IBPP2/443-284/10/LŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 18 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2010 r. (data wpływu 16 marca 2010 r.) oraz pismem z dnia 29 marca 2010 r. (data wpływu 30 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT do zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku dostawy budynków kotłowni oraz budynków wiat - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT do zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku dostawy budynków kotłowni oraz budynków wiat.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 marca 2010 r. (data 16 marca 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 marca 2010 r. znak: IBPP2/443-46/10/LŻ oraz pismem z dnia 29 marca 2010 r. (data wpływu 30 marca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Przedsiębiorstwo Energetyki) zamierza sprzedać Spółce z o.o. prawo wieczystego użytkowania gruntu i prawo własności posadowionych na tym gruncie budynków i urządzeń, stanowiących odrębne nieruchomości, które to prawa objęte są księgą wieczystą. Spółka z o.o. została wybrana jako nabywca ww. praw, w wyniku pisemnego przetargu przeprowadzonego w oparciu o postanowienia zbycia nieruchomości będących własnością lub znajdujących się w użytkowaniu wieczystym oraz nakładów budowlanych na nieruchomościach Wnioskodawcy. W dniu 22 grudnia 2009 r. przed notariuszem został sporządzony protokół w formie aktu notarialnego, mocą którego strony ww. transakcji postanowiły odroczyć zawarcie umowy sprzedaży do czasu wyjaśnienia wątpliwości prawnych w przedmiocie opodatkowania transakcji przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Zarządzeniem nr 150/91 z dnia 5 sierpnia 1991 r. Wojewody nastąpił podział Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetyki, którego działalność ustała z dniem 31 sierpnia 1991 r., a w wyniku podziału tego Przedsiębiorstwa zarządzeniem tegoż Wojewody nr 158/91 z dnia 13 sierpnia 1991 r. utworzone zostało z dniem 1 września 1991 r. przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą: Przedsiębiorstwo Energetyki, jako przedsiębiorstwo użyteczności publicznej. Na podstawie zarządzenia Wojewody nr z dnia 18 marca 1992 r. w sprawie przydzielenia środków majątkowych dla Przedsiębiorstwa Energetyki, składniki majątkowe podzielonego Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetyki wraz z jego zobowiązaniami i wierzytelnościami przydzielone zostały utworzonemu w wyniku podziału Przedsiębiorstwu Energetyki.

Wojewoda, na mocy aktu notarialnego z dnia 6 marca 2001 r. dokonał nieodpłatnego przeniesienia na rzecz Przedsiębiorstwa Energetyki

- jako częściowe wyposażenie przedsiębiorstwa państwowego powstałego z podziału innego przedsiębiorstwa państwowego:

objętego księgą wieczystą;

Wszystkie działki stanowią jedną nieruchomość, obszar jednorodny pod względem zagospodarowania, sposobu użytkowania i stanu prawnego, o łącznej powierzchni 16363 m² (1,6363 ha). Na ww. nieruchomości znajduje się również stalowy komin o wysokości ok. 40 m, posadowiony na betonowym fundamencie, wyposażony w podesty i drabinę stalową oraz oświetlenie sygnalizacyjne, wykorzystywany od 1998 r. pod stację przekaźnikową telefonii cyfrowej. Komin wybudowany został w 1986 r. i stanowi odrębną budowlę - odrębny środek trwały.

Budynek kotłowni nr 1 (działka nr 103/67) o powierzchni zabudowanej 773 m² i kubaturze 7359 m³ został wybudowany w 1978 r., natomiast w roku 1984 przekazany został nieodpłatnie na rzecz Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Energetyki przez inwestora, tj. Spółdzielnię Mieszkaniową. Wartość początkowa budynku wynosi 1 483 986,20 zł Z kolei budynek kotłowni nr 2 (działka nr 103/82) o powierzchni zabudowanej 728 m² i kubaturze 7134 m³ wybudowany został w 1984 r., w roku 1986 został przekazany nieodpłatnie na rzecz Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa przez inwestora, tj. Spółdzielnię Mieszkaniową. Wartość początkowa budynku wynosi 1 094 221,92 zł. Natomiast wchodzące w skład ww. nieruchomości wiaty, co ustalono na podstawie dokumentu OT, zostały wybudowane w 1989 r. przez Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Energetyki. Wartość początkowa wiat 10.063,31 zł. Wiaty są trwale z gruntem związane i wykazane są w księdze wieczystej jako odrębne nieruchomości.

