IBPP2/443-303/14/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 marca 2014 r. (data wpływu 26 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach jednej kompleksowej umowy - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 marca 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług świadczonych w ramach jednej kompleksowej umowy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 czerwca 2014 r. znak: IBPP2/443-303/14/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką Firmy Komunalnej świadczącej usługi w zakresie między innymi konserwacji zieleni w miastach. Bierze udział w przetargach ogłaszanych przez urzędy miast, jeśli je wygra podpisuje umowę i na tej podstawie świadczy usługi. Zamawiający załącza w specyfikacji istotnych warunków zamówienia kosztorys, w którym zapisane są czynności - elementy do wykonania. Zazwyczaj składa się on z 40 do 50 elementów, takich jak: zbieranie śmieci, zamiatanie, cięcie żywopłotów i krzewów, sadzenie kwiatków, opróżnianie koszy, podlewanie kwiatów. Wszystkie te elementy są opodatkowane stawką 8% wg pozycji 176 załącznika nr 3 - PKWiU 81.30.10.0 Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni.

Jest to zazwyczaj 96% czynności opisanych w kosztorysie. Zamawiający w kosztorysie opisuje jeszcze inne usługi: malowanie ławek, malowanie koszy, ścięcie nierówności i wyrównanie terenu, naprawa ławek, mycie ławek i koszy, montaż ławek i koszy, ustawienie koszy i wymiana piasku. Wszystkie powyższe czynności są opodatkowane stawką 23%. Wszystkie wyżej wymienione czynności nie są odrębne, stanowią element jednej umowy, są czynnościami uzupełniającymi mającymi na celu poprawę estetyki, funkcjonalności oraz zachowania warunków sanitarno-epidemiologicznych dla zadania głównego - konserwacja zieleni - opodatkowane stawką 8%.

Natomiast w piśmie z 13 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni wskazała:

1. Przedmiotem umowy będzie utrzymanie czystości na terenach zielonych. Czynności wykonywane w ramach takiej umowy to: zamiatanie alejek i ciągów pieszych, zbieranie zanieczyszczeń z trawników i klombów, opróżnianie koszy na śmieci, koszenie trawy i jej wywóz, grabienie trawników, sadzenie kwiatów, krzewów i drzew, usuwanie chwastów, konserwacja i malowanie ławek i innych elementów małej architektury, placów zabaw oraz wymiana piasku w piaskownicach, malowanie koszy, ścięcie nierówności i wyrównanie terenu, mycie ławek i koszy, montaż ławek i koszy.

2. Świadczeniem głównym będzie sprzątanie terenów zielonych.

3. Symbol PKWiU 81.30.10.0 Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni.

4. Wykonane czynności będą ujmowane w jednej fakturze miesięcznie, odzwierciedlającej ilości faktycznie wykonanych czynności.

5. Wnioskodawca będzie jedynym świadczeniodawcą.

6. Nie będzie innych podwykonawców.

7. Wynagrodzenie będzie zależało od ilości (krotności) wykonanych czynności oraz wielkości (areału) skoszonego terenu.

8. Świadczeniobiorca rozliczany będzie z realizacji pojedynczych czynności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 13 czerwca 2014:r.):

Jak powinna być opodatkowana całość usługi.

Stanowisko Wnioskodawczyni:

Ponieważ usługi uzupełniające stanowią niewielką część kompleksowej usługi głównej - konserwacja zieleni Wnioskodawczyni uważa, że całość usług świadczonych na podstawie jednej umowy na konserwację zieleni powinna być opodatkowana stawką 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, że w piśmie z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) Wnioskodawczyni, uzupełniła opis sprawy oraz przeredagowała pytanie w porównaniu do treści zawartej we wniosku z 21 marca 2014 r. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawczyni było konsekwencją wezwania tut. organu z 5 czerwca 2014 r. znak: IBPP2/443-303/14/BW do uzupełnienia przedmiotowego wniosku, przyjęto, że pytanie Wnioskodawczyni, uwzględniające zmiany wprowadzone ww. pismem, jest ostateczne i w tej wersji zostało ono przywołane powyżej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej również ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od 1 stycznia 2011 r., jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w przepisach ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%. w poz. 176 wymienione zostały "Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni" zaliczone do grupowania PKWiU - 81.30.10.0.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką Firmy Komunalnej świadczącej usługi w zakresie między innymi konserwacji zieleni w miastach. Bierze udział w przetargach ogłaszanych przez urzędy miast, jeśli je wygra podpisuje umowę i na tej podstawie świadczy usługi. Zamawiający załącza w specyfikacji istotnych warunków zamówienia kosztorys, w którym zapisane są czynności - elementy do wykonania. Zazwyczaj składa się on z 40 do 50 elementów, takich jak: zbieranie śmieci, zamiatanie, cięcie żywopłotów i krzewów, sadzenie kwiatków, opróżnianie koszy, podlewanie kwiatów. Wszystkie te elementy są opodatkowane stawką 8% wg pozycji 176 załącznika nr 3 - PKWiU 81.30.10.0 Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni.

