IBPP2/443-293/11/RSz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-293/11/RSz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2010 r. (data wpływu 2 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu 2 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług usługi świadczone przez T na rzecz Spółki w ramach przedstawionego porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2011 r. (data wpływu 2 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług usługi świadczone przez T na rzecz Spółki w ramach przedstawionego porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwana dalej: "Spółką") planuje podpisać porozumienie o zarządzaniu środkami pieniężnymi ze Spółką T (zwana dalej T). T jest spółką prawa niemieckiego i posiada w Niemczech rezydencje podatkową. Strony porozumienia należą do Koncernu (grupy) K (zwany dalej Koncernem).

Strony porozumienia są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zgodnie z postanowieniami porozumienia T będzie prowadziła dla Spółki wewnętrzne konto jako konto bieżące (finansowe konto koncernowe) za pośrednictwem którego będą przekazywane środki depozytowe i kredytowe pomiędzy stronami porozumienia.

Na podstawie porozumienia Spółka zamierza korzystać ze środków należących do Koncernu w celu poprawy płynności finansowej i obniżenia kosztów pozyskania finansowania, poprzez zastąpienie kredytów od podmiotów zewnętrznych pożyczką od podmiotu należącego do grupy.

Zawarcie porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi, umowy nienazwanej, ma na celu zapewnienie konkurencyjności koncernu poprzez uzyskanie optymalnego finansowania. Finansowanie Koncernu i zabezpieczenie jego płynności finansowej, przy jednoczesnym zachowaniu niezależności finansowej i zabezpieczeniu płynności dla poszczególnych spółek traktowane jest, jako zadanie centralne. Zestawienie i zarządzanie kontami finansowymi koncernu służy realizacji wewnętrznych i zewnętrznych przepływów pieniężnych. Uczestnicząc w systemie wspólnego zarządzania środkami pieniężnymi Spółka uzyska potrzebne jej środki w odpowiedniej wysokości w każdej chwili i bez konieczności wyceny i ustanawiania zabezpieczeń dla potrzeb kredytu.

System zarządzania środkami pieniężnymi pozwoli na polepszenie płynności finansowej Spółki w prowadzonej działalności gospodarczej, jak również zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego.

Spółka będzie uczestniczyć w procesie od momentu faktycznego włączenia do systemu. Szczegóły dotyczące koncernowego konta finansowego, zgodnie z postanowieniami porozumienia, zawiera Dyrektywa Koncernu d.s. Finansów (zwana dalej: dyrektywą).

Zgodnie z dyrektywą strony porozumienia zamierzają przyjąć, że "koncernowe konta finansowe są oprocentowane. Gdy spółka koncernowa udostępnia środki pieniężne, przysługuje jej roszczenie o odsetki, o ile na jej finansowym koncie koncernowym figuruje saldo na plus. W przeciwnym razie T przysługuje roszczenie z tytułu odsetek wobec spółki koncernowej. Odsetki na finansowym koncie koncernowym oblicza się co miesiąc z dokładnością do dnia na bazie 360 dni oprocentowania w skali roku. Obowiązuje stopa procentowa zależna od sytuacji na rynku pieniężnym (np. EURIBOR lub LIBOR dla walut obcych), która spełnia wymogi porównania z obcymi oprocentowaniami." Porozumienie zawiera się na czas nieokreślony. "T staje się de facto bankiem spółki koncernowej" i na czas trwania porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi zasadniczo przyjmuje zobowiązanie do utrzymania płynności spółki koncernowej - z zastrzeżeniem ewentualnych praw do zawieszenia lub wypowiedzenia usługi, zgodnie z porozumieniem o zarządzaniu środkami pieniężnymi. Ani zawarcie porozumienia o zarządzaniu środkami płynnymi ani udział w systemie nie stanowią gwarancji egzystencji spółki koncernowej lub zobowiązania T do jej finansowania w okresie po zakończeniu porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi względnie po zakończeniu wykonywania usługi zarządzania środkami pieniężnymi.

Wszelkie rozliczenia w ramach struktury będą odbywać się w walucie obcej. Jeżeli za dany dzień na walutowym rachunku bieżącym Spółki wystąpi saldo ujemne, Spółka będzie obciążana z tego tytułu odsetkami debetowymi. Za naliczanie i rozliczanie odsetek, opisanych w punkcie powyżej, odpowiedzialny będzie wyłącznie T. Rozliczenie odbywa się raz na miesiąc. T jest zobowiązana do informowania uczestników o kwocie odsetek kredytowych będących rezultatem dziennych operacji na Rachunku Rozliczeniowym.

