IBPP2/443-416/13/WN - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem przez okres dłuższy niż sześć miesięcy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2013 r. (data wpływu 8 maja 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od samochodu osobowego przeznaczonego na cele najmu na okres dłuższy niż sześć miesięcy - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od samochodu osobowego przeznaczonego na cele najmu na okres dłuższy niż sześć miesięcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca poszerzył swoją działalność gospodarczą o świadczenie usług wynajmu pojazdu. W związku w tym nabył samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t. W związku z powyższym w dniu 6 marca 2013 r. poszerzył swoją działalność zgodnie z PKD 77.11.2 o "wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek. Podklasa ta obejmuje: wynajem i dzierżawę samochodów osobowych i furgonetek (<=3,5t), bez kierowcy."

Umowa kupna sprzedaży samochodu została zawarta w dniu 7 marca 2013 r., zgodnie z postanowieniami umowy własność samochodu Wnioskodawca miał nabyć po zapłaceniu całej należnej kwoty (129 700,00 zł netto) oraz otrzymaniu dowodu rejestracyjnego samochodu. Tytułem zaliczki 20 marca 2013 r. zapłacono 12 970,00 zł netto, pozostała kwota została zapłacona 26 marca 2013 r.

Pojazd został zarejestrowany 26 marca 2013 r. i tym samym Wnioskodawca nabył prawo własności. Samochód został mu wydany 28 marca 2013 r. zgodnie z protokołem odbioru do umowy sprzedaży.

W dniu 28 marca 2013 r. na podstawie umowy najmu samochód został oddany w odpłatne użytkowanie na okres 8 miesięcy. Po zakończeniu umowy najmu Wnioskodawca ma zamiar kontynuować oddawanie tego pojazdu w odpłatne użytkowanie.

Od samego początku Wnioskodawcy towarzyszył zamiar świadczenia usług oddawania pojazdów do odpłatnego korzystania. Dlatego też podjął stosowne kroki i dokonał odpowiednich zmian w PKD oraz zawarł umowę nabycia pojazdu.

Ponadto w dniu 18 lipca 2013 r. wpłynęło pismo uzupełniające wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego, z którego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojazd jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanej podatkiem VAT - najem pojazdów do odpłatnego korzystania i nie będzie przeznaczony na cele osobiste.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym Wnioskodawca może skorzystać z odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od samochodu osobowego przeznaczonego na cele najmu na okres dłuższy niż sześć miesięcy, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaszły wszelkie podstawy do skorzystania z prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym,

Zamiar podjęcia działalności w zakresie oddawania pojazdu do odpłatnego użytkowania towarzyszył mu od początku. Zostały dokonane odpowiednie zmiany w PKD. Wnioskodawca nabył tytuł prawny do pojazdu w postaci prawa własności 26 marca 2013 r. Samochód został mu wydany 28 marca 2013 r. i w tym samym dniu faktycznie został oddany w odpłatne użytkowanie na okres dłuższy niż 6 miesięcy na podstawie umowy najmu z zamiarem na dalsze jego oddawanie w odpłatne użytkowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wskazać należy, że do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

Stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z wyżej powołanego przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Jednak, w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Sformułowanie zawarte w powyższym zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, dotyczące przedmiotu działalności podatnika nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w sensie zadysponowania konkretnym samochodem w pewien określony sposób.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej wynika, że od nabycia samochodu osobowego przysługuje 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy a przedmiotem działalności tego podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tego samochodu (pojazdu) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca poszerzył swoją działalność gospodarczą o świadczenie usług wynajmu pojazdu. W związku w tym nabył samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t. Umowa kupna sprzedaży samochodu została zawarta w dniu 7 marca 2013 r.

Pojazd został zarejestrowany 26 marca 2013 r. i tym samym Wnioskodawca nabył prawo własności. Samochód został mu wydany 28 marca 2013 r. zgodnie z protokołem odbioru do umowy sprzedaży.

W dniu 28 marca 2013 r. na podstawie umowy najmu samochód został oddany w odpłatne użytkowanie na okres 8 miesięcy. Po zakończeniu umowy najmu Wnioskodawca ma zamiar kontynuować oddawanie tego pojazdu w odpłatne użytkowanie.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojazd jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanej podatkiem VAT - najem pojazdów do odpłatnego korzystania i nie będzie przeznaczony na cele osobiste.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca zakupił samochód osobowy, który przeznaczył wyłącznie na wynajem na okres przekraczający sześć miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej.

A zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.