Ponadto, Przedsiębiorstwo Energetyki informuje, iż Spółka nie poniosła nakładów inwestycyjnych związanych z ulepszeniem nieruchomości objętych księgą wieczystą. Komin i grunt u podstawy komina oddane są do używania na podstawie umowy najmu zawartej z firmą Polska Telefonia Komórkowa w dniu 25 maja 1996 r.

Podsumowując:

Ponadto w piśmie z dnia 9 marca 2010 r. oraz z dnia 29 marca 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Ponadto Wnioskodawca informuje, iż we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. budynki kotłowni zostały omylnie oznaczone zarówno co do nazwy, jaki i co do działek na nich zlokalizowanych. Zgodnie z wyrysem mapy zasadniczej opis dotyczący Kotłowni nr 1 powinien dotyczyć Kotłowni nr 2, a opis Kotłowni nr 2 dotyczy Kotłowni 1. Zatem Kotłownia nr 1 obejmuje powierzchnię zabudowy 728 m² i kubaturę 7134 m³, a Kotłownia nr 2 powierzchnię zabudowy 773 m² oraz kubaturę 7359 m³. Z kolei Kotłownia nr 1 zlokalizowana jest na terenie działek nr 131/5 oraz 131/12, a Kotłownia nr 2 zlokalizowana jest na terenie działek nr 106/8, 131/12, 106/4, 106/6, 131/5 i 131/11.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, iż ww. działki stanowią jedną całość i będą objęte jedną umową sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i prawa własności posadowionych na tym gruncie budynków i urządzeń. Nabywca Sp. z o.o. został wyłoniony w drodze pisemnego przetargu przeprowadzonego w oparciu o postanowienia regulaminu pod nazwą "Regulamin zbycia nieruchomości będących własnością lub znajdujących się w użytkowaniu wieczystym oraz nakładów budowlanych na nieruchomościach". Przedmiotem wniosku ORD-IN nie jest zbycie nakładów budowlanych.

Ponadto działka nr 133/3 jest działką niezabudowaną i stanowi jedną z siedmiu działek wchodzących w skład nieruchomości zabudowanej obiektami byłej kotłowni (budynki, komin, place składowe, drogi, wiaty). Zatem przeznaczenie tej działki jest identyczne jak pozostałych 6-ciu działek wchodzących w skład omawianej nieruchomości, a w szczególności działka ta stanowi skrajny fragment placu składowego.

Ponadto przekazanie drogi wewnętrznej (działka 106/4) odbyło się w roku 1986, a więc w czasie kiedy nie funkcjonowało pojęcie podatku od towarów i usług (VAT) gdyż podatek od towarów i usług w Polsce zaczął obowiązywać od lipca 1993 r. W związku z powyższym nie dokonano odliczenia podatku naliczonego. Nie były również ponoszone wydatki na ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku dostawy budynków kotłowni oraz budynków wiat objęte jest zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku dostawy budynków kotłowni i budynków wiat objęte jest zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w związku z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, wiaty są budynkami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Biorąc pod uwagę, że:

Zasadnym jest twierdzenie, że dostawa tych budynków objęta jest zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu i dostawa budynków jest zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto w piśmie z dnia 9 marca 2010 r. Wnioskodawca wyjaśnia, iż we wniosku ORD-IN z dnia 11 stycznia 2010 r. zostało podane nieprawidłowe rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1336). Dziennik Ustaw z 30 grudnia 2009 r. Nr 224 poz. 1799 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które obowiązuje od dnia 1 stycznia 2010 r. Właśnie niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. Przepis § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. stanowiące, że zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Przepis § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. stanowił, że zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Zapis tych rozporządzeń o przedmiocie wniosku o interpretację są identyczne. Zmienia się tylko podstawa zwolnienia tj. zamiast § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. powinien być § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Za szczególny rodzaj budynku uważa się wiatę, która stanowi pomieszczenie naziemne, nie obudowane ścianami ze wszystkich stron lub nawet w ogóle ścian pozbawione. Obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj. drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne itp.

W myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o budowli należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca (Przedsiębiorstwo Energetyki) zamierza sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntu i prawo własności posadowionych na tym gruncie budynków i urządzeń, stanowiących odrębne nieruchomości, które to prawa objęte są księgą wieczystą. Wojewoda, na mocy aktu notarialnego z dnia 6 marca 2001 r. dokonał nieodpłatnego przeniesienia na rzecz Przedsiębiorstwa Energetyki - jako częściowe wyposażenie przedsiębiorstwa państwowego powstałego z podziału innego przedsiębiorstwa państwowego:

Kotłownia nr 1 obejmuje powierzchnię zabudowy 728 m², a Kotłownia nr 2 powierzchnię zabudowy 773 m³. Z kolei Kotłownia nr 1 zlokalizowana jest na terenie działek nr 131/5 oraz 131/12, a kotłownia nr 2 zlokalizowana jest na terenie działek nr 106/8, 131/12, 106/4, 106/6, 131/5 i 131/11.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, iż ww. działki stanowią całość i będą objęte jedną umową sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu i prawa własności posadowionych na tym gruncie budynków i urządzeń.

Zgodnie z mapą zasadniczą z uzbrojeniem terenu oraz na podstawie odpisu zwykłego księgi wieczystej działki objęte wnioskiem ORD-IN są w większości zabudowane:

W stosunku do ww. obiektów nie przysługiwało Przedsiębiorstwu Energetyki prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedsiębiorstwo Energetyki nie ponosiło wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ww. obiekty są trwale z gruntem związane.

Ponadto działka nr 133/3 jest działką niezabudowaną i stanowi jedną z siedmiu działek wchodzących w skład nieruchomości zabudowanej obiektami byłej kotłowni (budynki, komin, place składowe, drogi, wiaty). Zatem przeznaczenie tej działki jest identyczne jak pozostałych 6-ciu działek wchodzących w skład omawianej nieruchomości, a w szczególności działka ta stanowi skrajny fragment placu składowego.

Ponadto przekazanie drogi wewnętrznej (działka 106/4) odbyło się w roku 1986, a więc w czasie kiedy nie funkcjonowało pojęcie podatku od towarów i usług (VAT) gdyż podatek od towarów i usług w Polsce zaczął obowiązywać od lipca 1993 r. W związku z powyższym nie dokonano odliczenia podatku naliczonego. Nie były również ponoszone wydatki na ulepszenie.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie można mówić o pierwszym zasiedleniu gdyż ww. budynki i budowle nie zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W konsekwencji nie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dostawa przedmiotowych budynków będzie mogła natomiast skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Przy nabyciu przedmiotowego budynku, jak wskazał Wnioskodawca, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy będzie również prawo wieczystego użytkowania gruntu na którym posadowione są budynki kotłowni, wiaty i droga wewnętrzna.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli - art. 29 ust. 5a ustawy.

Natomiast, na mocy § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Reasumując, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działek o nr 106/4, 106/6, 106/8, 131/5, 131/11, 131/12 na którym posadowione są przedmiotowe budynki i budowle, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cyt. § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Natomiast w stosunku do działki nr 133/3, która jest niezabudowana zwolnienie o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. nie ma zastosowania, gdyż zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Do działki tej nie ma również zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zatem zbycie prawa wieczystego użytkowania ww. działki podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

W tym zakresie stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części zastosowania zwolnienia zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu w przypadku dostawy komina zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo tut. organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.