IBPP2/443-36/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2010 r. (data wpływu do siedziby tut. organu 14 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2010 r., (data wpływu 2 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2010 r. wpłynął do siedziby tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 14 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała we współwłasności z małżonkiem zakupu nieruchomości niezabudowanej. Przeznaczenie zakupionej nieruchomości miało być związane z potrzebami własnymi na cele mieszkaniowe. Przed dokonaniem zakupu nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zapoznali się ze stanem faktycznym nieruchomości i jego położeniem, lecz z powodów rodzinnych i zdrowotnych Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem są zmuszeni zrezygnować z realizacji zamierzonej inwestycji - budowy domu jednorodzinnego. Dlatego noszą się z zamiarem sprzedaży zakupionej nieruchomości.

W piśmie z dnia 29 marca 2010 r. Wnioskodawczyni dodała, iż:

* transakcja zakupu nieruchomości udokumentowana jest fakturą VAT, w której wykazano 22% VAT,

* Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie usługowo-handlowym,

* jest podatnikiem podatku VAT,

* przedmiotowa działka nie służyła działalności rolniczej,

* ta działka nie była do niczego wykorzystywana,

* działka jest niezabudowana,

* działka była zakupiona jako rolnicza,

* przeznaczenie w planach zagospodarowania przestrzennego: mieszkalnictwo wielorodzinne lub jednorodzinne średniej i niskiej intensywności,

* Wnioskodawczyni z mężem nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości,

* nie dokonywali żadnego uatrakcyjnienia nieruchomości gruntowej, nie budowali żadnych przyłączy (elektrycznych, kanalizacji, wodnych i innych),

* w 2009 r. Wnioskodawczyni z mężem sprzedali działkę rolną, ponieważ nie posiadali prawa dojazdu do sprzedanej działki (bez dojazdu) - nie odprowadzili podatku VAT,

* działka nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze,

* środki zostaną przeznaczone na leczenie,

* Wnioskodawczyni nie zamierza w przyszłości sprzedawać żadnych nieruchomości gruntowych,

* Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie nieruchomości,

* Wnioskodawczyni posiada wraz z mężem gospodarstwo rolne, ale nie sprzedają na zewnątrz, wykorzystują je do własnych potrzeb,

* Przy zakupie nieruchomości Wnioskodawczyni nie odliczyła podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości niezabudowanej jest czynnością podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług. tj. czy w dniu sprzedaży powstanie obowiązek podatkowy według stawki 22%.

Stanowisko Wnioskodawczyni: zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zakup nieruchomości niezabudowanej nie był dokonany z zamiarem wykonywania podobnych czynności w sposób częstotliwy. Czynność ta dokonywana jest jednorazowo.

W piśmie z dnia 29 marca 2010 r. Wnioskodawczyni dodała, iż czynność sprzedaży nieruchomości niezabudowanej nie podlega ustawie o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", to przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej, nie wskazują, iż miałaby być ona czyniona z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Jak wynika z treści wniosku, w dniu 14 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała we współwłasności z małżonkiem zakupu nieruchomości niezabudowanej. Przeznaczenie zakupionej nieruchomości miało być związane z potrzebami własnymi na cele mieszkaniowe. Przed dokonaniem zakupu nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zapoznali się ze stanem faktycznym nieruchomości i jego położeniem, lecz z powodów rodzinnych i zdrowotnych Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem są zmuszeni zrezygnować z realizacji zamierzonej inwestycji - budowy domu jednorodzinnego. Dlatego noszą się z zamiarem sprzedaży zakupionej nieruchomości. Transakcja zakupu nieruchomości udokumentowana jest fakturą VAT, w której wykazano 22% VAT, Wnioskodawczyni prowadzi działalność w zakresie usługowo-handlowym, jest podatnikiem podatku VAT. Przedmiotowa działka nie służyła działalności rolniczej. Działka nie była do niczego wykorzystywana, jest niezabudowana, była zakupiona jako rolnicza. Przeznaczenie w planach zagospodarowania przestrzennego: mieszkalnictwo wielorodzinne lub jednorodzinne średniej i niskiej intensywności. Wnioskodawczyni z mężem nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości, ani też nie dokonywali żadnego uatrakcyjnienia nieruchomości gruntowej, nie budowali żadnych przyłączy (elektrycznych, kanalizacji, wodnych i innych). W 2009 r. Wnioskodawczyni z mężem sprzedali działkę rolną, ponieważ nie posiadali prawa dojazdu do sprzedanej działki (bez dojazdu) - nie odprowadzili podatku VAT. Przedmiotowa działka nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Środki ze sprzedaży zostaną przeznaczone na leczenie. Wnioskodawczyni nie zamierza w przyszłości sprzedawać żadnych nieruchomości gruntowych. Ponadto Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie nieruchomości. Wnioskodawczyni posiada wraz z mężem gospodarstwo rolne, ale nie sprzedają na zewnątrz, wykorzystują je do własnych potrzeb. Przy zakupie nieruchomości Wnioskodawczyni nie odliczyła podatku VAT.

W sytuacji wskazanej powyżej, sprzedaż przedmiotowej działki, jako dokonanej z majątku osobistego, należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawczyni nie można w związku z tą sprzedażą uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawczyni sprzedając grunt będzie korzystała zatem z przysługującego jej prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.

Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową działkę w grudniu 2009 r. z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni prowadzi wprawdzie działalność gospodarczą, lecz przedmiotowa działka, jak wynika z wniosku nigdy nie była wykorzystywana "do niczego", nie była przedmiotem dzierżawy, najmu lub umów o podobnym charakterze oraz nie służyła działalności rolniczej. Środki uzyskane ze sprzedaży gruntu zostaną przeznaczone na leczenie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że grunt nie został nabyty w celu odsprzedaży czy też wykorzystywania w ramach działalności gospodarczej, ale na cele mieszkaniowe, a więc nie w celach handlowych, lecz prywatnych. Wnioskodawczyni sprzedając grunt będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, jeśli faktycznie grunt nabyty został do celów prywatnych i dokonane transakcje będą miały charakter incydentalny, stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ zauważa, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani Dominiki Dudek jako Wnioskodawczyni. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), zatem interpretację wydać można na rzecz jednej osoby fizycznej, a nie dla małżonków.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.