IBPP2/443-371/13/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-371/13/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2013 r. (data wpływu 24 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.), 25 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.) oraz z dnia 23 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, jest:

* nieprawidłowe w zakresie uznania czynności przeniesienia składników majątku na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT,

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia niezabudowanej działki gruntu na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją,

* prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla czynności przeniesienia budynków i gruntu na którym te budynki są posadowione na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności przeniesienia składników majątku na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT oraz opodatkowania czynności przeniesienia niezabudowanej i zabudowanej działki gruntu na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.) oraz z dnia 25 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 czerwca 2013 r. znak: IBPP2/443-371/13/IK.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 23 lipca 2013 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 9 kwietnia 2003 r. została zawiązana firma pod nazwą o kapitale zakładowy 500 000,00 zł. W dniu 10 czerwca 2003 r. w zamian za udziały do spółki wniesiono własność nieruchomości składającej się z 3 budynków wpisanej do rejestru zabytków. Wartość zabudowań określono na kwotę 460 000,00 zł, a wartość gruntów na kwotę 40 000,00 zł. Nieruchomość, jako składnik majątku nie nadawała się do użytkowania (brak jakichkolwiek mediów i budynki w stanie ruiny).

W związku z powyższym uzyskano pozwolenie na budowę i pozwolenie konserwatorkie na prace budowlane. W okresie od dnia 9 kwietnia 2003 r. do 30 czerwca 2004 r. poniesiono nakłady w wysokości 495 000,00 zł. Od wyżej poniesionych nakładów nie został odliczony podatek VAT. W dniu 4 lutego 2004 r. Spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie wydane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Część faktur za wykonane prace i dostawę towaru została wystawiona już po odbiorze Nadzoru Budowlanego (po wydaniu decyzji o pozwoleniu na użytkowanie), ale dotyczyła ona prac oraz dostawy towaru związanych z doprowadzeniem obiektów do stanu umożliwiającego oddanie obiektu do użytkowania (kwota 71 322,87 zł z kwoty 495 000,00 zł - ostatnia Fv z dnia 30 czerwca 2004 r.). Aby rozpocząć działalność gastronomiczną w ww. obiektach Spółka uzyskała pozwolenie Sanepidu w dniu 27 maja 2005 r. W styczniu 2005 r. dokonano korekty kosztów za rok 2003 i kwotę 143 293,31 zł zaliczono do inwestycji i od tej kwoty skorygowano VAT (spółka zarejestrowana jako płatnik VAT w dniu 31 lipca 2003 r.) odliczono kwotę 6 485,92 zł. Dokonując korekty kosztów za 2003 rok wyksięgowano kwotę 49 269,19 zł na osobę fizyczną Prezes Zarządu i zakwalifikowano je jako NKUP i kwota ta jest osobno amortyzowana ponieważ zwiększa wartość nieruchomości. W lipcu 2005 r. zmienił się zarząd spółki i 31 października 2005 r. skorygowano koszty za lata 2003 i 2004 - odsetki od kredytu w trakcie inwestycji w kwocie 30 005,63 zł zwiększyły wartość początkową zabudowań do kwoty 1 128 298,94 zł.

W ten sposób ustalono wartość początkową zabudowań na kwotę 1 128 298,94 zł (bez NKUP i gruntu). Ponieważ okazało się, że mimo gruntownego remontu konieczne były dalsze nakłady, w okresie od 9 czerwca 2006 do 31 marca 2010 poniesiono nakłady w kwocie 118 987,29 zł netto i odliczono VAT w kwocie 26 164,68 zł. W okresie od 2 marca 2006 do 31 lipca 2009 poniesiono nakłady na utwardzenie parkingów w kwocie 35 827,34 zł netto i odliczono VAT w kwocie 8 580,34 zł. Reasumując kwota na modernizację to wartość 154 814,63 zł netto. Należy nadmienić, że w dniu 16 czerwca 2009 r. spółka nabyła działkę o nr 240/3 za cenę 43 500,00 zł (zakup bez VAT od osoby fizycznej) jako powiększenie działki 239 zgodnie z decyzją Burmistrza Gminy z dnia 13 maja 2009 r.

