IBPP2/443-296/07/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M., przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2007 r. (data wpływu 20 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (osoba fizyczna prowadząca działalność) Wnioskodawca sprowadza do Polski towar z Chin. Kontrahent z Chin udokumentował sprzedaż wystawiając fakturę VAT z dnia 21 maja 2007 r. Towar nie był sprowadzany z Chin bezpośrednio do Polski lecz do Hamburga a następnie przewożony przez firmę spedycyjną do Polski. Towar został odprawiony, dopuszczony do obrotu w Niemczech a następnie przemieszczony do Polski w lipcu 2007 r. Spedytor jako upoważniony nadawca potwierdził wspólnotowy status towaru wystawiając dnia 9 lipca 2007 r. dokument T2L. Towar został wysłany do Polski 10 lipca 2007 r. co zostało potwierdzone w tej dacie przez właściwy urząd celny w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie towar sprowadzany jest z kraju trzeciego (Chiny) na terytorium Unii Europejskiej (przez Niemcy do Polski). Z uwagi na to, że odprawa oraz dopuszczenie do obrotu towaru nastąpiło poza Polską na terytorium państwa członkowskiego (Niemcy) nie ma podstaw do naliczenia podatku VAT z tytułu importu. Towar zaimportowany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego (Niemcy) został przemieszczony do Polski czyli zostały spełnione przesłanki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (art. 5 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinna być wykazana w deklaracji dla podatku od towarów i usług za sierpień 2007 r., w części C - Wewnątrzwspólnotowe Nabycie Towarów w poz. 32-33. Podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowi jednocześnie podatek naliczony w zakresie, w jakim nabyte towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.W myśl art. 36 ust. 1 i 2 cyt. ustawy - w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju.

Natomiast - w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów nie będzie dokonany na terytorium kraju.W przypadku więc, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty, nie dochodzi do importu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, zaimportowany przez Wnioskodawcę towar został, przez upoważnioną przez niego firmę, odprawiony i dopuszczony do obrotu w Niemczech, co oznacza, że importu dokonano na terytorium Niemiec. Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zauważyć należy, że w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyły mu do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem przywóz do kraju towaru zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty, stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które rodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii jest prawidłowe.

Prawidłowe jest także stanowisko Wnioskodawcy odnośnie ustalenia obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Przepis ten ustanawia generalną zasadę dotyczącą powstania obowiązku podatkowego w przypadku wykonania czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Od powyższej zasady ustawodawca wprowadził pewne wyjątki określone m.in. w ust. 6 art. 20 ustawy o podatku VAT

W myśl tego przepisu, w przypadku gdy przed terminem o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Zasada ta jednak nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania. Stroną transakcji jest kontrahent z Chin a nie podatnik od wartości dodanej.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ stwierdza, że skoro dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia nastąpiła w lipcu 2007 r., obowiązek podatkowy z tego tytułu powstał 15 sierpnia 2007 r., czyli 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Prawidłowe jest także stanowisko Wnioskodawcy odnośnie sposobu przeliczania i zastosowania prawidłowego kursu walut przy transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W myśl § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (ust. 2).

Natomiast w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio (ust. 3).

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług (ust. 4).

Zatem w świetle cyt. wyżej przepisu § 37 ust. 3 rozporządzenia, w związku z faktem, iż w przedmiotowej sprawie nabycie wewnątrzwspólnotowe nie będzie udokumentowane fakturą, koszty wyrażone w walucie obcej z tytułu dokonanej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów winny zostać przeliczone według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego tj. na dzień 15 sierpnia 2007 r. W przypadku gdy na ten dzień bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Skoro w rozpoznawanej sprawie obowiązek podatkowy powstał dnia 15 sierpnia 2007 r., Spółka miała obowiązek wystawić z tego tytułu, na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku VAT, fakturę wewnętrzną. Przedmiotowa transakcja winna zostać ujęta w poz. 32-33 deklaracji VAT-7 za sierpień 2007 r.

Wskazać także należy, iż w sprawie ma zastosowanie przepis art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.W myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.