Jest to zazwyczaj 96% czynności opisanych w kosztorysie. Zamawiający w kosztorysie opisuje jeszcze inne usługi: malowanie ławek, malowanie koszy, ścięcie nierówności i wyrównanie terenu, naprawa ławek, mycie ławek i koszy, montaż ławek i koszy, ustawienie koszy i wymiana piasku.

Wszystkie wyżej wymienione czynności nie są odrębne, stanowią element jednej umowy, są czynnościami uzupełniającymi mającymi na celu poprawę estetyki, funkcjonalności oraz zachowania warunków sanitarno-epidemiologicznych dla zadania głównego - konserwacja zieleni - opodatkowane stawką 8%.

Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Przedmiotem umowy będzie utrzymanie czystości na terenach zielonych. Czynności wykonywane w ramach takiej umowy to: zamiatanie alejek i ciągów pieszych, zbieranie zanieczyszczeń z trawników i klombów, opróżnianie koszy na śmieci, koszenie trawy i jej wywóz, grabienie trawników, sadzenie kwiatów, krzewów i drzew, usuwanie chwastów, konserwacja i malowanie ławek i innych elementów małej architektury, placów zabaw oraz wymiana piasku w piaskownicach, malowanie koszy, ścięcie nierówności i wyrównanie terenu, mycie ławek i koszy, montaż ławek i koszy.

2. Świadczeniem głównym będzie sprzątanie terenów zielonych.

3. Symbol PKWiU 81.30.10.0 Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni.

4. Wykonane czynności będą ujmowane w jednej fakturze miesięcznie, odzwierciedlającej ilości faktycznie wykonanych czynności.

5. Wnioskodawczyni będzie jedynym świadczeniodawcą.

6. Nie będzie innych podwykonawców.

7. Wynagrodzenie będzie zależało od ilości (krotności) wykonanych czynności oraz wielkości (areału) skoszonego terenu.

8. Świadczeniobiorca rozliczany będzie z realizacji pojedynczych czynności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni ma wątpliwości jak powinna być opodatkowana całość ww. usług (świadczonych na podstawie jednej umowy).

Odnosząc się do powyższej kwestii na wstępie podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT.

W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, TSUE analizował problem związany z dostarczeniem nabywcy typowego, standardowego oprogramowania oraz - jednocześnie - usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość co do tego, czy podatnik wykonał, de facto, dwa odrębne świadczenia - dostawę typowego oprogramowania i usługę jego dostosowania do potrzeb klienta, czy też świadczenie podatnika miało charakter jednego świadczenia kompleksowego (złożonego).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by - po pierwsze - każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną (pkt 20 uzasadnienia), jednoczenie - po drugie - trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT (pkt 20).

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy - wg TSUE - przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym TSUE wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy. Bo przecież w omawianym przypadku to właśnie perspektywa nabywcy (dla którego wartość nabytego świadczenia jest tworzona przez fakt wejścia w posiadanie oprogramowania przystosowanego do jego indywidualnych potrzeb, a nie oprogramowania standardowego, które mogło być wręcz bezużyteczne - przystosowanie to zostało dokonane przez ten sam podmiot, który dokonał dostawy oprogramowania) była podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Trybunał szczególnie wyraźnie w omawianym wyroku podkreśla fakt, iż: "(...) nabycie przez klienta samego standardowego oprogramowania nie było w żaden sposób użyteczne". W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku należy przyjąć, iż nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Warto także zwrócić uwagę na wyrok TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 (RLRE Tellmer), w którym Trybunał rozstrzygał kwestię związaną z opodatkowaniem usługi wynajmu mieszkań i towarzyszącej jej usłudze sprzątania części wspólnych budynku mieszkalnego. W sprawie spółki Tellmer nie występuje w ocenie TSUE jedno świadczenie złożone. Dla takiej oceny TSUE, kluczowy charakter ma fakt, że: "(...) usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem".

A zatem, za szczególnie znaczące TSUE uznał to, że sprzątanie może być świadczone w sposób całkowicie niezależny od usługi najmu, np. poprzez samodzielny zakup danego świadczenia (sprzątania) przez najemcę. To sprawia, że związek pomiędzy najmem i sprzątaniem jest, w ocenie Trybunału na tyle swobodny, że nie można mówić o istnieniu świadczenia złożonego. A zatem, jeśli usługi mogą być rozdzielone bez uszczerbku dla każdej z nich, a zatem w sposób naturalnie uzasadniony, wówczas nie można uznać, że stanowią jedno świadczenie kompleksowe w rozumieniu Dyrektywy.

Powyższe poglądy znajdują również potwierdzenie w wyrokach: w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, w sprawie C-88/09 Graphic Procede TSUE.

Z powyższego wynika zatem, że celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej. Na podstawie powyższego stwierdzić należy, że usługa pomocnicza nie może realizować tego samego celu co usługa zasadnicza.

W związku z tym, w każdym przypadku dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia z kompozycją świadczenia głównego - dominującego, wzbogaconą jedynie o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

Tak więc, o świadczeniu złożonym można mówić, gdy istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

Z treści złożonego wniosku wynika, że przedmiotem zawieranej umowy są wymienione w opisie sprawy czynności takie jak: zbieranie śmieci, zamiatanie, cięcie żywopłotów i krzewów, sadzenie kwiatków, opróżnianie koszy, podlewanie kwiatów, które to elementy są opodatkowane stawką 8% wg pozycji 176 załącznika nr 3 - PKWiU 81.30.10.0 Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni i zazwyczaj stanowią 96% czynności opisanych w kosztorysie. Zamawiający w kosztorysie opisuje jeszcze inne usługi: malowanie ławek, malowanie koszy, ścięcie nierówności i wyrównanie terenu, naprawa ławek, mycie ławek i koszy, montaż ławek i koszy, ustawienie koszy i wymiana piasku, przy czym te czynności są opodatkowane stawką 23%.

Zauważyć też trzeba, że w ramach wykonywanych prac Wnioskodawczyni sama wyodrębnia usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni - jako zadanie główne i inne usługi - malowanie ławek, malowanie koszy, ścięcie nierówności i wyrównanie terenu, naprawa ławek, mycie ławek i koszy, montaż ławek i koszy, ustawienie koszy i wymiana piasku.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że będzie rozliczana oddzielnie dla każdej czynności.

Należy więc stwierdzić, że każda z tych prac stanowi samodzielne i niezależne świadczenie, które może być odrębnie zlecane. Wobec powyższego ww. czynności nie tworzą jednej usługi kompleksowej, w której można wyodrębnić świadczenie główne oraz kilka świadczeń pomocniczych służących właściwemu wykonaniu tego świadczenia głównego. W skład świadczonych usług wchodzą czynności, które nie służą wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mają charakter samoistny. Zatem nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej. Tym samym należy uznać, że w omawianej sprawie występuje kilka równorzędnych czynności, które dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług winny być odrębnie traktowane.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że stawka podatku dla świadczonych przez Wnioskodawczynię (opisanych we wniosku) czynności nie będzie uzależniona od tego jaki stanowią one udział w wykonywaniu zadania lecz od charakteru danej czynności, zakwalifikowania jej przez Wnioskodawczynię do właściwego grupowania PKWiU.

Jak wyżej wykazano usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 81.30.10.0. korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT 8% na podstawie dyspozycji art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 jako wymienione w poz. 176 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności polegające na zagospodarowaniu terenów zieleni zaklasyfikowane przez Wnioskodawczynię do grupowania PKWiU 81.30.10.0 "Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni" winny być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Natomiast pozostałe czynności, jakie będzie wykonywała Wnioskodawczyni w związku z realizacją zlecenia, wymienione w opisie sprawy, należy opodatkować podstawową stawką podatku VAT - 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy. Dla wymienionych czynności ustawodawca nie przewidział preferencyjnych stawek podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ zauważa, że nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Dlatego też niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawczynię.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Z powyższego wynika, że za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi jest odpowiedzialny producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę. To właśnie ten podmiot obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy)w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.