IBPP2/443-369/09/BW - Stawka VAT przy nabyciu z Włoch protez i sztucznych zębów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-369/09/BW Stawka VAT przy nabyciu z Włoch protez i sztucznych zębów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 21 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2009 r. (data wpływu 23 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy nabyciu z Włoch protez i sztucznych zębów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy nabyciu z Włoch protez i sztucznych zębów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lipca 2009 r. (data wpływu 23 lipca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 lipca 2009 r., znak: IBPP2/443-369/09/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wykonujący usługi stomatologiczne w formie spółki jawnej, pośród wielu sfer aktywności specjalistycznej dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z Włoch, w postaci protez i sztucznych zębów. Wnioskodawca zaopatrzył się w stosowne zaświadczenie od dostawcy, że protezy i sztuczne zęby są wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe wymagane prawem miejscowym (a co za tym idzie zgodne z prawem unijnym).

Natomiast w piśmie z dnia 21 lipca 2009 r. Wnioskodawca wskazał, że:

* nie jest czynnym podatnikiem VAT i nie składa deklaracji VAT-7,

* jest zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych - weryfikacja vies.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że dostawca z Włoch, wymienionych we wniosku protez i sztucznych zębów, jest podatnikiem zarejestrowanym w swoim kraju dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych - weryfikacja vies oraz, że włoski kontrahent dokonuje sprzedaży przedmiotowych protez i sztucznych zębów na podstawie faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować Wnioskodawca przy dokonywaniu tego nabycia.

Natomiast w piśmie z dnia 21 lipca 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił zapytanie:

"czy powinna to być stawka zwolniona taka sama jak na ww. usługi wykonywane przez techników dentystycznych w Polsce..."

Stanowisko Wnioskodawcy:

W związku z pismem Ministra Finansów z dnia 9 lutego 2009 r. do Dyrektorów Izb Skarbowych i Urzędów Kontroli Skarbowej Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dostawa taka powinna być zwolniona z podatku VAT.

W przywołanym piśmie Minister słusznie, zdaniem Wnioskodawcy, podnosi, że jedynym warunkiem zastosowania zwolnienia jest fakt wykonania protezy (sztucznych zębów) przez osoby posiadające do tego typu odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

Ponadto, przywołane w piśmie orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (np. wyrok Trybunału z dnia 10 września 2002 r. w sprawie C-141/1000 dotyczy Szóstej Dyrektywy harmonizacyjnej), traktujące o ogólnym zwolnieniu z VAT świadczeń opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, stanowi, że jedynymi warunkami stosowania tego zwolnienia w Unii jest fakt by były to usługi medyczne i by były wykonywane przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach.

Wnioskodawca stwierdził, że skoro zatem zarówno w państwie dostawcy, usługa będąca przedmiotem zapytania jest zwolniona z VAT-u, jak i na terenie naszego kraju takie zwolnienie obowiązuje - gdyż spełnione są warunki dla zastosowania takiego zwolnienia - to tym bardziej zwolnienie takie powinno obowiązywać przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu. W przeciwnym bowiem razie doszłoby do sytuacji, w której z niewiadomych przyczyn - usługa traktowana identycznie (to znaczy zwolniona z podatku VAT) w kraju dostawcy i w kraju odbiorcy - byłaby traktowana inaczej - czyli byłaby opodatkowana na granicy pomiędzy tymi krajami.

Zdaniem Wnioskodawcy warto nadmienić, że w ostatnim akapicie swego pisma, Minister potwierdza, iż zwolnienie to dotyczy zarówno techników dentystycznych jak i samych dentystów.

W piśmie z dnia 21 lipca 2009 r. Wnioskodawca w zasadzie powtórzył swoje stanowisko przedstawione we wniosku, jednakże na wstępie tegoż stanowiska zamiast stwierdzenia, cyt.:

"(...) stoimy jako spółka na stanowisku, że dostawa taka powinna być zwolniona z podatku VAT".

Stwierdził, cyt.:

"(...) stoimy jako spółka na stanowisku, że nabycie takie powinno być zwolnione z podatku VAT".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 2 powołanego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a)

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b)

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)-z) zastrzeżeniem art. 10;

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

a.

rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,

b.

podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,

c.

podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

d.

osoby prawne, które nie są podatnikami

- jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000.

Jednakże w myśl ust. 5 art. 10 ww. ustawy o VAT, w przypadku, gdy u podmiotów, u których zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zostaje przekroczona kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty.

Należy także zwrócić uwagę, iż w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca określił zasady rozliczania ww. podatku z tytułu transakcji pomiędzy podmiotami z różnych krajów, które mają miejsce bądź traktowane są jako mające miejsce na ściśle określonym terytorium.

Zgodnie z przepisami ustawy, w przypadku dostawy towarów, która ma miejsce pomiędzy różnymi krajami, ustawodawca wskazując na miejsce świadczenia dostawy określił miejsce jej opodatkowania.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ww. ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

W myśl natomiast ust. 2 tegoż przepisu, nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1.

zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub

2.

zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.

Należy także wskazać, iż zgodnie z art. 106 ust. 7 ww. ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne, za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.(...)

Artykuł 20 ust. 5 ww. ustawy o VAT stanowi natomiast, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Podatnicy wymienieni w art. 15, inni niż zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i osoby prawne niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, lub którzy skorzystali z możliwości wymienionej w art. 10 ust. 6, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe w zakresie dokonywanych nabyć za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu (art. 99 ust. 8).

