle uzależnione od określonego zachowania kontrahenta Wnioskodawcy. Wypłacona przez Wnioskodawcę premia pieniężna jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się kontrahenta Wnioskodawcy i stanowi w tym przypadku świadczenie usługi przez kontrahenta za wynagrodzeniem na rzecz Wnioskodawcy. Jako zapłatę za wykonaną usługę kontrahent otrzymuje od Wnioskodawcy premię pieniężną.W świetle powyższego zachowanie kontrahenta Wnioskodawcy, polegające na dokonaniu zakupów określonej ilości towarów w danym przedziale czasowym, należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i opodatkować podatkiem od towarów i usług według stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, który stanowi, że towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę. Świadczenie ww. usług, za które następuje zapłata w formie premii pieniężnej winno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę, czyli przez kontrahenta Wnioskodawcy, faktury VAT na rzecz nabywcy usług, czyli na rzecz Wnioskodawcy.

Ponadto, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast stosownie do art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Zgodnie z art. 41 ust. 13 ww. ustawy o VAT towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy, stwierdzającego iż opodatkowanie premii pieniężnej prowadzi do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, należy zauważyć, że w rzeczywistości w stanie faktycznym występują dwie transakcje: dostawa towarów oraz świadczenie usług. Na rzecz takiego wniosku przemawia w szczególności okoliczność, że wypłata premii nie jest związana z konkretną dostawą. Poza tym czynności te są odrębnie wynagradzane (z tytułu dostawy towarów wynagrodzenie płacone jest przez nabywcę, natomiast w przypadku premii pieniężnej wynagrodzenie wypłacane jest przez dostawcę towarów). W przypadku dostawy towarów podstawą opodatkowania jest kwota z tytułu sprzedaży dokonanej przez dostawcę na rzecz podatnika pomniejszona o kwotę należnego podatku. Z kolei w odniesieniu do świadczonej usługi podstawą opodatkowania jest wartość wypłaconej premii pieniężnej pomniejszona o kwotę należnego podatku. Trudno zatem uznać za zasadną tezę o podwójnym opodatkowaniu tej samej czynności, bowiem jak wskazano powyżej w przedmiotowej sprawie występują dwie transakcje.Jeśli chodzi o kwestie związane z prawem do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego w otrzymanych od kontrahentów fakturach dokumentujących wypłacone przez Wnioskodawcę premie pieniężne, to stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do tego obniżenia powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r.), nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Cytowany wyżej przepis nie ogranicza prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego w związku z otrzymaniem od kontrahenta faktur dokumentujących świadczenie usług, za które wynagrodzenie wypłacone jest jako premia pieniężna. Świadczenie tych usług powinno być udokumentowane przez otrzymującego wynagrodzenie, nazwane premią pieniężną, fakturą VAT i opodatkowane 22% stawką podatku od towarów usług, zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w fakturze otrzymanej od kontrahenta z tytułu świadczonych usług, za które wypłacane jest wynagrodzenie nazwane premią pieniężną, pod warunkiem oczywiście spełnienia przesłanek pozytywnych określonych w art. 86 ust. 1 tej ustawy oraz niezaistnienia innych przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę we wniosku wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osądzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43 - 300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl