IBPP2/443-31/12/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2012 r. (data wpływu 12 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresierozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów na podstawie informacji otrzymanej od kontrahentów zagranicznych drogą elektroniczną, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia oraz prawidłowości przechowywania dokumentów oraz informacji dotyczących określenia momentu obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów na podstawie informacji otrzymanej od kontrahentów zagranicznych drogą elektroniczną, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia oraz prawidłowości przechowywania dokumentów oraz informacji dotyczących określenia momentu obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako "Spółka") jest spółką należącą do grupy podmiotów P.

Z uwagi na dużą skalę prowadzonej działalności Spółka w każdym okresie rozliczeniowym dokonuje dużej liczby transakcji z podmiotami z grupy P. jak i podmiotami trzecimi, mającymi siedzibę poza granicami kraju (dalej wszyscy określani jako: "Kontrahenci"), w tym wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Dotychczas z tytułu dokonanych transakcji stanowiących dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów Spółka wymagała od Kontrahentów przesyłania papierowej wersji wystawianych przez nich faktur, które stanowiły podstawę do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnortowego nabycia towaru, zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej jako "ustawa o VAT").

Zdarza się, że transakcje z podmiotami z grupy P., dokumentowane są tzw. fakturami automatycznymi wystawionymi w systemie księgowym SAP (dalej jako "faktury automatyczne") w taki sposób, że wystawienie faktury automatycznej powoduje, że transakcja sprzedażowa pomiędzy jednym pomiotem z grupy (sprzedawcy) jest automatycznie księgowana jako transakcja zakupowa po stronie drugiego podmiotu (odbiorcy). Również w takim przypadku podstawą do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest faktura papierowa otrzymana od podmiotu z grupy P.

Obecnie, w związku z trudnościami w uzyskiwaniu papierowych faktur od Kontrahentów i związanymi z tym częstymi korektami rozliczeń podatkowych, oraz w celu optymalizacji przepływu dokumentacji z Kontrahentami, Spółka zamierza zrezygnować z konieczności otrzymywania od Kontrahentów papierowej faktury w transakcjach stanowiących wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W rezultacie Spółka chce wprowadzić rozwiązanie, zgodnie z którym obowiązek podatkowy będzie rozpoznawany w dniu wystawienia faktury przez Kontrahenta (w sytuacji gdy została ona wystawiona przed 15-tym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), na podstawie:

Spółka wskazuje, że na podstawie uzyskanych dokumentów lub informacji, które zostały wymienione wyżej w punktach a - c, oprócz informacji o dacie wystawienia faktury przez Kontrahenta, będzie też mogła ustalić inne informacje pozwalające na prawidłowe ujęcie wspomnianych transakcji w rejestrach VAT.

Zamierzeniem Spółki jest także przechowywanie dla celów podatkowych ww. dokumentów bądź informacji w takiej formie w jakiej zostały one przez Spółkę odebrane, tj. w postaci:

bez konieczności uzyskiwania ich wersji papierowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

bez konieczności uzyskiwania ich wersji papierowej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji kiedy faktura będzie wystawiona przez Kontrahenta przed 15-tym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólntowego nabycia towarów zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy o VAT (tekst jedn.: w dniu wystawienia faktury), na podstawie informacji o dacie wystawienia faktury, zawartej w fakturze otrzymanej od Kontrahentów pocztą elektroniczną (e-mail), np. w postaci pliku w formacie PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach, gdy w formie tych plików będą występowały faktury automatyczne.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy faktura będzie wystawiona przez Kontrahenta przed 15-tym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólntowego nabycia towarów zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy o VAT (tekst jedn.: w dniu wystawienia faktury), na podstawie informacji o dacie wystawienia faktury automatycznej w systemie księgowym SAP, choć nie będzie otrzymywała faktury automatycznej pocztą elektroniczną od Kontrahenta, lecz będzie miała możliwość wygenerowania obrazu faktury automatycznej w postaci pliku PDF ze swojego systemu księgowego SAP.

Ad. 3

Spółka stoi na stanowisku, iż w sytuacji kiedy faktura będzie wystawiona przez Kontrahenta przed 15-tym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Spółka będzie uprawniona do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólntowego nabycia towarów zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy o VAT (tekst jedn.: w dniu wystawienia faktury), na podstawie informacji o dacie wystawienia faktury automatycznej w systemie księgowym SAP, choć nie będzie otrzymywała faktury automatycznej pocztą elektroniczną od Kontrahenta i nie będzie miała możliwości wygenerowania obrazu faktury automatycznej w postaci pliku PDF ze swojego systemu księgowego SAP.

Ad. 4

W ocenie Spółki, podatek należny VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykazany w fakturze wewnętrznej wystawionej na podstawie przesłanych pocztą elektroniczną plików PDF, TIFF itp. zawierających faktury lub na podstawie automatycznych zapisów księgowych powstałych w rezultacie wystawienia faktur automatycznych jest podatkiem naliczonym w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy o VAT i Spółka będzie miała prawo do jego odliczenia.

Ad. 5

Zdaniem Spółki, dla celów podatkowych wystarczające jest by przechowywała informacje oraz dokumenty dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w formie w jakiej je otrzymała, tj. w postaci:

bez konieczności uzyskiwania papierowej wersji faktur.

ŁĄCZNE UZASADNIENIE STANOWISKA SPÓŁKI (PYTANIA 1-5)

(numery punktów uzasadnienia nie odnoszą się do poszczególnych pytań Spółki i jej stanowisk).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów stanowi jedną z czynności podlegających opodatkowaniu. Czynność ta została zdefiniowana w art. 9 ust. 1 tej ustawy jako nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Co do zasady, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić (art. 31 ust. 1 ustawy o VAT). Z uwagi na specyfikę tej transakcji (podatnikiem jest nabywca), ustawodawca ustalił szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, tj. 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Jednak, w przypadku gdy przed tym terminem, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 5 i 6 ustawy o VAT).

Natomiast, zgadnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT stanowi, iż prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na podstawie przedstawionych powyżej regulacji należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o VAT nie uzależniają powstania obowiązku podatkowego od otrzymania faktury w jakiejkolwiek formie. Jedynym kryterium, jakie powinno zostać uwzględnione w ramach określania momentu powstania obowiązku podatkowego jest moment wystawienia faktury bądź nabycia towarów, gdy faktura wystawiona jest później niż 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu dostawy towarów.

Z kolei zgodnie z treścią art. 2 pkt 22 ustawy o VAT ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przytoczona definicja sprzedaży nie uwzględnia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdzie podatnikiem jest nabywca będących przedmiotem tej czynności towarów. Powyższe wydaje się uzasadnione faktem, iż w tym wypadku faktura jest wystawiana przez podatnika podatku od wartości dodanej, dokonującego w innym państwie członkowskim wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (a tym samym podlegającego obowiązkowi wystawiania faktur zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym państwa, na terenie którego dokonywana jest wewnątrzwspólnotową dostawa towarów). Powyższe oznacza, iż polskie przepisy w żaden sposób nie określają zasad w zakresie wystawiania faktur w stosunku do Kontrahentów Spółki, wystawiających faktury na rzecz Spółki, dokumentujące transakcję stanowiącą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po stronie Spółki.

Ponadto Spółka pragnie zauważyć, że obecnie obowiązujące polskie przepisy z zakresu podatku VAT przewidują możliwość wystawienia faktury w innej formie niż papierowa, tj. faktury elektronicznej. Jednakże zasady i warunki wystawiania faktur elektronicznych dotyczą wyłącznie obrotu krajowego. Nie mają one zastosowania w stosunku do Kontrahentów, którzy podlegają jurysdykcji podatkowej innego kraju Unii Europejskiej. Dlatego też w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ust. 7 art. 106 ustawy o VAT nakłada obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej.

Biorąc pod uwagę wspomniane przepisy ustawy o VAT należy uznać, iż obowiązek rozliczenia podatku VAT w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wiąże się przede wszystkim z obowiązkiem jego udokumentowania w postaci faktury wewnętrznej. To faktura wewnętrzna będzie dokumentem, który podatnik powinien posiadać oraz przechowywać przez wymagany czas wraz z pozostałą dokumentacją podatkową.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nawet niewystawienie faktury przez sprzedawcę w żadnym wypadku nie wyłącza obowiązku rozliczenia podatku VAT z tytułu transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez polskiego nabywcę. Co więcej, ustawodawca literalnie nie nakłada na nabywcę obowiązku otrzymania i posiadania takiej faktury, a także nie wiąże określonych skutków podatkowych z nieotrzymaniem bądź brakiem przedmiotowej faktury. Nawet prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest warunkowane wyłącznie powstaniem obowiązku podatkowego z tego tytułu, który może powstać nawet bez wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej.

Zbliżoną tezę przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w Interpretacji z dnia 29 października 2010 r. (sygn. IPPP3/443-733/10-4/kc.), gdzie w podobnym stanie faktycznym uznał, iż "żaden przepis ustawy o VAT nie reguluje kwestii posiadania oryginału faktury od kontrahenta unijnego, wystawionej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru czy importu usług".

Zatem w opinii Spółki, w celu poprawnego określenia powstania obowiązku podatkowego dla transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów niezbędne jest wyłącznie posiadanie informacji na temat wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej i daty jej wystawienia, którą Spółka uzyska na podstawie:

* informacji o dacie wystawienia faktury, zawartej w fakturze otrzymanej od Kontrahentów pocztą elektroniczną (e-mail), np. w postaci pliku w formacie PDF lub TIFF, w tym także w sytuacjach, gdy w formie takich plików będą występowały faktury automatyczne, lub

* informacji o dacie wystawienia faktur automatycznych w systemie księgowym SAP, do których Spółka może samodzielnie wygenerować obraz w postaci pliku w formacie PDF ze swojego systemu księgowego SAP, ale faktury automatyczne nie będą przesyłane pocztą elektroniczną (e-mail) przez Kontrahenta, lub

* informacji o dacie wystawienia faktur automatycznych w systemie księgowym SAP, do których Spółka nie może wygenerować obrazu w postaci pliku w formacie PDF i nie będą one przesyłane pocztą elektroniczną.

Mając odpowiednią informację na temat wystawienia faktury przez Kontrahenta, a także dodatkowe dane (nazwa, ilość oraz cena nabytych towarów), Spółka jest zobowiązana wystawić fakturę wewnętrzną zgodnie z obowiązującymi przepisami i rozliczyć podatek VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 września 2010 r. (sygn. IBPP3/443-705/10/PK), w której stwierdził, iż " (...) w celu wystawienia faktury wewnętrznej nie jest konieczne otrzymanie faktury, a dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wystarczająca jest informacja o tym kiedy faktura została wystawiona, uzyskana np. poprzez otrzymanie faksu faktury lub otrzymanie jej treści drogą korespondencji elektronicznej".

Dodatkowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie we wskazanej wyżej interpretacji z dnia 29 października 2010 r. stwierdził, iż "nawet w sytuacji, gdy z jakiegoś powodu Wnioskodawca nie otrzyma faktury od kontrahenta unijnego, ale będzie posiadał wiedzę na temat dokonanej przez niego dostawy wewnatrzwspólnotowej, tzn. daty wystawienia faktury i innych niezbędnych informacji koniecznych do prawidłowego określenia momentu obowiązku podatkowego, i tak ma on obowiązek wykazania tych transakcji w dokumentacji podatkowej, tj. odpowiednio wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu usług."

Stanowisko prezentowane przez Spółkę znajduje swoje uzasadnienie również na gruncie przepisów Unii Europejskiej w zakresie podatku od towarów i usług. Brzmienie przepisów ustawy o VAT w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest zgodne z brzmieniem art. 67 i związanego z nim art. 222 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej jako: Dyrektywa 2006/112).

Wspomniane przepisy Dyrektywy 2006/112 mówią, iż obowiązek podatkowy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje w dniu wystawienia faktury, bądź jeśli faktury nie wystawiono, z upływem terminu na wystawienie takiej faktury, tj. 15-tym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym miało miejsce zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego.