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż w przypadku potraktowania danej czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w ww. art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, ciężar opodatkowania zostaje przerzucony na nabywcę towarów. Nabywca wystawia fakturę wewnętrzną, w której do wartości nabytego towaru dolicza właściwą dla tego towaru stawkę podatku VAT obowiązującą w Polsce.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wymienioną wyżej stawkę należy stosować jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa o VAT, jak też przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 cyt. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Zatem przepis ten zwalnia od podatku dostawę na terenie kraju protez dentystycznych lub sztucznych zębów lecz jedynie w sytuacji gdy dostawcą będzie dentysta lub technik dentystyczny.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ww. ustawy do VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 106 załącznika nr 3 do ww. ustawy, jako opodatkowane 7% stawką podatku od towarów i usług, wymienione zostały wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - bez względu na symbol PKWiU.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędnie do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a.

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,

b.

diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,

c.

badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,

d.

regulacji poczęć

- który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi, lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.

Zatem, dostawa w kraju protez dentystycznych i sztucznych zębów będzie zwolniona z podatku od towarów i usług, jednak jedynie w sytuacji gdy ich dostawcą będzie dentysta lub technik dentystyczny. Jeżeli sprzedawane protezy dentystyczne lub sztuczne zęby są wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, to wówczas będą podlegać opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 7% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 106 załącznika Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli jednak protezy dentystyczne czy też sztuczne zęby nie są wyrobem medycznym w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych a ich dostawy nie dokonuje dentysta lub technik dentystyczny wówczas ich dostawa nie korzysta z preferencji podatkowej i podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 22%, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl natomiast art. 44 tej ustawy, zwalnia się od podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie:

1.

towarów, do których miałyby zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 5-8;

2.

towarów, których import na warunkach określonych w przepisach dotyczących importu towarów byłby zwolniony od podatku;

3.

towarów, o których mowa w art. 36 ust. 1.

Przepis powyższy wskazuje w odniesieniu do których towarów ich wewnątrzwspólnotowe nabycie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

I tak w pkt 1 tego artykułu zostały wskazane towary, do których miałyby zastosowanie przepisy art. 43 ust. 1 pkt 5-8. Należy zauważyć, że zgodnie z tym ostatnim przepisem zwalnia się od podatku:

* dostawę ludzkich organów i mleka kobiecego (pkt 5);

* dostawę krwi, osocza w pełnym składzie, komórek krwi lub preparatów krwiopochodnych pochodzenia ludzkiego, niebędących lekami (pkt 6);

* dostawę, łącznie z pośrednictwem, dotyczącą walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem przedmiotów kolekcjonerskich, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną (pkt 7);

* dostawę złota dla Narodowego Banku Polskiego (pkt 8).

W przepisie tym nie zostały wymienione, jako zwolnione od podatku, protezy dentystyczne lub sztuczne zęby.

W pkt 2 art. 44 wskazano towary, których import na warunkach określonych w przepisach dotyczących importu towarów byłby zwolniony od podatku. Przepisy dotyczące zwolnienia z tytułu importu towarów zostały zawarte w rozdziale 3 działu VIII ustawy o VAT a także w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Trzeba jednak podkreślić, iż w przepisach tych nie zostały wymienione protezy dentystyczne ani sztuczne zęby.

Natomiast w pkt 3 art. 44 ustawy o VAT wskazano towary, o których mowa w art. 36 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju. Tak więc również ten przepis nie mówi ani o protezach dentystycznych ani o sztucznych zębach.

Wobec powyższych rozważań, uzasadnionym jest stwierdzenie, iż zwolnienie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 44 ustawy o VAT, nie obejmuje wewnątrzwspólnotowego nabycia protez dentystycznych jak również sztucznych zębów.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż polskie przepisy dotyczące kwestii zwolnienia od podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów pozostają w zgodzie z przepisami unijnymi w tym temacie.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 140 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

a.

wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, których dostawa dokonywana przez podatników jest w każdych okolicznościach zwolniona na terytorium danego państwa;

b.

wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, których import jest w każdych okolicznościach zwolniony na mocy przepisów art. 143 ust. 1 lit. a), b) i c) oraz e)-l);

c.

wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, w przypadku których na podstawie art. 170 i 171, nabywca towarów jest w każdych okolicznościach uprawniony do całkowitego zwrotu VAT, który byłby należny na podstawie przepisów przewidzianych w art. 2 ust. 1 lit. b).

Tak więc prawo unijne, w przywołanym wyżej art. 140 lit. a) Dyrektywy, zwalnia od podatku tylko te wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, których dostawa dokonywana przez podatników jest w każdych okolicznościach zwolniona na terytorium danego państwa.

W odniesieniu do dostawy w kraju protez dentystycznych czy też sztucznych zębów przepisy polskie przewidują, w zależności od zaistniałej sytuacji, o czym była mowa wcześniej, zarówno zwolnienie z podatku, jak też opodatkowanie według 7% stawki podatku od towarów i usług, a nawet opodatkowanie stawką podstawową - 22%.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca nabywa we Włoszech sztuczne zęby i protezy. Wnioskodawca stwierdził, iż posiada stosowne zaświadczenie od dostawcy z Włoch, że protezy i sztuczne zęby wykonywane są przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe wymagane prawem unijnym.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, iż o ile będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia protezy dentystyczne oraz sztuczne zęby będą wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonymi do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, innymi niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas ich wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 7%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 106 załącznika Nr 3 do tej ustawy.

Jeżeli jednak ww. protezy dentystyczne oraz sztuczne zęby nie będą wyrobami medycznymi, o których mowa wyżej, wówczas ich wewnątrzwspólnotowe nabycie nie może korzystać z preferencji podatkowej i podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 22%, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl