IBPP2/443-428/09/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorygowania podatku VAT od należności uznanej jako nieściągalna - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorygowania podatku VAT od należności uznanej jako nieściągalna.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach swojej działalności dokonał sprzedaży towaru kontrahentowi w dniu 11 lutego 2006 r. Sprzedaż została ujęta w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek został wpłacony do Urzędu Skarbowego. Kontrahent od dnia dzisiejszego nie uregulował zapłaty za towar, wierzytelności nie zostały zbyte.

Dnia 2 grudnia 2008 r. Wnioskodawca rozpoczął procedurę skorzystania z ulgi na złe długi:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 89a ustawy od towarów i usług Wnioskodawca może dokonać korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu w miesiącu maju 2009 r. od transakcji sprzedaży dokonanej w 2006 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może dokonać korekty podatku należnego VAT zgodnie z art. 89a ustawy.

Przepisy dotyczące ulgi na złe długi mają zastosowanie od wierzytelności powstałych od dnia wejścia w życie ustawy, tj. od 1 czerwca 2005 r. Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług obowiązująca od dnia 1 grudnia 2008 r. zmieniająca zasady dotyczące ulgi na złe długi oraz brak przepisów przejściowych nie powinno wykluczać możliwości korygowania podatku VAT od sprzedaży dokonanej w 2006 r..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Przepisem art. 1 pkt 45 i 46 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zostały wprowadzone, z mocą obowiązującą od dnia 1 grudnia 2008 r., zmiany brzmienia ww. art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ problem, przedstawiony w przedmiotowym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego, wiąże się z tymi zmianami, stąd też wskazane poniżej przepisy przywołane zostały w brzmieniu aktualnym dla stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a).

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności dokonał sprzedaży towaru kontrahentowi w dniu 11 lutego 2006 r. Sprzedaż została ujęta w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek został wpłacony do Urzędu Skarbowego. Kontrahent do dnia dzisiejszego nie uregulował zapłaty za towar, wierzytelności nie zostały zbyte.W dniu 2 grudnia 2008 r.

Wnioskodawca rozpoczął procedurę skorzystania z ulgi na złe długi:

* 2 grudnia 2008 r. wysłano zapytanie do Urzędu Skarbowego kontrahenta czy jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Otrzymano zaświadczenie z dnia 13 stycznia 2009 r. (data wpływu do Spółki 6 marca 2009 r.), że kontrahent jest czynnym podatnikiem VAT.

* 15 kwietnia 2009 r. Spółka zawiadomiła dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego wynikającego z niezapłaconej faktury (dłużnik nie uregulował zapłaty).

* 6 maja 2009 r. otrzymano potwierdzenie odbioru zawiadomienia zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej o doręczeniach (ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT jest możliwe, o ile zainteresowany spełni uprzednio wszystkie warunki wymienione w ust. 2 tego artykułu.

Natomiast kwestia terminu dokonania korekty podatku należnego (o czym jest mowa w ust. 3 ww. artykułu) powiązana jest z terminem odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Przy czym, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. korekta ta może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, jednakże pod warunkiem uzyskania przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Natomiast w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. korekta podatku należnego mogła nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy następujący po miesiącu, w którym dłużnik otrzymał zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zawiadomienie o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, dłużnik Wnioskodawcy otrzymał w dniu 6 maja 2009 r. W konsekwencji Wnioskodawca mógłby skorzystać z regulacji prawnej zawartej w ww. art. 89a ustawy o VAT nie wcześniej niż w dniu 6 maja 2009 r. A zatem winien zastosować ten przepis w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. Jest to o tyle istotne, iż zmianom przepisu w zakresie dotyczącym okresu, w jakim wierzytelność wynikająca z faktury podlega korekcie podatku należnego, nie towarzyszy przepis przejściowy, który precyzowałby, jakich wierzytelności dotyczy zmieniona regulacja, tj. powstałych po wejściu w życie nowelizacji (od dnia 1 grudnia 2008 r.) czy także tych wcześniejszych. Brak przepisów przejściowych oznacza zatem, że w momencie korzystania z ulgi podatnik winien zastosować nowe regulacje do starych stanów faktycznych, co oznacza, że prawem korekty w ciągu 2 lat od daty wystawienia faktury objęte byłyby również wierzytelności powstałe przed dniem 1 grudnia 2008 r.

W konsekwencji powyższego, ze względu na to, iż przedmiotowe wierzytelności powstały w 2006 r., tzn. licząc od końca roku, w którym zostały wystawione faktury dokumentujące przedmiotowe wierzytelności minęło więcej niż 2 lata, Wnioskodawca nie ma możliwości skorygowania podatku należnego od ww. wierzytelności na podstawie przepisu art. 89a ustawy o VAT. W związku z powyższym stało się zbędne badanie pozostałych warunków zawartych w cyt. przepisach.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.