Przy pobieraniu środków dodatkowo pobiera się opłatę z tytułu repartycji kosztów refinansowania.

Jej wielkość zależy od kosztów refinansowania w celu zabezpieczenia płynności koncernu T, którą zapewnia odpowiednie mieszanie krótko-i długoterminowych instrumentów finansowych. Ustalaną na tej podstawie stawkę oprocentowania kosztów refinansowania przeciwstawia się średniej miesięcznej stawce oprocentowania finansów koncernu. Różnica stanowi stawkę oprocentowania opłaty z tytułu kosztów refinansowania.

Opłatę z tytułu kosztów refinansowania oblicza się tymczasowo na podstawie średniego miesięcznego wykorzystania (pobrania) środków każdorazowo według ostatniej ustalonej stawki oprocentowania opłaty z tytułu kosztów refinansowania za okres miesiąca. Później raz na kwartał ustala się i rozlicza rzeczywistą opłatę z tytułu kosztów refinansowania. Może to spowodować albo dodatkowe obciążenie albo uznanie finansowego konta koncernowego.

W początkowym etapie, opisywanego porozumienia, Spółka zamierza korzystać z kredytowania przez T. Poziom wykorzystanych środków będzie rejestrowany na koncie koncernowym prowadzonym przez T. Z tytułu korzystania ze środków udostępnionych w ramach systemu Spółka będzie obciążana odsetkami zgodnie z wytycznymi wynikającymi z Dyrektywy oraz kosztami obsługi systemu, o których mowa powyżej. Na tym etapie obsługa systemu będzie dokonywana za pomocą przelewów dokonywanych manualnie przez T i Spółkę.

W piśmie z dnia 2 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż w sporządzonym w dniu 30 listopada 2010 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., zwanej dalej Ustawą VAT) Spółka powołała przepisy ustawy w brzmieniu obowiązującym w dacie sporządzenia wniosku.

Ponadto w piśmie z dnia 2 marca 2011 r. wskazano, iż z uwagi na wprowadzone zmiany przepisu, w celu wyeliminowania wątpliwości Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie zawarte w przedmiotowym wniosku pytania odnoszą się do zdarzenie przyszłego. Z tego względu ocena prawna, zdaniem Wnioskodawcy, powinna zostać dokonana w oparciu o przepisy ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym po dniu 1 stycznia 2011 r. Zmiany brzmienia przepisów nie wpływają na zmianę oceny prawnej przedstawionej przez Spółkę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 3):

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług usługi świadczone przez T na rzecz Spółki w ramach przedstawionego porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi będą podlegały zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy VAT, zwolnione od podatku są usługi wymienione w załączniku nr 4 do tej ustawy, w tym wymienione usługi pośrednictwa finansowego (sekcja J PKWiU ex 65-67) z pewnymi wyłączeniami, w ramach których nie znajdują się jednak usługi polegające na zarządzaniu środkami finansowymi pieniężnymi.

Zdaniem Spółki, usługi świadczone w ramach porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi nabywane przez Spółkę a świadczone przez T są usługami pośrednictwa finansowego sklasyfikowanymi w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod numerem 65.23.10-00.00. Tym samym są usługami pośrednictwa finansowego, objętymi zwolnieniem z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Odnosząc się do praktyki stosowanej w tym zakresie, Spółka chciałaby zauważyć, że do kwalifikacji dla celów podatkowych porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi można dojść posiłkując się definicją "usług finansowych" zawartą w Dyrektywie 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotyczącej sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość oraz zmieniającej Dyrektywę Rady 90/619/EWG oraz Dyrektywy 97/7/WE i 98/27/WE. Art. 2 lit. b) tego aktu stanowi bowiem, iż "usługa finansowa" oznacza wszelkie usługi o charakterze bankowym, kredytowym, ubezpieczeniowym, emerytalnym, inwestycyjnym lub płatniczym.

Zdaniem Spółki, nabywane przez nią usługi świadczone w ramach porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi stanowią usługi pośrednictwa finansowego zwolnione z podatku VAT.

W piśmie z dnia 2 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na zmianę brzmienia przepisów ustawy VAT od dnia 1 stycznia 2011 r., w tym w szczególności przepisów, które powołuje Spółka przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, wyjaśnił, że stanowisko Spółki przedstawione w odpowiedzi na pytanie 3 powinno odwoływać się aktualnie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Zdaniem Spółki, usługi świadczone w ramach porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi nabywane przez Spółkę a świadczone przez T są usługami, które na podstawie powołanego powyżej przepisu są zwolnione z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 2 marca 2011 r. Wnioskodawca zmodyfikował własne stanowisko w sprawie oceny prawnej, w porównaniu do treści zawartych we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 30 listopada 2010 r. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy z dnia 2 marca 2011 r. było konsekwencją wezwania telefonicznego, podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi do tej właśnie wersji stanowiska własnego Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z brzmieniem obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Ww. art. 5a ustawy o VAT został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższego przepisu wynika zatem, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów (w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług).

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., nie uzależnia uznania danego świadczenia za usługę od wymienienia go w klasyfikacji statystycznej.

Natomiast na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011 r. w ustawie o podatku od towarów i usług dodano w przepisach przejściowych i końcowych przepisy art. 146a-146j.

I tak stosownie do art. 146a ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f,

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %;

3.

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7 %;

4.

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4 %.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie nabywał usługi zarządzania środkami pieniężnymi.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Zdaniem Spółki, usługi świadczone w ramach porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi nabywane przez Spółkę a świadczone przez T są usługami, które na podstawie powołanego powyżej przepisu są zwolnione z podatku VAT.

Artykuł 2 lit. b) Dyrektywy 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego, Rady z dnia 23 września 2002 r. w sprawie dotyczącej sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość oraz zmieniająca dyrektywę Rady 90/619/EWG oraz dyrektywy 97/7/WE i 98/27/WE stanowi, iż "usługa finansowa" oznacza wszelkie usługi o charakterze bankowym, kredytowym, ubezpieczeniowym, emerytalnym, inwestycyjnym lub płatniczym (Dz. Urz. UE seria L Nr 271 poz. 16).

Tut. organ zauważa, iż na podstawie ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, przepisem art. 1 pkt 8 lit. a) uchylono pkt 1 w art. 43.

Jednocześnie uregulowania dotyczące załącznika nr 4 do ustawy, obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r., zostały przeniesione do treści ustawy.

Przy określeniu nowego zakresu zwolnień, odstąpiono od identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, ustalając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów (w szczególności orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości).

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zwolnił od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Odnośnie zaistniałej sytuacji, stosownie do obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r. w tym zakresie przepisów prawa, ustawodawca nie wskazał warunku identyfikowania usług na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Zatem, podany przez Wnioskodawcę symbol statystyczny Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 65.23.10-00.00 nie stanowi warunku niezbędnego do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze wyżej przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż Spółka T będzie wykonywała czynności wchodzące w skład kompleksowej usługi zarządzania środkami pieniężnymi. T będzie prowadziła dla Wnioskodawcy wewnętrzne konto jako konto bieżące (finansowe konto koncernowe) za pośrednictwem którego będą przekazywane środki depozytowe i kredytowe pomiędzy stronami porozumienia. Spółka T będzie zarządzała kontami finansowymi koncernu. Uczestnicząc w systemie wspólnego zarządzania środkami pieniężnymi Spółka uzyska potrzebne jej środki w odpowiedniej wysokości w każdej chwili i bez konieczności wyceny i ustanawiania zabezpieczeń dla potrzeb kredytu. System zarządzania środkami pieniężnymi pozwoli na polepszenie płynności finansowej Spółki w prowadzonej działalności gospodarczej, jak również zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego. Spółka będzie obciążana z tego tytułu odsetkami debetowymi. Za naliczanie i rozliczanie odsetek, opisanych we wniosku, odpowiedzialny będzie wyłącznie T. Spółka T będzie zobowiązana do informowania uczestników o kwocie odsetek kredytowych będących rezultatem dziennych operacji na Rachunku Rozliczeniowym.

W konsekwencji powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, iż usługi świadczone w ramach porozumienia o zarządzaniu środkami pieniężnymi nabywane przez Spółkę a świadczone przez T są usługami, które na podstawie powołanego powyżej przepisu są zwolnione z podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Wyjaśnić należy, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku jako nr 3. Odnośnie problemów, których dotyczą pytania oznaczone we wniosku jako nr 1, 2, 4, 5, 6 i 7 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem przedmiotowa interpretacja odnosi się tylko do Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl