IBPP2/443-275a/07/WN - Obowiązek skorygowania odliczonego uprzednio podatku VAT w związku ze sprzedażą samochodów osobowych niebędących środkami trwałymi w spółce, dokonaną po zakończeniu roku podatkowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. J., przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2007 r. (data wpływu 13 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2007 r. (data wpływu 21 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie korekty odliczonego podatku VAT z tytułu sprzedaży samochodów osobowych nie będących środkami trwałymi w Spółce - jest prawidłowe.

W dniu 13 listopada 2007 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 19 grudnia 2007 r. (data wpływu 21 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie korekty odliczonego podatku VAT z tytułu sprzedaży samochodów osobowych nie będących środkami trwałymi w Spółce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność handlową i usługową, z której obrót jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności pomocniczej w stosunku do działalności handlowej tj. sprzedaży samochodów (dealer samochodowy) uzyskuje również obrót zwolniony z VAT w związku z pośrednictwem ubezpieczeniowym i finansowym. W stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do sprzedaży opodatkowanej oraz zwolnionej spółka stosuje przepisy art. 90 ustawy o VAT. Ze względu na fakt, iż różnica między proporcjami o których mowa w art. 91 ust. 1 nie przekraczała 2 punktów procentowych, spółka nie dokonywała korekty.

W listopadzie 2006 r. spółka przyjęła do używania w działalności gospodarczej dwa samochody osobowe, od których odliczyła 60 % naliczonego podatku VAT. Samochody te były wykorzystywane do wykonywania tylko czynności opodatkowanych. Ze względu na przewidywany okres użytkowania krótszy niż jeden rok, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W 2007 r. nastąpiła sprzedaż powyższych samochodów: jeden w miesiącu maju, a drugi w lipcu, tj. w obydwu przypadkach po upływie okresu używania co najmniej pół roku. Dostawa ta została wykazana jako zwolniona z VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT. W rozliczeniu VAT za miesiące maj i lipiec 2007 r. dokonano korekty w wys. 4/5 naliczonego VAT w trybie art. 91 ust. 7 w związku z regulacjami określonymi w art. 91 ust. 2-5 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanej sytuacji należało w miesiącach sprzedaży dokonać korekty odliczonego podatku VAT na podstawie art. 91 ust. 2-5, czy dokonane przez Wnioskodawcę korekty w miesiącach sprzedaży były słuszne. Czy w związku z tym, że przedmiotowe samochody są towarami innymi niż określone w art. 91 ust. 2 należy dokonać korekty według zasad określonych w art. 91 ust. 1 w roku 2008.

Zdaniem Wnioskodawcy, korekta 4/5 naliczonego podatku VAT dokonana w miesiącach maj i lipiec 2007 r. według zasad określonych w art. 91 ust. 2-5 ustawy o VAT w stosunku do ww. sprzedanych samochodów była niesłuszna, gdyż zasady te nie mają zastosowania do samochodów nie zaliczonych do środków trwałych, o których mowa w art. 91 ust. 2. Również, nie będzie obowiązku dokonania korekty odliczonego w 2006 r. podatku VAT, według zasad określonych w art. 91 ust. 1, w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku 2008, ponieważ w opisanym przypadku zmiana przeznaczenia (sprzedaż), o której mowa w art. 91 ust. 7 nastąpiła w roku 2007 czyli po zakończeniu okresu korekty tj. roku 2006, w którym nastąpiło odliczenie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX (art. 86-95) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 ww. ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT. Najistotniejszym zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie natomiast do art. 90 ust. 1 i 2 ww. ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot przypadających na towary lub usługi, wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, oraz takich, w stosunku do których prawo to nie przysługuje, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, jaka przypada proporcjonalnie na czynności, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie zaś z art. 91 ust. 1 cytowanej ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji, korekta ta, w myśl art. 91 ust. 2 ustawy, dokonywana jest w ciągu 5 kolejnych lat. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty - art. 91 ust. 3 ustawy o VAT.

W myśl art. 91 ust. 7 ww. ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Przepis ten nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości (zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), jako że podatek ten służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Podatnik wykorzystując samochody w działalności opodatkowanej miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą przysługującą mu kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem (60 % nie więcej niż 6.000 zł). Dopiero na skutek sprzedaży tych samochodów, przy której zastosowano zwolnienie na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zmieniło się ich przeznaczenie z wykorzystywanych do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego, na czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

W przedstawionym stanie faktycznym mamy zatem do czynienia z okolicznością, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy. Przepis ten adresowany jest bowiem do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności opodatkowanych i nakazuje dokonanie korekty również w przypadku, gdy odliczyli oni podatek naliczony w całości, a następnie na skutek sprzedaży zmieniło się jego przeznaczenie na związane z czynnościami zwolnionymi. Stosownej korekty w przypadku towarów innych niż wymienione w art. 91 ust. 2 dokonuje się według zasad określonych w art. 91 ust. 1 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika jednak, iż obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług innych niż wymienione w art. 91 ust. 2 ustawy (zatem również towarów zaliczanych do wyposażenia) występuje tylko wówczas, gdy zmiana przeznaczenia nastąpi w roku podatkowym, w którym dokonano zakupu. Gdyby zatem zmiana przeznaczenia (sprzedaż) samochodów nastąpiła w okresie korekty, tj. w ciągu roku podatkowego, w którym nastąpiło jego nabycie, Podatnik byłby zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonywana jest korekta (art. 91 ust. 3). W przypadku opisanym we wniosku sprzedaż nastąpiła po zakończeniu okresu korekty, zatem przepisy art. 91 ustawy nie mają tu zastosowania i Wnioskodawca nie ma obowiązku korygowania wcześniej odliczonego podatku.

Ponieważ pojazdy - ze względu na planowany okres używania - nie zostały zaliczone do środków trwałych i sprzedane zostały przed upływem 1 roku od zakupu, przepisy dotyczące obowiązku korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 2-5 nie mają zastosowania. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.