Ponadto, zgodnie z treścią art. 181 Dyrektywy 2006/112 państwa członkowskie mogą zezwolić podatnikowi, który nie posiada faktury, na dokonanie odliczenia podatku w odniesieniu do dokonanych przez niego wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Biorąc pod uwagę literalne brzmienie przepisów ustawy o VAT polski ustawodawca skorzystał ze wspomnianej możliwości, wskazując jako warunek odliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wyłącznie wykazanie podatku należnego z tego tytułu.

Konkludując, zdaniem Spółki, w celu określenia prawidłowego momentu powstania obowiązku podatkowego w transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie jest wymagane posiadanie faktury przez nabywcę (w jakiejkolwiek formie), a w konsekwencji już sama informacja o dacie wystawienia faktury wiąże się koniecznością rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu tej transakcji.

Na podstawie powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy o VAT nie musi otrzymywać od Kontrahentów faktur w formie papierowej, natomiast będzie uprawniona do rozpoznawania obowiązku podatkowego w dniu wystawienia faktury przez Kontrahenta (w sytuacji, gdy została ona wystawiona przed 15-tym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), na podstawie:

Ponadto, uzasadnione jest stanowisko Spółki w zakresie uznania jako podatku VAT naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy o VAT, podatku VAT należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a wykazanego w wystawionej przez Spółkę fakturze wewnętrznej w sytuacji, gdy faktura wewnętrzna została wystawiona w oparciu o inne niż papierowa faktura pochodząca od Kontrahenta dokumenty lub informacje.

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT podatnicy obowiązani są przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Spółka wypełni zatem obowiązek wynikający z tej normy prawnej w odniesieniu do dokumentów dotyczących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przechowując fakturę wewnętrzną w formie papierowej, która będzie podstawą do ujęcia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w odpowiedniej ewidencji VAT oraz wszelkie dokumenty bądź informacje na podstawie których Spółka rozpoznała wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wystawiła odpowiednią fakturę wewnętrzną, w formie w jakiej zostały one uzyskane przez Spółkę (bez przechowywania ich w wersji papierowej).

Reasumując, spółka uznaje przedstawione na wstępnie wniosku własne stanowisko za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części oraz wszelkie postaci energii.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Moment powstania obowiązku podatkowego w WNT ustawodawca określił w treści art. 20 ust. 5-9 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Stosownie do art. 20 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady fakturowania - w tym wystawiania faktur wewnętrznych - zostały określone w przepisach wykonawczych wydanych przez Ministra Finansów na podstawie upoważnienia zapisanego w ustawie o VAT. Na mocy ustawowej delegacji Minister Finansów wydał obowiązujące rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w jednym egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotycząca podatku (§ 24 ust. 2 rozporządzenia).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje wprowadzić rozwiązanie, zgodnie z którym obowiązek podatkowy będzie rozpoznawany w dniu wystawienia faktury przez Kontrahenta (w sytuacji gdy została ona wystawiona przed 15-tym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), na podstawie:

Odnosząc się do prawidłowości rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie informacji otrzymanej od kontrahentów zagranicznych drogą elektroniczną, należy stwierdzić, iż obowiązek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem unijny podatnik VAT, będący dostawcą, wystawił fakturę, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Należy podkreślić, że w sytuacjach, gdy powstanie obowiązku podatkowego zostało powiązane z wystawieniem faktury przez unijnego podatnika, dla powstania tego obowiązku nie ma znaczenia, kiedy faktura została przez polskiego podatnika otrzymana.

Równie ważną kwestią w sytuacji zaistnienia po stronie polskiego podatnika wewnątrzwspólnotowego nabycia, jest prawidłowe określenie podstawy opodatkowania, co w ustawie reguluje zapis art. 31 ust. 1, z którego wynika, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Wnioskodawca wskazuje, iż obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów będzie rozpoznawał na podstawie: dokumentów lub informacji, które zostaną dostarczone do niego drogą elektroniczną. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż na podstawie przesłanych informacji będzie mógł prawidłowo wykazać wspomniane transakcje w rejestrach VAT.

Co najistotniejsze, w kontekście rozpatrywanej sprawy, ww. przepisy nie wiążą obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej z faktem otrzymania faktury od kontrahenta. Powyższe wynika z faktu, iż nie w każdym przypadku, kiedy nabywca będzie zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej otrzyma fakturę od sprzedawcy, np. w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu od podmiotu nie będącym podatnikiem. Jak też mogą wystąpić przypadki kiedy wewnątrzwspólnotowy nabywca towarów nie będzie w posiadaniu wiedzy kiedy została wystawiona faktura, a powstanie obowiązek podatkowy (por. art. 20 ust. 5 ustawy o VAT), a tym samym również obowiązek do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za pomocą faktury wewnętrznej.

Należy zauważyć, że obowiązek podatkowy w przypadku WNT (art. 20 ust. 6) nie powstaje w momencie otrzymania faktury przez nabywcę, tylko w momencie jej wystawienia. Tym samym w celu wystawienia faktury wewnętrznej nie jest konieczne otrzymanie faktury, a dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wystarczająca dla Wnioskodawcy jest informacja, o tym kiedy faktura została wystawiona.

Żaden przepis ustawy o podatku od towarów i usług nie reguluje kwestii posiadania oryginału faktury od kontrahenta unijnego, wystawionej z tytułu WNT. Dokument źródłowy jest informacją dla podatnika, na podstawie którego jest w stanie określić przedmiot i wartość towaru a co za tym idzie wyliczyć prawidłowo podatek należny z tytułu transakcji.

Dokonując analizy powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów warto wskazać, iż ustawodawca w art. 20 ust. 6 ustawy o VAT wskazał, iż momentem powstania obowiązku jest dzień wystawienia faktury przez kontrahenta wewnątrzwspólnotowego, a nie data otrzymania faktury przez polskiego podatnika

Zatem na termin powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT ma zasadniczo wpływ data wystawienia faktury przez kontrahenta unijnego, a nie data jej otrzymania przez polskiego podatnika.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż:

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspółnotowego nabycia, należy stwierdzić, iż:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej oraz podstawową cechą tego podatku. Zapewnia neutralność podatku dla podatników, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. W związku z tym prawo do odliczenia podatku naliczonego zapewniać ma, że podatek płacony przez podatnika, przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wprowadza generalne unormowanie pozwalające na obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z kolei przepis art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy o VAT zalicza do podatku naliczonego kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Aby podatek z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia miał charakter neutralny prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru, dla której podatnikiem jest nabywca (art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT).

Z przytoczonych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem, w przypadku gdy towary będące przedmiotem transakcji będą związane z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi przez Wnioskodawcę, to podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów wykazany w fakturze wewnętrznej wystawionej na podstawie informacji otrzymanych drogą elektroniczną, stanowi kwotę podatku naliczonego, podlegającą odliczeniu.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto odnosząc się do kwestii przechowywania informacji oraz dokumentów dotyczących określenia momentu powstania obowiązku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów tut. organ stwierdza, iż:

Na podstawie art. 112 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z przedstawionych regulacji art. 112 ustawy o VAT, wynika że dla celów podatkowych okres przechowywania faktur VAT związany jest wyłącznie z okresem przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wskutek przedawnienia wygasa nie tylko powinność zapłaty (z deklaracji albo z decyzji), ale także prawo do zmiany zobowiązania w stosunku do kwoty wynikającej z deklaracji podatkowej (prawo do korekty deklaracji). Do istoty prawa podatkowego należy ograniczona w czasie możliwość domagania się spełnienia zobowiązań przez podatników, jak i możliwość domagania się przez podatników uwzględnienia przez organy podatkowe przysługujących im praw.

Z powołanych przepisów wynika, iż Wnioskodawca z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej, która zawiera wszystkie najistotniejsze elementy faktury VAT, tj. powołując się na § 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie (...) wystawiania faktur: nazwy stron transakcji, nazwę towaru, jego ilość i rodzaj, wartości transakcji.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca przechowując wszelkie dokumenty bądź informacje (bez przechowywania ich w wersji papierowej), na podstawie, których Spółka rozpoznała wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wystawiła odpowiednią fakturę wewnętrzną, wypełni zatem obowiązek wynikający z ww. normy prawnej w odniesieniu do dokumentów dotyczących wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania oznaczonego we wniosku nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.