IBPP2/443-422/08/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P.R.D.K. Spółka Jawna przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 14 lutego 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót budowlano-montażowych, polegających na dostawie dźwigów osobowych wraz z montażem w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe) - jest prawidłowe.

W dniu 14 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót budowlano-montażowych, polegających na dostawie dźwigów osobowych wraz z montażem w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 maja 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług polegających na bieżącej konserwacji dźwigów osobowych oraz na ich remontach w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe).

Wnioskodawca prowadzi również roboty budowlano-montażowe polegające na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe). W kontrakcie zawarta jest jedna cena uwzględniająca wartość montowanego dźwigu i usługi.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 maja 2008 r. Wnioskodawca stwierdził, że wystawiane przez Wnioskodawcę faktury sprzedaży za roboty budowlano-montażowe polegające na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych zawierają numer PKOB 11, a także podstawę prawną: art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT i § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Na fakturze wyszczególniana jest jedna pozycja w rubryce "nazwa materiału lub usługi" obejmująca łączną cenę z kontraktu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zajmuje się produkcją dźwigów osobowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT należy zastosować do robót budowlano-montażowych, polegających na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie VAT (zmieniającego rozporządzenie wykonawcze do ustawy o VAT z dnia 27 kwietnia 2004 r.), 7% stawkę VAT stosuje się do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, lub w ich częściach, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także w obiektach sklasyfikowanych w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie w budynkach instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2008 r. rozszerzona została definicja obiektów budownictwa mieszkaniowego i zalicza się do nich aktualnie wszystkie budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Według PKOB w dziale 11 sklasyfikowane są: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, budynki mieszkalne na terenie koszar, budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.

Konserwacje dźwigów osobowych jak i roboty budowlano-montażowe polegające na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) dotyczą w całości budynków a nie lokali. Dźwigi osobowe są nierozerwalnie połączone z budynkami, stanowiąc ich materię. Ponad to, najczęściej w budynkach mieszkalnych lokale użytkowe zlokalizowane są na parterze, co dodatkowo przesądza o tym, że dźwigi osobowe nie są użytkowane przez najemców (właścicieli) lokali użytkowych. Biorąc pod uwagę powyższe argumenty oraz intencje Ustawodawcy, zdaniem Wnioskodawcy, roboty budowlano-montażowe polegające na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne, opodatkowane są w całości 7% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych z załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 12, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Równocześnie zgodnie z obowiązującymi od 1 stycznia 2008 r. przepisem § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) postanowiono, iż począwszy od dnia 1 stycznia 2008 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Wskazać należy także, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Niewątpliwie taką wbudowaną w budynku instalacją a jednocześnie urządzeniem technicznym jest, w ocenie tut. organu, dźwig osobowy. Z pewnością nie może on być uznany za urządzenie, które jest związane wyłącznie z lokalami mieszkalnymi czy też użytkowymi (jeżeli takowe występują jednocześnie w danym budynku).Stąd też w odniesieniu do robót budowlano-montażowych polegających na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w danym budynku winna mieć zastosowanie stawka podatku taka jak do robót budowlano-montażowych tego budynku jako całości.

Powołane wyżej przepisy przewidują bowiem stosowanie obniżonej stawki podatku 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego oraz robót budowlano-montażowych, remontów i robót konserwacyjnych związanych z tym budownictwem.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie, istotnym jest zaklasyfikowanie budynku, w którym są świadczone przedmiotowe usługi, do odpowiedniego grupowania, według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi roboty budowlano-montażowe polegające na dostawie dźwigów osobowych wraz z montażem w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i niemieszkalne (użytkowe). W kontrakcie zawarta jest jedna cena uwzględniająca wartość montowanego dźwigu i usługi. Wystawiane przez Wnioskodawcę faktury sprzedaży za roboty budowlano-montażowe polegające na dostarczaniu i montażu dźwigów osobowych w budynkach mieszkalnych zawierają numer PKOB 11, a także podstawę prawną: art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT i § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Na fakturze wyszczególniana jest jedna pozycja w rubryce "nazwa materiału lub usługi" obejmująca łączną cenę z kontraktu.W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zajmuje się produkcją dźwigów osobowych.

Ponadto należy zauważyć, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że roboty budowlano-montażowe polegające na dostawie dźwigów osobowych wraz z montażem w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) podlegają opodatkowaniu według stawki 7% podatku VAT.

Zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.

W tym miejscu należy zauważyć, że zaliczenie określonej usługi (towaru) do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków usługodawcy (producenta). W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć świadczoną usługę, usługodawca może zwrócić się o pomoc do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Kwestia stawki podatku od towarów i usług stawki opodatkowania dla usług polegających na bieżącej konserwacji dźwigów osobowych oraz na ich remontach w budynkach mieszkalnych (PKOB 11), jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.