Od 2 kwietnia 2004 do 1 czerwca 2009 Firma prowadzi działalność gastronomiczną w budynku. Z dniem 1 lipca 2009 r. Spółka oddaje w najem budynek. Prowadzi działalność gastronomiczną w budynku do 31 października 2009 r. Od tego okresu budynek jest wynajmowany ciągle, a budynki są używane w zależności od potrzeb najmującego budynek i rozliczanie następuje w okresach miesięcznych na podstawie oddzielnie wystawionych FV.

W drugiej połowie 2005 r. udziały w Spółce zostały nabyte przez nowych wspólników - jeden ze wspólników nabył 99 udziałów o wartości nominalnej 10.000,00 zł za udział, o łącznej wartości nominalnej 990.000,00 zł za cenę w łącznej kwocie 990.000,00 zł, zaś drugi wspólnik nabył jeden udział o wartości nominalnej 10.000,00 zł za cenę w kwocie 10.000,00 zł. Kapitał zakładowy tej spółki na chwilę obecną wynosi 1.000.000,00 zł i dzieli się na 100 równych i niepodzielnych udziałów o wartości nominalnej 10.000,00 zł każdy. W pierwszej kolejności wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego o kwotę 400.000,00 zł, a udziały w podwyższonym kapitale zakładowym obejmie w całości drugi ze wspólników za wkład pieniężny. Następnie wspólnicy spółki zamierzają podjąć uchwałę o rozwiązaniu spółki i postawieniu jej w stan likwidacji. W ramach postępowania likwidacyjnego przewiduje się, że ze środków finansowych zgromadzonych na rachunkach spółki zostaną spłaceni jej wierzyciele.

Oprócz środków pieniężnych Spółka dysponuje majątkiem nieruchomym, a to: przysługuje jej prawo własności dwóch nieruchomości:

1.

objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych stanowiącą działkę nr 239 o powierzchni 0,32 ha - która to nieruchomość jest zabudowana,

2.

objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych stanowiącą działkę nr 240/3 o powierzchni 0,0435 ha - która to nieruchomość jest niezabudowana.

W toku postępowania likwidacyjnego po zaspokojeniu i zabezpieczeniu wierzycieli winien zostać dokonany podział majątku Spółki pozostałego po zaspokojeniu i zabezpieczeniu wierzycieli. Majątek dzieli się pomiędzy wspólników w stosunku do ich udziałów w Spółce. Zakłada się, że majątkiem, który pozostanie w spółce po spłaceniu i zabezpieczeniu, wierzycieli Spółki będą nieruchomości, o których mowa powyżej o łącznej wartości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego, najprawdopodobniej w wysokości przewyższającej wartość księgową tych nieruchomości.

W związku z prowadzoną likwidacją Spółki wspólnikom przysługiwać będzie roszczenie do Spółki o wypłatę sumy likwidacyjnej tj. sumy odpowiadającej wartości (pozostałego po zaspokojeniu i zabezpieczeniu wierzycieli) części majątku spółki, która przypada danemu wspólnikowi w stosunku do ilości jego udziałów w kapitale zakładowym Spółki. Tak więc w zakresie obowiązku wypłaty sumy likwidacyjnej Spółka będzie dłużnikiem wspólników.

Zakłada się, że suma likwidacyjna nie zostanie wypłacona wspólnikom w pieniądzu, lecz Spółka zwolni się z obowiązku zapłaty sumy likwidacyjnej (zwolni się z długu) w trybie przepisu art. 453 k.c. poprzez przeniesienie na wspólników udziałów w prawie własności nieruchomości, których wartość będzie odpowiadać wysokości sumy likwidacyjnej. W tym miejscu przytacza się treść art. 453 w obowiązującym brzmieniu: "Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży".

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Przedmiotem dostawy będą dwie działki:

1.

działka nr 239 objęta księgą wieczystą... prowadzona przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg wieczystych - działka ta jest zabudowana

2.

działka nr 240/3 objęta księgą wieczystą... prowadzona przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg wieczystych - działka ta jest niezabudowana.

Na działce nr 239 posadowione są trzy budynki:.

Przy nabyciu przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości zabudowanej wskazanymi powyżej budynkami Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły mniej niż 30% ich wartości początkowej. Nakłady poniesione do dnia 30 czerwca 2004 r. w łącznej kwocie 495.0000,00 zł nie mogą być zdaniem Wnioskodawcy traktowane jako ulepszenia, gdyż zostały poniesione w celu doprowadzenia przedmiotowych budynków do stanu nadającego się w ogóle do użytku.

Przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości na wspólników likwidowanej spółki nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, gdyż:

1.

oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu nastąpiło w dniu 10 czerwca 2003 r. kiedy to własność nieruchomości przeniesiona została na spółkę w zamian za udziały w tej spółce.

2.

nawet, gdyby przyjąć, że ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym poniesione na tę nieruchomość przez Wnioskodawcę stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów, to w dniu 1 lipca 2009 r., a więc po ulepszeniu nieruchomości wydatkami stanowiącymi co najmniej 30% wartości początkowej obiektów, nieruchomość wraz z zabudowaniami oddana został do użytkowania najemcy na podstawie umowy najmu.

Pomiędzy pierwszym zasiedlenie (oddaniem nieruchomości do użytkowania najemcy w dniu 1 lipca 2009 r.) do dnia planowanej dostawy (przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości na wspólników likwidowanej spółki) upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Przedmiotowa nieruchomość (budynek Karczmy) pozostaje przedmiotem najmu od dnia 1 lipca 2009 r. Początkowo w najem oddana została część budynku (79% budynku), a następnie od czerwca 2010 r. cały budynek użytkowany jest przez najemcę. Zaś od dnia 1 listopada 2009 r. przedmiotem najmu są również wynajmowane budynki, które są użytkowane przez najemcę w całości, lecz nie przez cały czas, tylko w razie potrzeby najemcy.

Działka nr 240/3 jest niezabudowana.

Działka ta jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym - według wiedzy Wnioskodawcy - jej przeznaczenie to "tereny zielone". Działka ta stanowi zgodnie z decyzją administracyjną dopełnienie działki nr 239.

W uzupełnieniu pisma z dnia 21 czerwca 2013 r. (uzupełnienie wniosku) Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnia, iż działka nr 204/3 znajduje się wg planu zagospodarowania przestrzennego w obszarach ZN - zieleni nie urządzonej, strefie A ścisłej ochrony konserwatorskiej, strefa ujęcia wody rzeki oraz tereny komunikacyjne KS - ścieżki rowerowe. Działka powyższa stanowi dopełnienie do działki 239 i nie może być sprzedawana oddzielnie. Nie znajduje się na terenach budowlanych ani komercyjnych.

Ponadto w uzupełnieniu z dnia 23 lipca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. W okresie od dnia 9 czerwca 2006 r. do dnia 31 marca 2010 r. poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na budynek w wysokości poniżej 30% wartości początkowej każdego z obiektów. Od powyższych wydatków Wnioskodawcy przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

2. Przy nabyciu działki nr 240/3 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

3. Od wydatków dokonanych w okresie od dnia 9 kwietnia 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. Wnioskodawcy przysługiwało w części prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, lecz z prawa tego Wnioskodawca nie korzystał.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie na wspólnika własności nieruchomości w zamian za udział likwidacyjny przysługujący wspólnikowi od spółki w związku z jej likwidacją podlegać będzie zwolnieniu z VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 5.1 pkt 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przeniesienie prawa własności nieruchomości należących do spółki na wspólników jako udział w majątku likwidowanej spółki stanowić będzie odpłatną dostawę towarów i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 41.1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zgodnie z treścią art. 43.1 pkt 10 zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy;

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Dostawa towarów polegająca na przeniesieniu na wspólników prawa własności nieruchomości w ramach likwidacji spółki nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, po ich wybudowaniu już nastąpiło w chwili wniesienia tych nieruchomości do spółki tytułem aportu w zamian za objęte udziały. Nie nastąpi także oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, po ich ulepszeniu, gdyż wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej. Nadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata. A zatem nie zachodzi żaden z warunków wyłączających zastosowanie w niniejszej sytuacji zwolnienia od podatku.

Reasumując, we wskazanym powyżej stanie faktycznym, przeniesienie na wspólnika własności nieruchomości w zamian za udział likwidacyjny przysługujący wspólnikowi od spółki w związku z jej likwidacją, podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towaru i usług na podstawie art. 43.1 pkt 10 ustawy o VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w zakresie uznania czynności przeniesienia składników majątku na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT,

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia niezabudowanej działki gruntu na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją,

* prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla czynności przeniesienia budynków i gruntu na którym te budynki są posadowione na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

I tak, według art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, będący Spółką z ograniczona odpowiedzialnością przewiduje rozwiązanie w drodze likwidacji. W ramach procesu likwidacji po zaspokojeniu i zabezpieczeniu wierzycieli powinien zostać dokonany podział majątku spółki pozostałego po zaspokojeniu i zabezpieczeniu wierzycieli. Majątek dzieli się pomiędzy wspólników w stosunku do ich udziałów w spółce. Wnioskodawca zakłada, że majątkiem, który pozostanie w spółce po spłaceniu i zabezpieczeniu wierzycieli spółki będą nieruchomości.

Zasady i tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej k.s.h.

Na mocy art. 272 k.s.h., rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

W świetle art. 275 § 2 k.s.h. w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Artykuł 282 § 1 k.s.h. stanowi, że likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Majątek spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu jej wierzycieli dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i 3 k.s.h.).

Zauważyć należy, że konsekwencją przekazania poszczególnych składników majątku udziałowcowi w związku z likwidacją spółki jest nabycie przez udziałowca prawa do rozporządzania ww. towarami jak właściciel.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że jest to czynność odpłatna. W sytuacji likwidacji spółki każdy ze wspólników otrzymuje poszczególne składniki majątku odpowiadające wielkości udziałów, a w zamian nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia (udziału).

Przeniesienie majątku spółki likwidowanej na udziałowców tej spółki jest czynnością nieodpłatną. Udziałowcy spółki nie otrzymują nic w zamian. Brak odpłatności w przypadku powyższej dostawy towarów nie wyklucza jednak opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej regulacjami, dla uznania nieodpłatnej dostawy towarów za odpłatną dostawę towarów muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki, tj.:

* podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu/imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tut. Organ zwraca w tym miejscu uwagę na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-20/91, w którym wskazano, że "celem art. 5 (6) szóstej dyrektywy (obecnie art. 16 dyrektywy 2006/112/WE) jest zapewnienie równego traktowania zarówno podatnika stosującego do użytku prywatnego towary stanowiące część składową majątku przedsiębiorstwa, jak i zwykłego konsumenta kupującego towary tego samego rodzaju. Mając na względzie powyższy cel, przepis ten zapobiega sytuacji unikania przez podatnika, który odliczył VAT od zakupu towarów wykorzystywanych do swego przedsiębiorstwa, zapłaty VAT w momencie przenoszenia tych towarów z przedsiębiorstwa do użytku prywatnego oraz odnoszenia przez niego korzyści, do których nie jest uprawniony w porównaniu ze zwykłym konsumentem, który nabywa towary i uiszcza od nich VAT".

Podobne w wyroku w sprawie C-48/97 TSUE wskazał, że celem art. 5 (6) szóstej dyrektywy jest zapewnienie równego traktowania podatnika, który wykorzystuje aktywa przedsiębiorstwa do celów prywatnych i zwykłego konsumenta, który nabywa towary tego samego rodzaju".

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji przekazania majątku pozostałego po likwidacji Spółki na rzecz udziałowca dochodzi do zmiany właściciela majątku. W stosunku do przekazanych towarów Spółka dokona zatem na rzecz udziałowca dostawy towarów. Ponadto, przekazanie składników majątku na rzecz udziałowca Spółki w związku z jej likwidacją, co do zasady podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy - jeśli Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu/imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Przekazanie takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (jest neutralne na gruncie podatku VAT) w przypadku, gdy Spółce nie przysługiwało takie prawo.

Ponadto należy zauważyć, że z brzmienia art. 12 Kodeksu spółek handlowych wynika, że spółka z chwilą wpisu do rejestru uzyskuje osobowość prawną. Jednym natomiast ze sposobów zakończenia bytu prawnego osoby prawnej jest jej rozwiązanie w trybie likwidacji.

Zgodnie z art. 272 Kodeksu spółek handlowych rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego. Uregulowanie to wyraźne określa moment rozwiązania spółki. Likwidacja w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oznacza, że spółka nie może utracić bytu prawnego bez przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego, a ostatnim etapem likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest jej wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego i z tą chwilą Spółka traci osobowość prawną oraz kończy swój byt jako podmiot prawa.

