IBPP2/443-370/09/LŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-370/09/LŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 21 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy zastosowanie do przychodu z tytułu dyskonta weksli zwolnienia od podatku od towarów i usług jest prawidłowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy zastosowanie do przychodu z tytułu dyskonta weksli zwolnienia od podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. zajmuje się obrotem wierzytelności, kupnem i sprzedażą nieruchomości oraz obrotem papierami wartościowymi w postaci weksli od osób fizycznych jak i podmiotów prawnych oraz działalnością inwestycyjną na własny rachunek dokonywaną poprzez lokatę kapitału, np. w weksle. W dniu 2 października 2008 r. Wystawca weksli wystawił i sprzedał na rzecz Remitenta (Wnioskodawcy) weksle własne zupełne z określonym terminem wykupu. Wnioskodawca zakupił te papiery wartościowe w postaci weksli za kwotę niższą niż nominalną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy zastosowanie do przychodu z tytułu dyskonta weksli zwolnienia od podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu dyskonta weksli został przez Wnioskodawcę zaklasyfikowany jako usługi pośrednictwa finansowego (PKWiU 65.23.10), polegające na działalności inwestycyjnej na własny rachunek, dokonanej przez lokatę kapitału w papiery wartościowe (weksle) i wykazany w ewidencji i deklaracji VAT jako usługi zwolnione, zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. z późn. zm.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa powyżej rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. zajmuje się obrotem wierzytelności, kupnem i sprzedażą nieruchomości oraz obrotem papierami wartościowymi w postaci weksli od osób fizycznych jak i podmiotów prawnych oraz działalnością inwestycyjną na własny rachunek dokonywana poprzez lokatę kapitału, np. w weksle. W dniu 2 października 2008 r. Wystawca weksli wystawił i sprzedał na rzecz Remitenta (Wnioskodawcy) weksle własne zupełne z określonym terminem wykupu. Wnioskodawca zakupił te papiery wartościowe w postaci weksli za kwotę niższą niż nominalną Przedmiotową usługę Wnioskodawca sklasyfikował do PKWiU 65.23.10 - usługi pośrednictwa finansowego pozostałe gdzie indziej nie sklasyfikowane, polegającą na działalności inwestycyjnej na własny rachunek, dokonanej przez lokatę kapitału w papiery wartościowe (weksle). Przychód z dyskonta został wykazany w ewidencji i deklaracji VAT jako usługi zwolnione, zgodnie z załącznikiem nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. z późn. zm.

Usługi pośrednictwa finansowego, co do zasady, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy VAT (Sekcja J ex 65-67). Oznaczenie ex uprawnia do stosowania zwolnień w zakresie ściśle określonym w ustawie, z wyłączeniem usług wymienionych w punktach od 1-9 tejże pozycji 3 ww. załącznika. W katalogu usług, w odniesieniu do których nie stosuje się zwolnienia od podatku wymieniono między innymi usługi ściągania długów oraz faktoringu, przy czym nie wskazano symbolu PKWiU identyfikującego usługi zawierające się w tej kategorii.

Usługi ściągania długów, polegające na "wyręczeniu" klienta z czynności zmierzających do odzyskania długu i usługi faktoringu nie zostały zdefiniowane w polskich przepisach prawa i należą do tzw. umów nienazwanych. Co do zasady faktoring polega na tym, że faktor trudniący się zawodowo tego typu działalnością nabywa wierzytelności przysługujące przedsiębiorcy (faktorantowi) z tytułu dokonania sprzedaży lub wykonania usług w zamian za określoną kwotę, odpowiadającą wartości nominalnej wierzytelności pomniejszonej o dyskonto uwzględniające wynagrodzenie faktora. Jednocześnie faktoring obejmuje szereg innych czynności takich jak: finansowanie faktoranta, prowadzenie ksiąg handlowych, monitoring sytuacji prawno-ekonomicznej dłużnika wierzytelności nabytej przez faktora, prowadzenie egzekucji wierzytelności, świadczenie usług marketingowych.

Weksel emitowany na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 37, poz. 282) oraz Kodeksu cywilnego jest papierem wartościowym. W obrocie gospodarczym weksel może pełnić funkcję płatniczą jako forma zapłaty w transakcjach kupna-sprzedaży, jak również forma zabezpieczenia stosowana przez bank w stosunku do zbywcy wierzytelności przy jej cesji, czy tez faktoringu.

Przeniesienie praw z weksli w drodze indosu i zdyskontowanie weksli to czynności prawne, które uregulowane są odrębnymi reżimami prawnymi, w przypadku czynności indosu jest to Prawo wekslowe, a w przypadku dyskonta weksla - prawo cywilne. Umowa dyskonta weksla należy do umów nienazwanych prawa cywilnego. Istotą operacji dyskonta weksla jest przeniesienie przez dyskontera (podawcę) w drodze indosu praw z weksla przed terminem jego płatności za zapłatą odpowiadającą równowartości sumy wekslowej pomniejszonej o prowizje i odsetki dyskontowe.

Umowa dyskontowa jest zatem umową sprzedaży praw, stosownie do § 555 Kodeksu cywilnego, zawierającą niekiedy elementy umowy kredytowej.

Ponadto faktoring dotyczy wierzytelności w obrocie gospodarczym, które wynikają głównie z umów dostawy towarów i umów o wykonanie umowy. Istotą faktoringu, który zawsze wiąże się z odpłatnością jest szybkość uzyskania kwoty pieniężnej, na jaką opiewa wierzytelność. Pomimo, iż faktoring zawiera w sobie elementy dyskonta, związane z wypłatą kwoty odpowiadającej równowartości scedowanej wierzytelności pomniejszonej o należną faktorowi prowizję, przy czym weksel stanowić może formę zabezpieczenia w stosunku do zbywcy wierzytelności - operacji dyskonta weksli nie należy utożsamiać ze złożoną instytucją faktoringu na gruncie podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przedmiotowe usługi polegające na zakupie weksli własnych Wystawcy świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami ściągania długów ani usługami faktoringu, a zatem przyjmując klasyfikację Wnioskodawcy, iż przychody z tytułu dyskonta weksli zaliczane są do usług pośrednictwa finansowego sklasyfikowanych do PKWiU 65.23.10, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślenia wymaga fakt, iż niniejsza interpretacja traci swoją ważność w sytuacji zmiany jakiegokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, np. w przypadku zmiany klasyfikacji przedmiotowych usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania tych usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usługi, świadczonej przez Wnioskodawcę, według PKWiU, bowiem zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl