IBPP2/443-341/10/BW - Zasady dokonania korekty podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu 14 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy okres 2 lat, wskazany w art. 89a ustawy o VAT, dotyczy okresu za jaki jest składana deklaracja VAT-7 czy daty złożenia tej deklaracji - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy okres 2 lat, wskazany w art. 89a ustawy o VAT, dotyczy okresu za jaki jest składana deklaracja VAT-7, czy daty złożenia tej deklaracji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca korzystając z tzw. ulgi na złe długi dokonał korekty należnego podatku VAT w stosunku do wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Wierzytelność ta dotyczy faktur wystawionych w 2007 r.

Korekta została dokonana w rozliczeniu za miesiąc grudzień 2009 r., w deklaracji VAT-7. Deklaracja została złożona do Urzędu Skarbowego 22 stycznia 2010 r.

Wnioskodawca wskazał, że według Urzędu Skarbowego korekta podatku należnego została dokonana nieprawidłowo. Urząd Skarbowy uważa, że ostateczny termin na złożenie tej korekty minął 31 grudnia 2009 r., dlatego korekta powinna zostać ujęta w deklaracji za listopad 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie przez Wnioskodawcę korekty podatku należnego w deklaracji za miesiąc grudzień, którą zgodnie z przepisami składa do 25 stycznia 2010 r. jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostateczny termin na dokonanie korekty podatku należnego VAT w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności wynikających z faktur wystawionych w 2007 r. mija w grudniu 2009 r. Zgodnie z tym, dokonał korekty podatku należnego w deklaracji VAT-7 składanej za miesiąc grudzień 2009 r.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 99 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy zobowiązani są składać deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym. W związku z powyższym deklaracja została złożona w terminie określonym przez przepisy ustawy, dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, urząd skarbowy bezpodstawnie zakwestionował termin dokonania korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności regulują przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT.

Przepisem art. 1 pkt 45 i 46 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zostały wprowadzone, z mocą obowiązującą od dnia 1 grudnia 2008 r., zmiany brzmienia ww. art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast w myśl art. 89a ust. 1a, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca korzystając z tzw. ulgi na złe długi dokonał korekty należnego podatku VAT w stosunku do wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Wierzytelność ta dotyczy faktur wystawionych w 2007 r. Ostateczny termin na dokonanie korekty podatku należnego VAT w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności wynikających z faktur wystawionych w 2007 r. mija w grudniu 2009 r.

Wnioskodawca wskazał, że korekta została dokonana w rozliczeniu za miesiąc grudzień 2009 r., w deklaracji VAT-7. Deklaracja została złożona do Urzędu Skarbowego 22 stycznia 2010 r.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT poprzez dokonanie przedmiotowej korekty, jest możliwe wyłącznie w przypadku, gdy spełnione są łącznie wszystkie warunki wskazane w ust. 2 i ust. 3 tego artykułu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż jednym z warunków, które należy spełnić jest m.in. warunek aby od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona. Zatem jeżeli Wnioskodawca dokonał korekty wierzytelności w deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r. tj. w miesiącu w którym mijał termin, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 5 i jednocześnie grudzień 2009 r. jest terminem rozliczeniowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy o VAT, to został zachowany termin do dokonania korekty z tytułu wierzytelności nieściągalnych pomimo tego, że deklaracja VAT-7 za ten okres została złożona w styczniu 2010 r. zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca miał prawo do skorygowania podatku należnego od wierzytelności nieściągalnych, o ile pozostałe warunki określone w art. 89a zostały spełnione.

W konsekwencji powyższego, przedstawione we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zostały spełnione pozostałe warunki wynikające z art. 89a ustawy o VAT umożliwiające Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do skorygowania podatku należnego w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.