Skoro zatem z art. 272 k.s.h. wynika, że rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru, to do momentu wykreślenia spółki z o.o. z Krajowego Rejestru Sądowego spółka jest nadal czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą, a zatem przekazanie wszelkich składników majątkowych na rzecz udziałowców likwidowanej spółki z o.o. w sytuacji, gdy podatek VAT podlegał w całości lub w części odliczeniu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, przekazanie na rzecz udziałowca Spółki z o.o. nieupłynnionych składników jej majątku, w związku z likwidacją, jest czynnością nieodpłatną wykonywaną w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, w odniesieniu, do której Spółka jest podatnikiem podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem czynność ta - przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy - co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przeniesienie własności nieruchomości należących do spółki na wspólników jako udział w majątku likwidowanej spółki stanowić będzie odpłatną dostawą towarów i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe w części, w której Wnioskodawca wskazuje.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego przedmiotem dostawy będą 2 działki w tym jedna zabudowana budynkiem (działka nr 239) i jedna działka niezabudowana (nr 240/3).

W przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie - ma na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - kryterium fizyczne, tj. wydzielona samodzielna działka geodezyjna.

W świetle powyższego, dla określenia granic nieruchomości istotne znaczenie mają przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287) oraz przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące:

1.

gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty;

2.

budynków - ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych;

3.

lokali - ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej.

Ponadto w myśl ust. 2 ww. artykułu w ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także:

1.

właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych - inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i budynki lub ich części;

2.

miejsce zamieszkania lub siedzibę osób wymienionych w pkt 1;

3.

informacje o wpisaniu do rejestru zabytków;

4.

wartość nieruchomości.

W myśl § 4 oraz § 5 cyt. wyżej rozporządzenia ewidencja gruntów i budynków obejmuje całe terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z wyjątkiem morza terytorialnego.

Jednostkami powierzchniowymi podziału kraju dla celów ewidencji są:

1.

jednostka ewidencyjna,

2.

obręb ewidencyjny,

3.

działka ewidencyjna.

Stosownie do § 9 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia, działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.

Sąsiadujące ze sobą działki ewidencyjne, będące przedmiotem tych samych praw oraz władania tych samych osób lub jednostek organizacyjnych, wykazuje się w ewidencji jako odrębne działki ewidencyjne, jeżeli:

1.

wyodrębnione zostały w wyniku podziału nieruchomości, a materiały powstałe w wyniku prac geodezyjnych i kartograficznych związanych z tym podziałem przyjęte zostały do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,

2.

są wyszczególnione w istniejących dokumentach określających stan prawny nieruchomości, a w szczególności w księgach wieczystych, zbiorach dokumentów, aktach notarialnych, prawomocnych orzeczeniach sadowych i ostatecznych decyzjach administracyjnych, a jednocześnie są działkami gruntu lub działkami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami,

3.

obejmują grunty zajęte pod drogi publiczne, linie kolejowe, wody śródlądowe, rowy, a ich wyróżnienie w postaci odrębnych działek jest celowe ze względu na odrębne oznaczenia tych gruntów w innych ewidencjach i rejestrach publicznych bądź ze względu na ich różne nazwy urzędowe.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż działki ewidencyjne należy traktować odrębnie. Ponieważ przepisy ustawy o VAT jako towar definiują między innymi rzeczy oraz ich części, za odrębny towar należy uznać najmniejszą część gruntu, która może być w danym momencie przedmiotem dostawy, a więc działkę wyodrębnioną ewidencyjnie. Rzutuje to na wykładnię przepisu art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, który należy rozumieć w ten sposób, iż do podstawy opodatkowania VAT dostawy budynku, budowli lub ich części należy włączyć wartość tej działki gruntu (wyodrębnionej ewidencyjnie), z którą dany obiekt budowlany jest trwale związany. Pogląd ten znajduje potwierdzenie m.in. w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z dnia 15 października 2010 r., sygn. akt: I FSK 1698/09).

Z uwagi na fakt, że przedmiotem dostawy będzie nieruchomość, w skład której wchodzą grunt zabudowany (działka nr 239) grunt niezabudowany (nr 240/3) to przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT - przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy - będzie każda z tych działek odrębnie.

