IBPP2/443-405/11/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-405/11/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2011 r. (data wpływu 22 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodów ciężarowych wykorzystywanych w celach związanych z działalnością gospodarczą, do wykonywania czynności opodatkowanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodów ciężarowych wykorzystywanych w celach związanych z działalnością gospodarczą, do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka), będący czynnym podatnikiem VAT, zawarł dnia 8 maja 2009 r. Generalną Umowę Leasingu, do której w okresie od 19 czerwca 2009 r. do 9 września 2010 r. zawarto cztery Indywidualne Umowy Leasingu. Przedmiotem tych umów są samochody z homologacją ciężarową, o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg. Masa całkowita pojazdów nie przekracza 3,5 tony, nie spełniają one również, dodatkowych warunków wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Samochody te są przez Spółkę wykorzystywane w celach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, do wykonywania czynności opodatkowanych. Każda z umów zawarta została na okres czterech lat.

W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarowi usług Spółka zarejestrowała Umowę Generalną Leasingu wraz z aneksami oraz Indywidualne Umowy Leasingu w Urzędzie Skarbowym w dniu 27 stycznia 2011 r. W dniu 15 lutego 2011 r. Spółka otrzymała od firmy leasingowej Porozumienie datowane na 31 grudnia 2010 r. do zarejestrowanych w Urzędzie Skarbowym umów (Umowy Generalnej Leasingu oraz Umów Indywidualnych Leasingu). Porozumienie to wprowadziło do umów jedynie zapis określający, że zmiany stawek VAT wskazanych w umowach następujące wskutek zmiany przepisów podatkowych nie wymagają zmiany tych umów. W pierwotnie zawartych umowach określone zostało, że do kwoty netto doliczane jest 22% podatku VAT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy po wprowadzeniu powyższego Porozumienia Spółce nadal przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od rat leasingowych samochodów użytkowanych na podstawie zarejestrowanych w Urzędzie Skarbowym umów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzenie opisanego Porozumienia nie powoduje utraty prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od rat leasingowych samochodów użytkowanych na podstawie zarejestrowanych w Urzędzie Skarbowym umów. Jako że na dzień 31 grudnia 2010 r. Spółce przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od rat leasingowych samochodów i umowy leasingu zostały zarejestrowane w Urzędzie Skarbowym zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, a wprowadzone Porozumienie nie zmienia istoty tych umów Wnioskodawca uważa, iż Spółka zachowuje prawo do pełnego odliczenia podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej również ustawą o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT.

Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług zostały uchylone. Natomiast mocą art. 1 pkt 12 ustawy nowelizującej dodano przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei, ust. 2 tegoż przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 - stosownieó do art. 6 ust. 1 - nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. na dzień 31 grudnia 2010 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług).

Powyższy przepis, w myśl art. 6 ust. 2, ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie cyt. ustawy, oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca (dalej również Spółka), będący czynnym podatnikiem VAT, zawarł dnia 8 maja 2009 r. Generalną Umowę Leasingu, do której w okresie od 19 czerwca 2009 r. do 9 września 2010 r. zawarto cztery Indywidualne Umowy Leasingu. Przedmiotem tych umów są samochody z homologacją ciężarową, o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg. Masa całkowita pojazdów nie przekracza 3,5 tony, nie spełniają one również, dodatkowych warunków wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Samochody te są przez Spółkę wykorzystywane w celach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, do wykonywania czynności opodatkowanych. Każda z umów zawarta została na okres czterech lat.

W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Spółka zarejestrowała Umowę Generalną Leasingu wraz z aneksami oraz Indywidualne Umowy Leasingu w Urzędzie Skarbowym w dniu 27 stycznia 2011 r. W dniu 15 lutego 2011 r. Spółka otrzymała od firmy leasingowej Porozumienie datowane na 31 grudnia 2010 r. do zarejestrowanych w Urzędzie Skarbowym umów (Umowy Generalnej Leasingu oraz Umów Indywidualnych Leasingu). Porozumienie to wprowadziło do umów jedynie zapis określający, że zmiany stawek VAT wskazanych w umowach następujące wskutek zmiany przepisów podatkowych nie wymagają zmiany tych umów. W pierwotnie zawartych umowach określone zostało, że do kwoty netto doliczane jest 22% podatku VAT.

Jak wynika z powyższego zawarte porozumienie datowane na 31 grudnia 2010 r. oraz wprowadzony zapis do umów związany był ze zmianą stawki podatku VAT wynikającą z nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, iż zmiana ta nastąpiła niezależnie od działania Stron zawartej umowy leasingu. Jednocześnie zmiana ta nie zmieniła najważniejszych informacji dotyczących samochodu będącego przedmiotem umowy, od których zależy prawo do odliczenia podatku. Jedynie zmiany wprowadzone z inicjatywy stron, np. zmiana marki samochodu czy modelu, traktowane byłyby jako zmiana przedmiotu umowy i skutkowałaby wykluczeniem prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy, obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r., oraz uwzględniając przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zachowuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych dotyczących opisanych we wniosku samochodów z homologacją ciężarową, bowiem spełnione zostały warunki wskazane w art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowiącego pełną kwotę podatku określoną w fakturach VAT dokumentujących raty leasingowe, bowiem wprowadzone porozumienie uwzględniające zmianę stawki podatku VAT nie skutkuje wykluczeniem tego prawa a ponadto, jak wynika z treści wniosku, przedmiotowe umowy leasingu zostały zarejestrowane we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy także nadmienić, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego na dzień 31 grudnia 2010 r. ponieważ nie było to przedmiotem zapytania.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodów ciężarowych wykorzystywanych do czynności opodatkowanej. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących raty leasingowe dotyczące samochodów ciężarowych wykorzystywanych do czynności opodatkowanej w sytuacji wprowadzenia w przyszłości dodatkowych aneksów do zarejestrowanych umów leasingowych, zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl