IBPP2/443-318/07/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana E. D., przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2007 r. (data wpływu 27 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2008 r. (data wpływu 11 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przekazania wędlin własnej produkcji wydawanych w postaci posiłków profilaktycznych swoim pracownikom - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania przekazania wędlin własnej produkcji wydawanych w postaci posiłków profilaktycznych swoim pracownikom. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 stycznia 2008 r. (data wpływu 11 stycznia 2008 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 7 stycznia 2008 r. znak: IBPP2/443-318/07/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod firmą: Przetwórstwo Mięsne i zatrudnia ok. 90 pracowników. Rozlicza się na podstawie ksiąg rachunkowych. W myśl art. 772 § 1 Kodeksy Pracy jest on zobowiązany do tworzenia regulaminu wynagrodzenia, w ramach którego w porozumieniu z załogą wprowadził posiłki profilaktyczne dla pracowników masarni i sklepów firmowych. Pracownicy otrzymują nieodpłatnie wędliny własnej produkcji do konsumpcji w miejscu pracy, co zostaje potwierdzone na koniec każdego miesiąca fakturą wewnętrzną, a podatek VAT odprowadzony do Urzędu Skarbowego. Wydawane posiłki stanowią koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Wnioskodawcę firmie. Podatek VAT od zakupionego surowca dla wyrobu wędlin podlega odliczeniu na zasadach ogólnych.W piśmie z dnia 10 stycznia 2008 r. Wnioskodawca dodał, że posiłki profilaktyczne wydawane w jego zakładzie w postaci wyrobów własnej produkcji służą pracownikom do przyrządzania tychże posiłków w swoim zakresie (§ 2 ust. 2, Dz. U. Nr 60, poz. 279).

Każdy z pracowników ma możliwość przygotowania posiłku w specjalnie na ten cel wydzielonym pomieszczeniu z odpowiednimi warunkami higieniczno-sanitarnymi i jego spożycia (§ 7). Do dyspozycji pracowników jest dodatkowo musztarda, keczup oraz herbata, kawa i woda mineralna w dowolnej ilości. Omawiane posiłki są konsumowane w czasie przerwy regulaminowej, która najczęściej przypada między 3 i 4 godziną pracy (§ 6 ust. 2). Na masarni pracownicy często pobierają wędliny prosto z wędzarni czy parzelników, które są jeszcze gorące. Natomiast sklepy firmowe posiadają dodatkowo w pomieszczeniach jadalnych kuchenki gazowe lub elektryczne umożliwiające przygotowanie w ramach posiłków dań gorących, tj. grzanej kiełbasy, parówek czy nawet zup.Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnił, że nie prowadzi żadnych wyliczeń, zestawień tabelarycznych itp. co do kaloryczności wydawanych wyrobów opracowanych przez dietetyków (§ 2 ust. 1). Omawiane posiłki profilaktyczne otrzymują wszyscy pracownicy masarni i sklepów firmowych bez względu na warunki w jakich wykonują pracę (temperatura) i wysiłek fizyczny (energetyczny wydatek organizmu - § 3 ust. 1 i 2).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydawane posiłki profilaktyczne podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl obecnie obowiązujących przepisów i jak będzie wyglądała sytuacja po zmianach szykujących się w 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT należy uznać, iż wydawane posiłki na rzecz pracowników nie będą jednak podlegać opodatkowaniu. Świadczenia te bowiem wynikają z regulaminu wynagrodzenia, który wiąże pracodawcę i stanowi dla niego prawo i niewątpliwie są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Wydawanie tychże posiłków ma na celu zaspokojenie potrzeb pracowniczych wynikających ze stosunku pracy, a nie osobistych. Należy podkreślić, iż posiłki profilaktyczne podnoszą efektywność i wydajność pracowników, co z kolei wpływa na prawidłowe funkcjonowanie firmy. Wobec powyższego, przekazanie tych posiłków będzie stanowiło czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem jest to związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wyłącznie przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej ustawa o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, a w szczególności:

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeśli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rodzaje tych posiłków, wymagania jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279). Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, posiłki profilaktyczne powinny zawierać około 50-55% węglowodanów, 30-35% tłuszczów, 15% białek oraz posiadać wartość kaloryczną około 1000 kcal. Tylko w przypadku spełnienia tego wymogu posiłki mogą być uznane za profilaktyczne, a poprzez ich wydanie pracownikom podatnik będzie realizował obowiązek nałożony na niego przepisami prawa pracy.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia posiłki te pracodawca zapewnia pracownikom wykonującym prace:

Pracodawca zapewnia posiłki pracownikom zatrudnionym przy usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych (§ 3 ust. 2 ww. rozporządzenia).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie zatrudnionym pracownikom wędliny własnej produkcji do konsumpcji w miejscu pracy i traktuje to wydanie jako posiłek profilaktyczny w rozumieniu przepisów prawa pracy. Posiłki te otrzymują wszyscy pracownicy masarni i sklepów firmowych bez względu na warunki w jakich wykonują pracę i wysiłek energetyczny. Jednocześnie Wnioskodawca nie prowadzi żadnych wyliczeń, zestawień tabelarycznych itp. co do kaloryczności wydawanych pracownikom wyrobów.

Zauważyć należy, że przywołane wcześniej przepisy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie będą miały zastosowania w sytuacji, gdy Wnioskodawca jako pracodawca, przekazuje pracownikom posiłki profilaktyczne (po spełnieniu warunków § 2 ust. 1 oraz § 3 ww. rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów), gdyż wykonuje czynności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, niesłużące celom osobistym pracowników (czynność ta w ramach stosunku zatrudnienia, do czego podatnik zobligowany jest przepisami prawa, nie stanowi przekazania towarów na cele osobiste pracowników) lecz prawidłowemu, zgodnemu z przepisami prawa, funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Przekazanie posiłków profilaktycznych ma bowiem na celu zabezpieczenie pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy. Tym samym przekazanie tych posiłków będzie stanowiło czynność niepodlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże z przywołanego bowiem przepisu § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, iż Wnioskodawca wydając nieodpłatnie wyroby własnej produkcji, jako posiłki profilaktyczne, na rzecz pracowników będzie realizował, nałożony na niego przepisami prawa pracy, obowiązek jedynie w sytuacji, gdy to wydanie nastąpi dla pracowników, których można zaliczyć do którejś z wymienionej w tym przepisie grupy.Należy też zauważyć, że wydawane pracownikom wyroby własnej produkcji, które nie spełniają norm określonych dla posiłków profilaktycznych, tj. nie zawierają około 50-55% węglowodanów, 30-35% tłuszczów, 15% białek oraz nie posiadają wartości kalorycznej około 1000 kcal nie mogą być uznane za profilaktyczne.

Ponadto jeżeli wyroby te wydawane są wszystkim pracownikom bez względu na warunki w jakich wykonują pracę, działań takich nie można również uznać za czynności w ramach stosunku zatrudnienia, do którego podatnik został zobligowany przepisami prawa.

Zatem przekazanie wyrobów, które nie mogą być uznane za posiłki profilaktyczne w rozumieniu ww. przepisów prawa pracy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.