IBPP2/443-322/09/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-322/09/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii określenia jaki należy przyjąć dzień dokonania korekty podatku należnego w rozumieniu przepisu art. 89a ust. 2 pkt 3 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii określenia jaki należy przyjąć dzień dokonania korekty podatku należnego w rozumieniu przepisu art. 89a ust. 2 pkt 3.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w grudniu 2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał na podstawie faktury VAT sprzedaży towarów spółce z o.o. A. W związku z brakiem zapłaty za ww. fakturę pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. Wnioskodawca zawiadomił A. o zamiarze skorygowania podatku należnego VAT na podstawie art. 89a ustawy o podatku VAT. Spółka A. otrzymała zawiadomienie w dniu 20 stycznia 2009 r. a Wnioskodawca otrzymał zwrotne potwierdzenie odbioru zawiadomienia w dniu 10 lutego 2009 r. Jednocześnie Wnioskodawca wystąpił do właściwego dla dłużnika Urzędu Skarbowego o potwierdzenie czy Spółka A. jest podatnikiem VAT czynnym. Zaświadczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, że Spółka A. jest podatnikiem VAT czynnym wydane zostało na dzień 5 lutego 2009 r.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że sprzedaż dokonana była na rzecz podatnika czynnego, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego ani w trakcie likwidacji, wierzytelności były wykazane w deklaracji VAT-7 i nie zostały zbyte.

W związku ze spełnieniem warunków wynikających z art. 89a ustawy o podatku VAT w dniu 23 lutego 2009 r. Wnioskodawca dokonał korekty podatku należnego VAT poprzez ujęcie ww. zdarzenia w ewidencji VAT. Następnie w terminie 7 dni od dnia dokonania korekty (pismem z dnia 23 lutego 2009 r.) zawiadomił dłużnika o korekcie oraz kopię zawiadomienia wysłał do urzędu skarbowego. Ponieważ począwszy od 2009 r. Wnioskodawca wybrał metodę kwartalnego rozliczania się z podatku od towarów i usług, deklarację za I kwartał 2009 r. tj. obejmującą rozliczenie za m-ce styczeń, luty i marzec 2009 r. przesłał do Urzędu Skarbowego dnia 24 kwietnia 2009 r. Do deklaracji tej załączył pismo zawiadamiające o dokonanej korekcie.

Jednocześnie powstała wątpliwość czy dniem korekty jest dzień 23 lutego 2009 r. lub 24 kwietnia 2009 r. w związku z czym ponownie Wnioskodawca wysłał informację (zgodnie z art. 89a ust. 6) o dokonaniu korekty w deklaracji za I kwartał 2009 r. do firmy A. wraz z kopią do Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dniem dokonania korekty określonej w przepisie art. 89a ust. 2 pkt 3 w opisanym stanie faktycznym jest dzień 23 lutego 2009 r., czyli dzień zaewidencjonowania w ewidencji VAT ww. korekty podatku należnego czy dzień 24 kwietnia 2009 r. czyli dzień złożenia deklaracji VAT, w której ujęto ww. korektę podatku należnego, a co za tym idzie na jaki dzień ma być spełniony warunek, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 3 tj. na jaki dzień wierzyciel i dłużnik muszą być podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni.

Zdaniem Wnioskodawcy, dniem dokonania korekty, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 3 jest dzień zaewidencjonowania korekty w ewidencji VAT po dopełnieniu wszystkich warunków wynikających z art. 89a ust. 2 oraz ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Przepis art. 89a ust. 3 wskazuje, że korekta "następuje w rozliczeniu za okres" co oznacza, że zdarzenie korekty ujmujemy w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy. Natomiast zgodnie z przepisami art. 99 ustawy o VAT deklaracja składana jest w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym okresie rozliczeniowym (tj. po miesiącu lub kwartale w którym korekta miała miejsce).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (ust. 1a).

Na podstawie ust. 2, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1.

dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywane na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,

2.

wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,

3.

wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

4.

wierzytelności nie zostały zbyte,

5.

od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,

6.

wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Jak wynika z powyższych przepisów, możliwość skorzystania z ulgi na złe długi powstaje wówczas, gdy spełniony jest szereg warunków dotyczących zarówno samej wierzytelności, warunków jej powstania, jak też osoby dłużnika i wierzyciela.

Pierwszy z nich odnosi się do obrotu, z którego wynika podatek należny, mający podlegać korekcie w ramach ulgi. Otóż czynność opodatkowana, dla której obrotem jest wierzytelność nieściągalna, powinna zostać wykonana na rzecz podatnika VAT (prowadzącego działalność gospodarczą) zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Z przepisu art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy wynika, że warunek ten musi być spełniony - w momencie dokonywania korekty. Określenie statusu dłużnika dla wierzytelności nieściągalnej, od której podatek ma podlegać u wierzyciela korekcie, związane jest z faktem, że korekta podatku należnego u wierzyciela skutkuje obowiązkiem korekty podatku naliczonego u dłużnika. Tak więc dłużnik musi mieć taki status, aby mogło u niego dojść do korekty podatku naliczonego.

Skorzystanie z ulgi na złe długi polega na obniżeniu podatku należnego o kwoty, które odpowiadają podatkowi należnemu od wierzytelności opisanej jako nieściągalna.

