IBPP2/443-36/08/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008 r. (data wpływu 14 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania niepotwierdzonych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania niepotwierdzonych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z wykonywaniem dostaw towarów w obrębie krajów Unii Europejskiej Wnioskodawca przyjął następujący sposób ewidencjonowania ww. dostaw:

W momencie wydania towarów z magazynu Wnioskodawca wystawia dokument magazynowy WZ oraz rezerwuje w programie finansowo - księgowym (tzw. bufor) fakturę która będzie dokumentowała dokonanie tej transakcji. Na podstawie dokumentu magazynowego WZ spedytor (kierowca TIRA) wypełnia CMR i dostarcza towar do klienta czyli papierni za granicą. Na elektronicznej wadze papierni towar jest ważony i kierowca otrzymuje kwit wagowy, który jest obowiązujący jako podstawa rozliczenia z kontrahentem zagranicznym (papiernią). Po otrzymaniu kwitu wagowego oraz dokumentu CMR od spedytora Wnioskodawca zamyka zabukowane wcześniej z datą wydania towaru z magazynu faktury i wykazuje w deklaracji VAT-7 jako WDT.

Jeśli natomiast, do momentu złożenia deklaracji rozliczeniowej VAT-7 Wnioskodawca nie otrzyma potwierdzenia dostawy (kwitu wagowego) i dokumentu CMR od firmy spedycyjnej, którego otrzymanie z różnych względów może się rozciągać w czasie, Wnioskodawca zamyka zabukowane wcześniej faktury z wagą 22 tony i wykazuje w deklaracji jako sprzedaż krajowa opodatkowaną 22% stawką podatku VAT.

W wyniku dokonywanych już dostaw, zdobytego doświadczenia oraz chęci zminimalizowania rozbieżności pomiędzy wagą z WZ dostawcy a wagą otrzymaną od odbiorcy Wnioskodawca wystawia do opodatkowania w danym miesiącu faktury z wagą 22 ton. Waga ta jest średnią wagą możliwego załadunku towaru Wnioskodawcy na TIRA. Rozbieżności na wadze są zarówno na plus czyli takie które wagę zwiększają jaki na minus czyli takie które wagę zmniejszają, dlatego Wnioskodawca uważa za zasadne przyjęcie do opodatkowania średniej wagi. Po otrzymaniu kwitu wagowego oraz dokumentu CMR od przewoźnika, Wnioskodawca wystawia korektę na różnicę wagową i wysyła te faktury do kontrahenta oraz dokonuje korekty deklaracji VAT-7 z miesiąca, w którym dostawa ta była ujęta jako sprzedaż krajowa z równoczesnym zwiększeniem w deklaracji VAT-7 wartości WDT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko dotyczące opodatkowania niepotwierdzonych dostaw WDT z wagą średnią 22 tony jest słuszne czy np. zasadniejszym byłoby zamykanie i wykazywanie do opodatkowania tych dostaw na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę dokumentów WZ, podając wagę taką z jaką dany transport wyjeżdża z magazynu Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęty sposób ewidencjonowania dostaw niepotwierdzonych w żaden sposób nie zaniża wartości przekazywanego do Budżetu Państwa podatku VAT należnego od dostaw niepotwierdzonych. Przyjęcie średniej wagi 22 tony i późniejsza korekta do wagi otrzymanej z papierni i tak w momencie otrzymania potwierdzenia powoduje konieczność wystawienia faktury korygującej. Jeśli zaś wystawienie faktury korygującej następowałoby na podstawie dokumentu WZ Wnioskodawcy również po otrzymaniu potwierdzenia wagi z papierni powoduje w momencie otrzymania kwitu wystawienie korekty na różnicę wagi. Wnioskodawca nadmienia również, że rozbieżności na wagach pomiędzy WZ z magazynu Wnioskodawcy a potwierdzeniem uzyskanym z papierni są zarówno na plus czyli takie które zwiększają wagę jak i na minus czyli takie które zmniejszają wagę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W świetle art. 7 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie zaś z art. 13 ust. 1 ustawy VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na podstawie art. 20 ust. 1 cyt. ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

Stosownie do art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0% pod warunkiem, że:

W przypadku, gdy towar dostarczany jest przez przewoźnika, muszą również zostać spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Stosownie do art. 42 ust. 12 ustawy o VAT jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju.

W myśl art. 42 ust. 13 ustawy o VAT otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów.Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W momencie wydania towaru zostaje wystawiony dokument magazynowy WZ, na podstawie którego spedytor (kierowca TIRA) wypełnia CMR. Jednakże w momencie dostarczenia towaru do odbiorcy unijnego jest on tam ważony, w następstwie czego kierowca otrzymuje kwit wagowy, który wraz z CMR przesyła do Wnioskodawcy. Jak wynika z wniosku, strony transakcji ustaliły, że ww. kwit wagowy jest obowiązujący jako podstawa rozliczenia transakcji.

Z powyższego wynika, że w momencie dokonania wysyłki ilość (waga) dostarczanego towaru jest jednoznacznie określona w co najmniej dwóch dokumentach tj. dokumencie magazynowym WZ a także w wystawionym na jego podstawie dokumencie przewozowym CMR. W tym miejscu należy wskazać, iż jak wynika z art. 6 ust. 1 Konwencji z dnia 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i protokół podpisania (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238 z późn. zm.) list przewozowy powinien zawierać dane wskazane w tym przepisie, w tym m.in. wagę brutto lub inaczej wyrażoną ilość towaru.

Stąd też, w przypadku konieczności opodatkowania dostawy w trybie ww. art. 42 ust. 12 ustawy o VAT, należy przyjąć wagę towaru, która została wskazana w ww. dokumentach.

Po otrzymaniu kwitu wagowego od kontrahenta zawierającego specyfikację wagową towaru, Wnioskodawca winien wystawić fakturę korygującą, zgodnie z zasadami zawartymi w przepisie § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawienia faktur sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.