IBPP2/443-268/13/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2013 r. (data wpływu 25 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 czerwca 2013 r. (data wpływu 12 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania przepisów ustawy o VAT do transakcji wykupu samochodu osobowego od leasingodawcy przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej oraz do jego sprzedaży w przyszłości - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 czerwca 2013 r. (data wpływu 12 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania przepisów ustawy o VAT do transakcji wykupu samochodu osobowego od leasingodawcy przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej oraz do jego sprzedaży w przyszłości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W ramach tej spółki dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą zostały zawarte dwie umowy leasingu operacyjnego na samochody osobowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zawartych umowach leasingu operacyjnego jako korzystający - wskazani byli wszyscy jej wspólnicy. Po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego za zgodą pozostałych wspólników, Wnioskodawca wykupił samochód osobowy od leasingodawcy z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne, nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą). Faktura VAT za wykup samochodu została wystawiona przez leasingodawcę na nazwisko Wnioskodawcy czyli na osobę fizyczną (inaczej niż faktury za raty leasingowe, które były wystawiane na spółkę cywilną).

Wykupiony samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej (samochód został przeznaczony na cele osobiste), nie został odliczony podatek VAT naliczony, wykazany na fakturze zakupu dokumentującej wykup.

Następnie, po upływie co najmniej pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (wykup) samochodu osobowego, Wnioskodawca planuje go sprzedać.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 7 czerwca 2013 r.):

Czy, jeżeli po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi ten samochód osobowy od leasingodawcy z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne nie związane z działalnością gospodarczą), faktura VAT za wykup samochodu zostanie wystawiona dla niego jako osoby fizycznej (inaczej niż faktury za raty leasingowe, które były wystawione na spółkę) to zarówno do wykupu tego samochodu (odliczenia podatku VAT) jak i ewentualnie późniejszej jego sprzedaży (odprowadzenia podatku VAT), nie stosuje się przepisów ustawy o podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 7 czerwca 2013 r.):

Transakcję wykupu samochodu osobowego z leasingu operacyjnego traktuje się jako odrębną czynność od umowy leasingu. Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli po wykupie samochodu osobowego z leasingu operacyjnego samochód osobowy zostanie bezpośrednio przekazany na cele osobiste, faktura VAT za wykup samochodu zostanie wystawiona na imię i nazwisko Wnioskodawcy i na adres zamieszkania, nie zostanie odliczony VAT przy wykupie, to również nie ma on obowiązku do naliczenia i odprowadzenia VAT należnego w przypadku sprzedaży tego samochodu. Transakcje powyższe przeprowadzone przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalność gospodarczą nie wywołują żadnych skutków w podatku VAT tzn. że do takiej transakcji nie stosuje się przepisów ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (art. 15 ust. 2).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem, osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów, stanowiących część ich majątku osobistego, nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ponadto dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei, w myśl art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Na mocy art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników:

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z treści przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W ramach tej spółki dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą zostały zawarte dwie umowy leasingu operacyjnego na samochody osobowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zawartych umowach leasingu operacyjnego jako korzystający - wskazani byli wszyscy jej wspólnicy. Po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego za zgodą pozostałych wspólników, Wnioskodawca wykupił samochód osobowy od leasingodawcy z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne, nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą). Faktura VAT za wykup samochodu została wystawiona przez leasingodawcę na nazwisko Wnioskodawcy czyli na osobę fizyczną (inaczej niż faktury za raty leasingowe, które były wystawiane na spółkę cywilną).

Wykupiony samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej (samochód został przeznaczony na cele osobiste), nie został odliczony podatek VAT naliczony, wykazany na fakturze zakupu dokumentującej wykup.

Następnie, po upływie co najmniej pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (wykup) samochodu osobowego, Wnioskodawca planuje go sprzedać.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki cywilnej, natomiast transakcji dotyczącej przedmiotowego samochodu będzie dokonywał jako osoba fizyczna w sferze swojego majątku prywatnego. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Jak wynika z przywołanych przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie prowadzi działalności gospodarczej generującej przychody opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zatem, brak jest podstaw do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji projektu, będącego przedmiotem pytania.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej jako osoba fizyczna i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej zakup samochodu osobowego wykorzystywanego na cele prywatne Wnioskodawcy.

Jeżeli zaś wartość sprzedaży przedmiotowego samochodu osobowego nie przekroczy kwoty 150.000 zł, sprzedaż tego samochodu wykupionego od leasingodawcy na cele osobiste Wnioskodawcy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, z zastrzeżeniem art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Reasumując, dla transakcji przedstawionej we wniosku nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.