Wyżej wskazane przepisy określają, że korekta podatku należnego następuje w rozliczeniu za okres rozliczeniowy następujący po miesiącu, w którym dłużnik otrzymał od wierzyciela (podatnika mającego dokonać korekty) zawiadomienie o odpisaniu przez niego wierzytelności jako nieściągalnych.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika również, że wierzyciel będzie mógł dokonać korekty w miesiącu, w którym upłynie 14-dniowy termin ustosunkowania się dłużnika do zawiadomienia wierzyciela o zamiarze skorygowania podatku należnego. Zatem wierzyciel musi zawiadomić dłużnika o tym, że zamierza skorygować nieściągalną wierzytelność i jeśli dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie, wierzyciel może skorygować podatek należny. Musi jednak posiadać potwierdzenie odbioru przez dłużnika.

Z tego też względu wprowadzono 14-dniowy termin pomiędzy otrzymaniem zawiadomienia przez dłużnika a możliwością skorzystania z ulgi na złe długi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w grudniu 2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonał na podstawie faktury VAT sprzedaży towarów spółce z o.o. A. W związku z brakiem zapłaty za ww. fakturę pismem z dnia 15 stycznia 2009 r. Wnioskodawca zawiadomił A. o zamiarze skorygowania podatku należnego VAT na podstawie art. 89a ustawy o podatku VAT. Spółka A. otrzymała zawiadomienie w dniu 20 stycznia 2009 r. a Wnioskodawca otrzymał zwrotne potwierdzenie odbioru zawiadomienia w dniu 10 lutego 2009 r. Jednocześnie Wnioskodawca wystąpił do właściwego dla dłużnika Urzędu Skarbowego o potwierdzenie czy Spółka A. jest podatnikiem VAT czynnym. Zaświadczenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, że Spółka A. jest podatnikiem VAT czynnym wydane zostało na dzień 5 lutego 2009 r.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że sprzedaż dokonana była na rzecz podatnika czynnego, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego ani w trakcie likwidacji, wierzytelności były wykazane w deklaracji VAT-7 i nie zostały zbyte.

W związku ze spełnieniem warunków wynikających z art. 89a ustawy o podatku VAT w dniu 23 lutego 2009 r. Wnioskodawca dokonał korekty podatku należnego VAT poprzez ujęcie ww. zdarzenia w ewidencji VAT. Następnie w terminie 7 dni od dnia dokonania korekty (pismem z dnia 23 lutego 2009 r.) zawiadomił dłużnika o korekcie oraz kopię zawiadomienia wysłał do urzędu skarbowego. Ponieważ począwszy od 2009 r. Wnioskodawca wybrał metodę kwartalnego rozliczania się z podatku od towarów i usług, deklarację za I kwartał 2009 r. tj. obejmującą rozliczenie za m-ce styczeń, luty i marzec 2009 r. przesłał do Urzędu Skarbowego dnia 24 kwietnia 2009 r. Do deklaracji tej załączył pismo zawiadamiające o dokonanej korekcie.

Jednocześnie powstała wątpliwość czy dniem korekty jest dzień 23 lutego 2009 r. lub 24 kwietnia 2009 r. w związku z czym ponownie Wnioskodawca wysłał informację (zgodnie z art. 89a ust. 6) o dokonaniu korekty w deklaracji za I kwartał 2009 r. do firmy A. wraz z kopią do Urzędu Skarbowego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołany stan prawny oraz z uwagi na fakt, że Wnioskodawca wybrał metodę kwartalnego rozliczania podatku VAT, należy stwierdzić, że Wnioskodawca może dokonać korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6 (będzie to 3 lutego 2009 r. - co wynika z wyliczenia 20 stycznia 2009 r. (data odbioru przez dłużnika zawiadomienia) + 14 dni = 3 lutego 2009 r.). W przypadku Wnioskodawcy korekta podatku należnego winna nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy I kwartału 2009 r., w terminie do 25 kwietnia 2009 r.

Rozliczeniem, o którym mowa powyżej jest niewątpliwie deklaracja dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K) za dany okres rozliczeniowy, a zatem w przedmiotowej sprawie składana w terminie do dnia 25 kwietnia 2009 r. To właśnie w deklaracji podatkowej podatnik, realizuje zasadę samoobliczenia podatkowego, decyduje czy będzie korzystał w tym rozliczeniu np. z możliwości które daje przepis art. 89a ustawy o VAT, a przez jej złożenie, zawiadamia właściwy organ podatkowy o dokonanej korekcie. Stąd też, w ocenie tut. organu, to dzień złożenia rozliczenia podatkowego w postaci deklaracji VAT-7 czy też VAT-7K, należy przyjąć jako dzień dokonania korekty, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT. Ponieważ, jak wynika z wniosku, Wnioskodawca deklarację podatkową złożył w dniu 24 kwietnia 2009 r., zatem ten właśnie dzień należy przyjąć za dzień korekty, o którym mowa powyżej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy zostały spełnione pozostałe warunki wynikające z art. 89a ustawy o VAT umożliwiające Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do skorygowania podatku należnego z tytułu dostawy towarów i świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a. 43-300 Bielsko-Biała

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl