IBPP2/443-292/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2009 r. (data wpływu 21 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2009 r. (data wpływu 15 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na wykonywanie usług związanych z realizacją dźwięku - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 lipca 2009 r. (data wpływu 15 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na wykonywanie usług związanych z realizacją dźwięku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na realizacji dźwięku w studiu nagraniowym oraz na żywo.

Do tej pory przy różnych usługach Wnioskodawca stosował następujące stawki podatku VAT:

* zwolniony - dla usług związanych z kulturą, artystami, prawami autorskimi czyli wszystkie wymienione w pkt 1,

* 22% - dla prac niezwiązanych z kulturą czyli wszystkie z pkt 2.

Dodatkowo w piśmie z dnia 15 lipca 2009 r. Wnioskodawca poinformował, że nie jest w stanie sklasyfikować wg PKWiU usług związanych z regeneracją archiwalnych nagrań z kaset magnetofonowych i płyt analogowych. Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, że reklamy dźwiękowe produkowane przez niego są przeznaczone do emisji radiowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca poprawnie stosuje stawki podatku VAT dla wyżej wymienionych usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzona przez niego działalność została sklasyfikowana przez GUS do grupy PKWiU 92.32.10.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1, poz. 11 (ex 92) załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwalnia się od podatku usługi związane z kulturą. W punkcie tym ze zwolnienia wyłączona zostaje grupa 92.32.10, ale w rozumieniu Wnioskodawcy dotyczy to wyłącznie wstępu na imprezy. Działalność Wnioskodawcy nie ma związku ze wstępem na imprezy.

Realizacja dźwięku jest przedmiotem prawa autorskiego i pokrewnego. Prawa autorskie do wykonywanych utworów należą do artysty. Prawa autorskie związane z sesją nagraniową również przechodzą na artystę. Realizatorzy mogą być zrzeszeni w "S" i pobierać tantiemy wykonawcze.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że usługi przez niego wykonywane (realizacja dźwięku dla zespołów) mieszczą się w ex 92 załącznika nr 4 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Przy czym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W załączniku nr 4 do ww. ustawy w poz. 11 jako zwolnione od podatku VAT wymieniono sklasyfikowane do grupowania PKWiU ex 92 - usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem - z wyłączeniem:

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT w poz. 156 jako opodatkowane 7% stawką podatku VAT wymieniono sklasyfikowane do grupowania PKWiU ex 92.3 - usługi rozrywkowe pozostałe - wyłącznie wstęp na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy:

Oznaczenie w załączniku danej grupy "ex" oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. W tym przypadku określenie grupy ex 92 wymieniono zarówno w załączniku nr 3 dotyczącym opodatkowania stawką 7%, jak i w załączniku nr 4 dla wykazu usług zwolnionych od podatku w związku z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

W załączniku nr 3 poz. 156 zawężono tę grupę do usług oznaczonych jako ex 92.3, lecz tylko w zakresie wstępu. Ponadto, dla podkreślenia takiej interpretacji, w załączniku nr 4 do ustawy oznakowano całą grupę ex 92 jako związane z kulturą, rekreacją i sportem, z wyłączeniem wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe (...).

Wnioskodawca wskazuje, iż świadczona przez niego działalność została sklasyfikowana przez GUS do grupy PKWiU 92.32.10.

Zatem, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż świadczone przez Wnioskodawcę następujące usługi, dla których Wnioskodawca podał grupowanie PKWiU 92.32.10 i które nie zostały objęte przez ustawodawcę wyłączeniami z prawa do zastosowania zwolnienia z podatku od podatku od towarów i usług, korzystają z tego zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o VAT:

W związku ze wskazaniem przez Wnioskodawcę, iż reklamy dźwiękowe produkowane przez niego przeznaczone są do emisji radiowej, wyjaśnić należy, iż w poz. 11 pkt 1 załącznika nr 4 do ustawy o VAT ustawodawca przewidział wyłączenie z prawa do zwolnienia z podatku od towarów i usług dla usług (należących do grupowania PKWiU 92) związanych z taśmami video oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi. Zatem w przypadku wykonywania reklamy dźwiękowej wykorzystywanej w filmach reklamowych i promocyjnych zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 22%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić także należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowych usług według PKWiU. Ponadto nie dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku VAT dla usług wykonywania renowacji archiwalnych nagrań z kaset magnetofonowych oraz płyt analogowych, gdyż jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 15 lipca 2009 r. Wnioskodawca nie jest w stanie sklasyfikować przedmiotowych usług według PKWiU.

Należy zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usługi, świadczonej przez Wnioskodawcę, według PKWiU, bowiem zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Ponadto należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

W przypadku zmiany jakiegokolwiek elementu stanu faktycznego, w szczególności w zakresie zaklasyfikowania usług, niniejsza interpretacja traci ważność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.