IBPP2/443-280/11/ABu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 17 maja 2011 r.) oraz pismem z dnia 7 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku zmiany statusu samochodu ciężarowego na samochód osobowy - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 17 maja 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 28 kwietnia 2011 r. znak: IBPP2/443-280/11/ABu oraz pismem z dnia 7 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku zmiany statusu samochodu ciężarowego na samochód osobowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 25 sierpnia 2009 r. zakupiła samochód marki Peugeot 4007 na podstawie umowy leasingowej nr... na okres trzech lat do dnia 25 lipca 2012 r. W dniu zakupu samochód otrzymał świadectwo homologacji nr... kwalifikujące auto jako pojazd N1/ciężarowy oraz wpis do dowodu rejestracyjnego - rodzaj pojazdu - samochód ciężarowy. Przez okres 1,5 roku Wnioskodawczyni odliczała z faktury leasingowej kwotę podatku naliczonego. Z dniem 1 stycznia 2011 r. w związku z późn. zm. w ustawie samochód stracił status samochodu ciężarowego i został zakwalifikowany jako osobowy.

W piśmie uzupełniającym z dnia 12 maja 2011 r., Wnioskodawczyni wskazała, że:

* jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT,

* przedmiotowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie w działalności opodatkowanej Wnioskodawczyni, dopuszczalna całkowita masa przedmiotowego pojazdu wynosi do 3,5 tony stosownie do treści świadectwa homologacji,

* w przedmiotowym pojeździe nie dokonywano zmian lub przeróbek, w wyniku których pojazd przestałby spełniać warunki pojazdu ciężarowego czy zmianie uległyby parametry wynikające ze świadectwa homologacji,

* umowa leasingu nie została złożona w terminie do dnia 31 stycznia 2011 r., z uwagi na uchybienie terminowi, a Wnioskodawczyni złożyła wniosek o przywrócenie terminu do ww. czynności wraz z jednoczesnym dokonaniem wnioskowanej czynności i na chwilę obecną pod sygnaturą..., toczy się przed Dyrektorem Izby Skarbowej postępowanie podatkowe,

* w odniesieniu do umowy leasingu nie były dokonywane żadne zmiany.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podała, iż w terminie... uległa poważnej kontuzji uniemożliwiającej jej jakąkolwiek pracę, poruszanie się. Stan zdrowia zmusił Wnioskodawczynię do ciągłego leżenia, a odczuwalny ból uniemożliwiał jej prowadzenie działalności gospodarczej i związanych z nią obowiązków.

Wnioskodawczyni wskazała, iż tylko wymieniona wyżej obiektywna okoliczność uniemożliwiła jej zadośćuczynienie obowiązkowi złożenia umowy leasingowej w celu jej rejestracji do właściwego Urzędu Skarbowego w terminie do dnia 31 stycznia 2011 r.

Wobec faktu, iż Wnioskodawczyni utraciła prawo do pełnego odliczania kwoty podatku VAT z faktur opiewających na czynsz leasingowy, a tym samym w związku z niezarejestrowaniem terminowym umowy leasingu w Urzędzie Skarbowym samochód utracił właściwości pojazdu ciężarowego, które dawały podstawy do pełnego odliczenia podatku VAT.

Organ administracji nie jest związany podaną przez stronę podstawą prawną żądania, gdyż mając obowiązek dochodzenia prawdy obiektywnej i działania na podstawie prawa, musi rozpoznać sprawę co do istoty na podstawie obowiązującego prawa, mającego zastosowanie w konkretnym stanie faktycznym (wyrok NSA z dnia 7 września 1994 r., III SA 1111/93, ONSA 1995, nr 3, poz. 120).

