IBPP2/443-399/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2009 r. (data wpływu 29 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 14 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 podatku VAT od towarów nieprzeznaczonych do dalszej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia w deklaracji VAT-7 podatku VAT od towarów nieprzeznaczonych do dalszej działalności gospodarczej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 14 sierpnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 30 lipca 2009 r. znak: IBPP2/443-399/09/ASz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w 2008 r. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie usług i handlu. Od dnia 16 grudnia 2008 r. zaprzestała handlu. Nadal prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług. Pozostał niesprzedany towar. Sporządzono spis z natury opodatkowany stawką 22%.

W deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2008 r. wpisano kwotę podatku VAT objętą tym spisem w poz. 38 w części C i w sumie w poz. 41.

Towar nie będzie sprzedawany w działalności gospodarczej ani innej.

W uzupełnieniu z dnia 5 sierpnia 2009 r. Wnioskodawczyni dodała, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należało tak postąpić, czy zamiast poz. 38 i 41 należało wpisać w poz. 29 i 41.

Zdaniem Wnioskodawczyni, co zostało wyrażone w piśmie dnia 5 sierpnia 2009 r., jej stanowisko jest zbieżne z jej postępowaniem, a mianowicie dokonała ona wpisu do deklaracji VAT-7 podatku VAT od kwoty pozostawionego towaru w pozycji 38.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Pod pojęciem towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do zapisu art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Zgodnie z art. 96 ust. 6 ustawy o VAT, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy o VAT przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Stosowanie art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W świetle art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w 2008 r. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie usług i handlu. Od dnia 16 grudnia 2008 r. zaprzestała handlu. Nadal prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług. Pozostał niesprzedany towar. Sporządzono spis z natury opodatkowany stawką 22%. W deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2008 r. wpisano kwotę podatku VAT objętą tym spisem w poz. 38 w części C i w sumie w poz. 41.

Towar nie będzie sprzedawany w działalności gospodarczej ani innej. Ponadto Wnioskodawczyni:

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy kluczowym jest wykazanie zasadności sporządzenia przez Wnioskodawczynię remanentu likwidacyjnego.

Jak wynika z przywołanego wyżej art. 14 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy, w przypadku zaprzestania przez podatnika będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego, skutkującego wykreśleniem podatnika z rejestru jako podatnika VAT. Tymczasem, jak wskazano we wniosku, Wnioskodawczyni jedynie ograniczyła swą działalność gospodarczą, lecz jej nie zakończyła. Zatem w świetle zacytowanych wyżej przepisów, w niniejszym przypadku, nie wystąpi obowiązek sporządzenia spisu z natury i opodatkowania towarów objętych tym spisem na zasadach, o których mowa w art. 14 ustawy o VAT.

Z wniosku wynika natomiast, że Wnioskodawczyni przeznaczyła przedmiotowe towary na potrzeby własne, oraz że w momencie nabycia towarów dokonano odliczenia podatku naliczonego.

Zatem, o ile faktycznie Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie tych towarów, to przekazanie ich na potrzeby własne Wnioskodawczyni stanowi, na mocy przywołanego wcześniej art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, czynność zrównaną z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla której moment powstania obowiązku podatkowego został określony przepisem art. 19 ust. 16 ustawy o VAT.

Przedmiotową dostawę towarów Wnioskodawczyni winna udokumentować, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, poprzez wystawienie faktury wewnętrznej, a następnie wynikające z niej wartości ująć w deklaracji VAT-7.

Wzór deklaracji podatkowej dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług, który miał zastosowanie w odniesieniu do rozliczenia podatkowego za grudzień 2008 r. został określony rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545 z późn. zm.). Jak wynika z tego formularza, w poz. 28 i 29 w części C deklaracji VAT-7 (9) należy wykazać odpowiednio wartość dostaw towarów i świadczonych usług, na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 22% oraz podatek należny z tego tytułu, natomiast poz. 38 jest przeznaczona dla wykazania kwoty podatku należnego od towarów i usług objętych spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy.

Ponieważ, jak wykazano w niniejszej interpretacji, ograniczenie zakresu działalności Wnioskodawczyni nie wywołuje skutków w postaci sporządzenia remanentu likwidacyjnego w trybie art. 14 ustawy o VAT, a będące konsekwencją tego ograniczenia przekazanie niesprzedanych towarów na potrzeby własne stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2, zatem w celu rozliczenia podatkowego tej czynności Wnioskodawczyni winna w rozliczeniu podatku za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy rozliczyć tę dostawę w tych pozycjach, w których wykazywana jest wartość dostawy i podatek należny z tytułu dostaw towarów i świadczenia usług na terenie kraju opodatkowanych według właściwej stawki.

Przy czym jeżeli, jak wskazała Wnioskodawczyni, towary, o których mowa we wniosku, podlegają opodatkowaniu według stawki 22%, wówczas przedmiotowe przekazanie należało wykazać w poz. 28 (podstawa opodatkowania) i 29 (podatek należny) deklaracji podatkowej VAT-7.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Należy jednak zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii stawki mającej zastosowanie dla przedmiotowej dostawy, gdyż Wnioskodawczyni nie przedstawiła w tym zakresie stanu faktycznego, nie zadała pytania oraz nie sformułowała własnego stanowiska do zadanego pytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.