IBPP2/443-402/13/BW

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data wpływu 6 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług do nieodpłatnego przekazania prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym jest wybudowana droga - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług do nieodpłatnego przekazania prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym jest wybudowana droga.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 15 lipca 2013 r. znak: IBPP2/443-402/13/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółdzielnia Mieszkaniowa) w latach 1980-1991 budował osiedla mieszkaniowe wraz z infrastrukturą. Przy ponoszeniu nakładów na budowę nie odliczano podatku VAT, który obowiązywał od lipca 1993 r.

Na czterech działkach, które są w wieczystym użytkowaniu Wnioskodawcy, zostały wybudowane drogi. Na dzień dzisiejszy nie jest wiadomo kto był inwestorem tych dróg i kto ponosił nakłady na ich budowę. Nie zachowała się żadna dokumentacja, a z przekazów ustnych Wnioskodawca wie, że drogi te były finansowane ze środków państwowych i samorządowych. W ewidencji Wnioskodawcy jest tylko prawo wieczystego użytkowania tych działek wycenione na dzień 1 stycznia 2002 r. Wnioskodawca nigdy nie ponosił żadnych nakładów na remont i utrzymanie tych dróg. Zawsze nakłady na remont i utrzymanie tych dróg ponosił Urząd Gminy.

Wyliczenie wartości ewidencyjnej prawa wieczystego użytkowania tych działek jest następujące:

W planie zagospodarowania przestrzennego tereny dotyczące działek w pozycji 1 i 2 widnieją jako KDD, tzn. tereny dróg publicznych, dojazdowe, a tereny dotyczące działek z pozycji 3 i 4 są oznaczone jako KDW - tereny dróg wewnętrznych.

Obecnie, w ramach regulacji prawnych, działki te, razem z drogami będą nieodpłatnie przekazywane do Urzędu Gminy. Zgodnie z uzgodnieniami stron, na potrzeby tego przekazania, zostały sporządzone wyceny aktualnych wartości rynkowych działek jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego oraz wartości odtworzeniowej budowli, tj. dróg. Wyliczenie rzeczoznawcy aktualnych wartości ww. działki przedstawia się następująco:

W akcie notarialnym będzie zapisana informacja o aktualnej wartości przedmiotu darowizny, tj. łącznie wartość rynkowa gruntu jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego oraz wartość odtworzeniowa budowli (drogi) - 2.541.676 zł.

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie prawa wieczystego użytkowania gruntu podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, gdyż nigdy nie został odliczony podatek VAT od wartości nabycia tego prawa, a dokonywane przekazanie jest nieodpłatne. Wnioskodawca nigdy nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie czy remont tych dróg. Wartość rynkowa podana w akcie notarialnym będzie odzwierciedlać jedynie aktualną wartość rynkową przekazywanej darowizny.

Natomiast w piśmie z dnia 22 lipca 2013 r. Wnioskodawca wskazał:

1. Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem VAT (...), zgodnie z potwierdzeniem zgłoszenia rejestracyjnego z dnia 19 maja 1993 r.

2. Działki będące przedmiotem zapytania są własnością Urzędu Gminy (...).Prawo wieczystego użytkowania tych działek zostało nabyte poprzez:

* działki nr 2005/18 oraz 2005/19 - umowa użytkowania wieczystego numer z dnia 6 czerwca 1984 r.

* działka nr 2378/1 - umowa wieczystego użytkowania numer rep A z dnia 6 czerwca 1973 r.

* działka nr 2378/3 - umowa wieczystego użytkowania numer rep. A z dnia 17 października 1967 r.

3. Przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania ww. działek nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż zostały one nabyte w latach 1967, 1973, 1984, czyli przed obowiązywaniem ustawy o podatku od towarów i usług, która weszła w życie w 1993 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę do Urzędu Gminy działki użytkowanej na prawie wieczystego użytkowania gruntu, na której została wybudowana droga nie będąca własnością Wnioskodawcy, będzie zwolnione od podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie prawa wieczystego użytkowania gruntu podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a. gdyż nigdy nie został odliczony podatek VAT od wartości nabycia tego prawa, a dokonywane przekazanie jest nieodpłatne. Wnioskodawca nigdy nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie czy remont tych dróg. Wartość rynkowa podana w akcie notarialnym będzie odzwierciedlać jedynie aktualną wartość rynkową przekazywanej darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (tekst jedn.: towarem w rozumieniu ww. art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Przy czym, dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ww. ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z ww. przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W związku z powyższym, dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki:

* podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W świetle art. 233 ww. ustawy - Kodeks cywilny, użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego, bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 k.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w latach 1980-1991 budował osiedla mieszkaniowe wraz z infrastrukturą. Przy ponoszeniu nakładów na budowę nie odliczano podatku VAT, który obowiązywał od lipca 1993 r.

Na czterech działkach, które są w wieczystym użytkowaniu Wnioskodawcy, zostały wybudowane drogi. Na dzień dzisiejszy nie jest wiadomo kto był inwestorem tych dróg i kto ponosił nakłady na ich budowę. Nie zachowała się żadna dokumentacja, a z przekazów ustnych Wnioskodawca wie, że drogi te były finansowane ze środków państwowych i samorządowych. W ewidencji Wnioskodawcy jest tylko prawo wieczystego użytkowania tych działek wycenione na dzień 1 stycznia 2002 r. Wnioskodawca nigdy nie ponosił żadnych nakładów na remont i utrzymanie tych dróg. Zawsze nakłady na remont i utrzymanie tych dróg ponosił Urząd Gminy.

W planie zagospodarowania przestrzennego tereny dotyczące działek w pozycji 1 i 2 widnieją jako KDD, tzn. tereny dróg publicznych, dojazdowe, a tereny dotyczące działek z pozycji 3 i 4 są oznaczone jako KDW - tereny dróg wewnętrznych.

Przedmiotowe działki są własnością Urzędu Gminy. Prawo wieczystego użytkowania tych działek zostało nabyte na podstawie umowy wieczystego użytkowania.

Obecnie, w ramach regulacji prawnych działki te, razem z drogami, będą nieodpłatnie przekazywane do Urzędu Gminy. Zgodnie z uzgodnieniami stron, na potrzeby tego przekazania, zostały sporządzone wyceny aktualnych wartości rynkowych działek jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego oraz wartości odtworzeniowej budowli, tj. dróg.

W akcie notarialnym będzie zapisana informacja o aktualnej wartości przedmiotu darowizny, tj. łącznie wartość rynkowa gruntu jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego oraz wartość odtworzeniowa budowli (drogi). Przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania ww. działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż zostały one nabyte w latach 1967, 1973, 1984, czyli przed obowiązywaniem ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż nieodpłatne przekazanie prawa użytkowania wieczystego działek gruntu, na których znajduje się droga, nie będzie stanowić opodatkowanej podatkiem VAT dostawy towarów. Powyższe wynika z faktu, iż w związku z nabyciem nieruchomości Wnioskodawcy (Spółdzielni) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, skutkiem czego nie zostaną spełnione przesłanki określone w art. 7 ust. 2 ustawy. W konsekwencji nieodpłatne przekazanie gruntu zabudowanego drogą, nie będzie czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodać należy, iż w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazał, iż w jego ocenie nieodpłatne przekazanie prawa wieczystego użytkowania gruntu podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku VAT dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, tj. dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż pomimo podobnego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (braku konieczności wykazania podatku należnego) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" (np. na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy), nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której czynność nieodpłatnego przekazania nieruchomości gruntowej na rzecz Urzędu Gminy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.