W piśmie uzupełniającym z dnia 7 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni jednoznacznie wyjaśniła, iż wniosek o wydanie interpretacji dotyczy rat od zakupionego samochodu ciężarowego w formie leasingowej nr umowy... z dnia... na samochód marki Peugeot nr rejestracyjny... dla których nie stosowano ograniczenia w odliczeniu podatku w wysokości 60% (nie więcej jednak niż 6.000 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w piśmie z dnia 12 maja 2011 r.):

Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia z tytułu zakupu przedmiotowego pojazdu podatku VAT według zasad dotyczących odliczeń jak dla samochodu osobowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu przedmiotowego pojazdu (podatku naliczonego) w wysokości 60% lecz nie większej niż kwota 6.000 zł, z uwagi na zmianę kwalifikacji przedmiotowego pojazdu z ciężarowego na osobowy (sformułowane w piśmie z dnia 12 maja 2011 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z użytkowaniem pojazdów samochodowych będących przedmiotem m.in. umowy leasingu, zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Jednocześnie, stosownie do zapisów ust. 2 ww. art. 3 ustawy o VAT, przepis art. 3 ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Natomiast, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł (art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej).

Przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 - stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy nowelizującej - nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. na dzień 31 grudnia 2010 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług).

Przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie cyt. ustawy, oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r. (art. 6 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej).

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 25 sierpnia 2009 r. zakupiła samochód marki Peugeot 4007 na podstawie umowy leasingowej nr... na okres trzech lat do dnia 25 lipca 2012 r. W dniu zakupu samochód otrzymał świadectwo homologacji nr... kwalifikujące auto jako pojazd N1/ciężarowy oraz wpis do dowodu rejestracyjnego - rodzaj pojazdu - samochód ciężarowy. Przez okres 1,5 roku Wnioskodawczyni odliczała z faktury leasingowej kwotę podatku naliczonego. Z dniem 1 stycznia 2011 r. w związku z późn. zm. w ustawie samochód stracił status samochodu ciężarowego i został zakwalifikowany jako osobowy.

W piśmie uzupełniającym z dnia 12 maja 2011 r., Wnioskodawczyni wskazała, że:

* jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT,

* przedmiotowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie w działalności opodatkowanej Wnioskodawczyni, dopuszczalna całkowita masa przedmiotowego pojazdu wynosi do 3,5 tony stosownie do treści świadectwa homologacji,

* w przedmiotowym pojeździe nie dokonywano zmian lub przeróbek, w wyniku których pojazd przestałby spełniać warunki pojazdu ciężarowego czy zmianie uległyby parametry wynikające ze świadectwa homologacji,

* umowa leasingu nie została złożona w terminie do dnia 31 stycznia 2011 r., z uwagi na uchybienie terminowi, a Wnioskodawczyni złożyła wniosek o przywrócenie terminu do ww. czynności wraz z jednoczesnym dokonaniem wnioskowanej czynności i na chwilę obecną pod sygnaturą..., toczy się przed Dyrektorem Izby Skarbowej postępowanie podatkowe,

* w odniesieniu do umowy leasingu nie były dokonywane żadne zmiany.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz uwzględniając opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż przedmiotowy samochód nie spełnia wymogów do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 3 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej. Tym samym w omawianej sprawie zastosowanie znajdzie uregulowanie art. 3 ust. 6 cyt. ustawy. W oparciu o ww. przepis Wnioskodawczyni przysługuje ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingu, tj. w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego od raty udokumentowanej fakturą, wynikającej z zawartej umowy, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Skoro bowiem, jak wskazano w stanie faktycznym, Zainteresowana nie dopełniła obowiązku i nie zarejestrowała umowy leasingu przedmiotowego samochodu we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r., w związku z powyższym, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z wyłączenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, iż elementy stanu faktycznego, będące przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego przed Dyrektorem Izby Skarbowej w Rzeszowie nie dotyczą kwestii, o którą Wnioskodawczyni wnosiła we wniosku z dnia 18 lutego 2011 r., a zatem nie stanowią przedmiotu rozstrzygnięcia niniejszej interpretacji.

Ponadto należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.