IBPP2/443-424/11/ABu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, który został odliczony w całości przy zakupie samochodu w związku z ewentualnym wprowadzeniem zmian w tym pojeździe i przekwalifikowaniu go na samochód osobowy - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, który został odliczony w całości przy zakupie samochodu w związku z ewentualnym wprowadzeniem zmian w tym pojeździe i przekwalifikowaniu go na samochód osobowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W listopadzie 2010 r. Wnioskodawca kupił samochód X, wielozadaniowy van - spełniający warunki określone w: art. 86 ust. 4 pkt 1 (po spełnieniu wymagań określonych w art. 86 ust. 5 i 5a) oraz art. 86 ust. 4 pkt 7b ustawy z dnia 11.03.2004 o podatku od towarów i usług - dla potrzeb działalności z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy i w związku z powyższym Wnioskodawca odliczył w 100% podatek VAT naliczony. Stosownie do zamierzeń Wnioskodawca odpowiednio wcześniej zaktualizował wpis w EDG w zakresie przedmiotu działalności i od miesiąca grudnia 2010 r. samochód został oddany w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu. W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza, zgodnie z oczekiwaniem klienta, dla potrzeb najmu przerobić ww. samochód na samochód osobowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, przeróbka samochodu w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie go w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu i przeznaczenie ww. pojazdu wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy, niż sześć miesięcy, nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego stosownie do postanowień art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 16.12.2010 (Dz. U. z 2010 nr 247, poz. 1652, o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług) niezależnie od terminu przeprowadzenia przeróbki, gdyż pojazd nadal spełnia przesłanki, określone w art. 3 ust. 7b ustawy z dnia 16.12.2010 (Dz. U. z 2010 nr 247, poz. 1652, o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2. ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Analiza przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ww. ustawy odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest przeznaczenie pojazdów na wynajem na okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w listopadzie 2010 r. Wnioskodawca kupił samochód X, wielozadaniowy van - spełniający warunki określone w art. 86 ust. 4 pkt 1 (po spełnieniu wymagań określonych w art. 86 ust. 5 i 5a) oraz art. 86 ust. 4 pkt 7b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dla potrzeb działalności z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy i w związku z powyższym Wnioskodawca odliczył w 100% podatek VAT naliczony. Stosownie do zamierzeń Wnioskodawca odpowiednio wcześniej zaktualizował wpis w EDG w zakresie przedmiotu działalności i od miesiąca grudnia 2010 r. samochód został oddany w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu. W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza, zgodnie z oczekiwaniem klienta, dla potrzeb najmu przerobić ww. samochód na samochód osobowy.

Wnioskodawca zamierza dla potrzeb najmu przerobić przedmiotowy samochód na samochód osobowy, ale w ocenie tut. Organu nie zachodzi konieczność korygowania dokonanego przy nabyciu tego samochodu odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, przy założeniu, że faktycznie przedmiotowy samochód był zakupiony i przeznaczony wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy oraz jeśli przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wynajem samochodów. W przedmiotowym przypadku, spełnione zostaną przesłanki z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, czy zmiana ww. samochodu na samochód osobowy nastąpi w terminie do sześciu miesięcy, czy po sześciu miesiącach, które upłynął od daty oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu.

Podatnik realizujący prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) nie był bowiem zobowiązany do uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż przeróbka samochodu w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie go w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i przeznaczenie ww. pojazdu wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.