Zatem odnosząc się do niezabudowanej działki gruntu w pierwszej kolejności należy zbadać czy przekazanie niezabudowanej działki na rzecz udziałowca Spółki w związku z jej likwidacją będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wyżej wskazano aby opisana wyżej czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT muszą być spełnione dwa warunki wynikające z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a mianowicie:

* podatnik przekazuje lub zużywa towary na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszeń,

* podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Skoro, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, Spółce przy nabyciu działki niezabudowanej o nr 240/3 nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego czynność przekazania niezabudowanej działki na rzecz udziałowca (wspólnika) Spółki w związku z jej likwidacją nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii opodatkowania przekazania na rzecz wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją niezabudowanej działki o nr 240/3, tj. stanowisko, że czynność ta jest zwolniona z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnosząc się do opodatkowania przekazania zabudowanej działki na rzecz udziałowca (wspólnika) Spółki w związku z jej likwidacją wskazać należy, że:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony został budynek rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, stosownie do którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 23% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki budowle lub ich części.

Zatem mając na uwadze art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz art. 29 ust. 5 tej ustawy zbadać należy, czy czynność przekazania budynków na rzecz udziałowca (wspólnika) Spółki w związku z jej likwidacją będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku w dniu 10 czerwca 2003 r. w zamian za udziały do spółki wniesiono własność nieruchomości składającej się z 3 budynków tzn. wpisanej do rejestru zabytków. Wartość zabudowań określono na kwotę 460 000,00 zł, a wartość gruntów na kwotę 40 000,00 zł. Przy nabyciu budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość, jako składnik majątku nie nadawała się do użytkowania (brak jakichkolwiek mediów i budynki w stanie ruiny). W związku z powyższym uzyskano pozwolenie na budowę i pozwolenie konserwatorkie na prace budowlane. W okresie od dnia 9 kwietnia 2003 r. do 30 czerwca 2004 r. poniesiono nakłady w wysokości 495 000,00 zł. Od tych wydatków Wnioskodawcy przysługiwało w części prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, lecz z prawa tego Wnioskodawca nie korzystał. Ponieważ okazało się, że mimo gruntownego remontu konieczne były dalsze nakłady, w okresie od 9 czerwca 2006 do 31 marca 2010 poniesiono nakłady w kwocie 118 987,29 zł netto i odliczono VAT w kwocie 26 164,68 zł. Wydatki poniesione w okresie od dnia 9 czerwca 2006 r. do dnia 31 marca 2010 r. były wydatkami na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym poniesionymi na budynek w wysokości poniżej 30% wartości początkowej każdego z obiektów. Od powyższych wydatków Wnioskodawcy przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Skoro w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jest m.in. mowa o prawie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych należy wskazać, że pojęcie wytworzenia nieruchomości zdefiniowano w art. 2 pkt 14a tej ustawy, zgodnie z którym ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W świetle powyższego wskazać należy, że skoro Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym Karczmy, Wozowni wraz z Oficyną i przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków - warunek, o którym mowa w art. 7 ust. 2 został spełniony.

Zatem czynność przekazania budynków posadowionych na działce o nr ewidencyjnym 239 na rzecz udziałowca (wspólnika) Spółki w związku z jej likwidacją będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 10 czerwca 2003 r. w zamian za udziały do Spółki wniesiono budynki. Przy nabyciu tych budynków Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nakłady, które poniosła Spółka do dnia 30 czerwca 2004 r. w łącznej kwocie 495.0000,00 zł nie mogą być zdaniem Wnioskodawcy traktowane jako ulepszenia, gdyż zostały poniesione w celu doprowadzenia przedmiotowych budynków do stanu nadającego się w ogóle do użytku. Od tych wydatków Wnioskodawcy przysługiwało częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Ponadto Wnioskodawca w okresie od dnia 9 czerwca 2006 r. do dnia 31 marca 2010 r. poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na budynek w wysokości poniżej 30% wartości początkowej każdego z obiektów. Od powyższych wydatków Wnioskodawcy przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przeniesienie własności przedmiotowej nieruchomości na wspólników likwidowanej Spółki nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, gdyż:

1.

oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu nastąpiło w dniu 10 czerwca 2003 r. kiedy to własność nieruchomości przeniesiona została na spółkę w zamian za udziały w tej spółce.

