IBPP2/443-39/14/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 16 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 10 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia terminu do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z duplikatu faktury VAT dokumentującej nabycie usługi promocyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia terminu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z duplikatu faktury VAT dokumentującej nabycie usługi promocyjnej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 kwietnia 2014 r. znak: IBPP2/443-39/14/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka otrzymała w dniu 3 stycznia 2014 r. duplikat faktury, która pierwotnie wystawiona była w dniu 25 września 2013 r. i dokumentowała wykonanie w dniu 25 września 2013 r. usług promocyjnych. Duplikat faktury wystawiony został 2 stycznia 2014 r. Spółka nie otrzymała wcześniej i nie posiada faktury pierwotnej.

W piśmie uzupełniającym z 10 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że obowiązek podatkowy dla usługi promocyjnej, o których mowa we wniosku powstał 25 września 2013 r. Faktyczne nabycie usługi promocyjnej nastąpiło 25 września 2013 r. Zakupiona usługa służyła wyłącznie czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek naliczony wynikający z duplikatu faktury Spółka może odliczyć w miesiącu jego otrzymania, tj. w miesiącu styczniu 2014 r.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki może ona odliczyć podatek naliczony w rozliczeniu za miesiąc styczeń 2014 r., to jest miesiąc w którym otrzymała duplikat.

Zgodnie brzmieniem art. 12 ust. 2 Ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013.35 - dalej: Ustawa nowelizująca) do wystawiania faktur będących duplikatami faktur wystawionych przez dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy art. 106J-106I Ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 1 Ustawy nowelizującej, do rozliczeń za okresy rozliczeniowe, które upływają w dniu 31 grudnia 2013 r., stosuje się przepisy art. 86 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Z powyższych przepisów wynika, że Spółka może dokonać odliczenia podatku naliczonego z duplikatu faktury w miesiącu jej otrzymania.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. prawo do odliczenia podatku naliczonego powstawało w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzymała fakturę. Skoro Spółka nie otrzymała wcześniej i nie dysponuje fakturą pierwotną, to należy przyjąć zgodnie z utrwalonym i przyjętym w orzecznictwie i interpretacjach organów podatkowych stanowiskiem, że duplikat jest fakturą dającą Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego w miesiącu jego otrzymania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a i b) powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi. (art. 86 ust. 10c ustawy).

Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Z kolei art. 86 ust. 13 ustawy stanowi, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich odpowiednich przesłanek.

Stąd też, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., co do zasady podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku spełnienia łącznie trzech przesłanek, wynikających z treści art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy tj.:

* powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych przez podatnika towarów i usług (art. 86 ust. 10),

* doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług (art. 86 ust. 10),

* podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję (art. 86 ust. 10b).

W rozpatrywanej sprawie pytanie Wnioskodawcy dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z duplikatu faktury.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.), do wystawiania faktur korygujących faktury wystawione przed dniem 1 stycznia 2014 r. i faktury wystawione zgodnie z ust. 1 oraz do wystawiania faktur będących duplikatami takich faktur stosuje się odpowiednio przepisy art. 106j-106I ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 106I ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie:

W myśl art. 106I ust. 2 ustawy o VAT faktura wystawiona ponownie powinna zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia.

Z powyższego wynika, że duplikat faktury w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług stanowi fakturę VAT, dokumentującą w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze, co faktura "pierwotna".

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymał 3 stycznia 2014 r. duplikat faktury, która pierwotnie wystawiona była w dniu 25 września 2013 r. i dokumentowała wykonanie w dniu 25 września 2013 r. usług promocyjnych. Duplikat faktury wystawiony został 2 stycznia 2014 r. Spółka nie otrzymała wcześniej i nie posiada faktury pierwotnej. Obowiązek podatkowy dla usługi promocyjnej, o których mowa we wniosku powstał 25 września 2013 r. Faktyczne nabycie usługi promocyjnej nastąpiło 25 września 2013 r. Zakupiona usługa służyła wyłącznie czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w przypadku gdy nabywca nie otrzymał oryginału faktury obniżenia kwoty podatku należnego dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał duplikat faktury lub w rozliczeniu za okres następny.

Jak już wykazano powyżej, moment skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest warunkowany przez trzy przesłanki, i dopiero zaistnienie łącznie trzech przesłanek pozwala podatnikowi obniżyć podatek należny o podatek naliczony.

W opisanych okolicznościach mamy do czynienia z sytuacją, w której we wrześniu 2013 r. zostały spełnione dwie przesłanki tj. usługa została faktycznie wykonana, natomiast trzecia zostaje spełniona z chwilą otrzymania przez Wnioskodawcę duplikatu faktury dokumentującej daną sprzedaż.

Zatem w omawianym przypadku, okresem rozliczeniowym w którym powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z duplikatu faktury dokumentującej nabycie usługi promocyjnej będzie okres, w którym Spółka otrzymała duplikat faktury tj. w styczniu 2014 r. Dopiero bowiem w tym momencie, zostały spełnione ww. przesłanki, wynikające z treści art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy.

W sprawie nie będzie miał zastosowania art. 11 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. bowiem dotyczy on okresów rozliczeniowych, które upływają do końca 2013 r. Natomiast okresem rozliczeniowym w tym przypadku jest styczeń 2014 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że może ona odliczyć podatek naliczony w rozliczeniu za miesiąc styczeń 2014 r., to jest miesiąc w którym otrzymała duplikat, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.