2.

nawet, gdyby przyjąć, że ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym poniesione na tę nieruchomość przez Wnioskodawcę stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów, to w dniu 1 lipca 2009 r., a więc po ulepszeniu nieruchomości wydatkami stanowiącymi co najmniej 30% wartości początkowej obiektów, nieruchomość wraz z zabudowaniami oddana został do użytkowania najemcy na podstawie umowy najmu.

Pomiędzy pierwszym zasiedlenie (oddaniem nieruchomości do użytkowania najemcy w dniu 1 lipca 2009 r.) do dnia planowanej dostawy (przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości na wspólników likwidowanej spółki) upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Przedmiotowa nieruchomość (budynek) pozostaje przedmiotem najmu od dnia 1 lipca 2009 r. Początkowo w najem oddana została część budynku (79% budynku), a następnie od czerwca 2010 r. cały budynek użytkowany jest przez najemcę. Zaś od dnia 1 listopada 2009 r. przedmiotem najmu są również wynajmowane budynki, które są użytkowane przez najemcę w całości, lecz nie przez cały czas, tylko w razie potrzeby najemcy.

Mając na uwadze art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT kluczowym elementem jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie przedmiotowych budynków.

Jak wskazał Wnioskodawca, oddanie nieruchomości do użytkowania pierwszemu nabywcy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu nastąpiło w dniu 10 czerwca 2003 r. kiedy to własność nieruchomości przeniesiona została na Spółkę w zamian za udziały w tej Spółce.

W okresie od dnia 9 czerwca 2006 r. do dnia 31 marca 2010 r. Wnioskodawca poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na budynek w wysokości poniżej 30% wartości początkowej każdego z obiektów. Natomiast nakłady poniesione do dnia 30 czerwca 2004 r. w łącznej kwocie 495.000,00 zł, -jak wskazał Wnioskodawca - nie mogą być traktowane jako ulepszenia.

Skoro wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, na budynek nie przekroczyły 30% wartości początkowej każdego z obiektów to do pierwszego zasiedlenia w myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT tych obiektów doszło w dniu 10 czerwca 2003 r.

W związku z powyższym przekazania budynków posadowionych na działce o nr ewidencyjnym 239 na rzecz udziałowca Spółki w związku z jej likwidacją będzie czynnością dokonaną po pierwszym zasiedleniu, a od pierwszego zasiedlenia do dnia przeniesienia minie okres nie krótszy niż dwa lata. Zatem przeniesienie to będzie mogło korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że tut. organ przyjął jako element opisu zdarzenia przyszłego, iż wydatki ponoszone przez Spółkę w okresie do dnia 30 czerwca 2004 r. nie stanowiły wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Powyższe nie było przedmiotem oceny prawnej organu wydającego interpretację.

Wskazać tylko można, iż gdyby przyjąć że wydatki te były wydatkami na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, to do pierwszego zasiedlenia w myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT doszło w momencie oddania budynków w najem, tj. w czerwcu 2010 r., w dniu 1 listopada 2009 r. co pozostaje bez wpływu na możliwość korzystania ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania przeniesienia na wspólnika parkingu, przede wszystkim wskazać należy, że w odpowiedzi na pytanie I z wezwania tut. organu z dnia 11 czerwca 2013 r., a mianowicie "Jeżeli przedmiotem dostawy będą działki geodezyjnie zabudowane należy wskazać te działki oraz posadowione na tych działkach budynki i budowle trwale z gruntem związane w rozumieniu art. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.)", Wnioskodawca wskazał, że na działce nr 239 posadowione są trzy budynki, a działka nr 240/3 jest niezabudowana. Nie wskazanie przez Wnioskodawcę parkingu jako budowli spowodowało, że parking należy traktować jak część gruntu należącego do działki nr 239.

Zatem dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki, czyli działka gruntu o nr ewidencyjnej 239 opodatkowana będzie analogiczną stawkę podatku jak dostawa.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w kwestii zastosowania zwolnienia dla czynności przekazania budynków posadowionych na działce o nr ewidencyjnym 239 na rzecz udziałowca Spółki w związku z jej likwidacją należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za:

* nieprawidłowe w zakresie uznania czynności przeniesienia składników majątku na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT,

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia niezabudowanej działki gruntu na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją,

* prawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia dla czynności przeniesienia budynków i gruntu na którym te budynki są posadowione na wspólnika Spółki w związku z jej likwidacją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl