IBPP2/443-260/09/LŻ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-260/09/LŻ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009 r. (data wpływu 9 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 7 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na zabudowaniu wyprodukowaną masą betonową szalunków stropowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług polegających na zabudowaniu wyprodukowaną masą betonową szalunków stropowych.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2009 r. (data wpływu 7 maja 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 kwietnia 2009 r., znak: IBPP2/443-260/09/LŻ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży masy betonowej oraz wykonawstwa robót ogólnobudowlanych związanych z budownictwem mieszkaniowym. Wyprodukowana mieszanka betonowa jest sprzedawana wraz z usługą, która polega na:

* dowozie gotowej masy betonowej betonowozem wraz z pompą do podawania betonu na plac budowy,

* zabudowie mieszanki betonowej przez pracownika podającego beton i rozprowadzającego mieszankę przy użyciu łaty lub lancy wibracyjnej przeznaczonych do właściwej zabudowy mieszanki w szalunkach stropowych,ľ zaciągnięcie powstałych płaszczyzn betonowych przy użyciu specjalistycznych narzędzi budowlanych.

W piśmie z dnia 5 maja 2009 r. Wnioskodawca wskazał:

1.

symbol PKWiU dla masy produkowanej i sprzedawanej mieszanki betonowej 26.63.10-00 - masa betonowa prefabrykowana,

2.

symbol PKWiU dla usługi zabudowania wyprodukowaną masą szalunków stropowych 45.21.11-00.00 - roboty ogólnobudowlane związane z budownictwem mieszkaniowym jedno lub dwurodzinnym, 45.21.12-00.00 - roboty ogólnobudowlane związane z budownictwem mieszkaniowym wielorodzinnym.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że umowy przewidują łączne fakturowanie dostawy wyprodukowanej mieszanki wraz z zabudowaniem szalunków stropowych jako kompleksowej usługi stanowiącej pod względem ekonomicznym kompleksową transakcję ujmowaną na fakturze pod jedną pozycją w łącznej wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla wykonywania usług związanych z budownictwem mieszkaniowym polegających na zabudowaniu wyprodukowaną masą betonową szalunków stropowych stosuje się stawkę VAT w wysokości 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa budowlana polegająca na zabudowaniu wyprodukowaną masą betonową ław, stropów w obiektach budownictwa mieszkaniowego fakturowana jest z zastosowaniem obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 7%. Z uwagi na fakt, że działalność Spółki nie ogranicza się do produkcji i sprzedaży betonu ale polega na świadczeniu kompleksowej usługi, która pod względem ekonomicznym stanowi jedną transakcję, to dla celów VAT, czynność taką również należy traktować kompleksowo i opodatkować łącznie z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla wykonanej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym przez dostawę towarów rozumie się, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Definicja towaru, skonstruowana na potrzeby podatku od towarów i usług, zawarta została w art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z nią towarem są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 2 pkt 12 ww. ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego należy rozumieć budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Co do zasady, stawka podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, stosownie do zapisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się, w myśl ust. 12 wskazanego artykułu, do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tegoż artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według zapisu ust. 12b wskazanego artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Zgodnie z treścią § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych powyżej przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT oraz § 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów, 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie w odniesieniu do budowy a także robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl przepisu § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Zgodnie z tą klasyfikacją robotami budowlanymi są prace zgrupowane w dziale 45 "Roboty budowlane", który obejmuje:

a.

prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych (stan zerowy), wykonywanie elementów nośnych, przegród budowlanych, układanie i pokrywanie dachów (stan surowy) do robót montażowych, instalacyjnych i wykończeniowych,

b.

prace związane z przebudową, rozbudową, nadbudową, modernizacją, odbudową i remontem już istniejących budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli, prace związane z inżynierią lądową i wodną,

c.

instalowanie budynków i budowli z prefabrykatów, instalowanie konstrukcji stalowych.

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenie przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności, również w zakresie klasyfikacji.

Należy ponadto zauważyć, iż tutejszy organ nie jest uprawnionym do dokonywania klasyfikowania towarów i usług według klasyfikacji statystycznych. Za prawidłową klasyfikację wyrobu lub usługi odpowiedzialny jest producent lub dokonujący dostawy towaru bądź świadczący usługę.

Należy także zauważyć, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży masy betonowej oraz wykonawstwa robót ogólnobudowlanych związanych z budownictwem mieszkaniowym. Wyprodukowana mieszanka betonowa jest sprzedawana wraz z usługą, która polega na:

* dowozie gotowej masy betonowej betonowozem wraz z pompą do podawania betonu na plac budowy,

* zabudowie mieszanki betonowej przez pracownika podającego beton i rozprowadzającego mieszankę przy użyciu łaty lub lancy wibracyjnej przeznaczonych do właściwej zabudowy mieszanki w szalunkach stropowych,

* zaciągnięcie powstałych płaszczyzn betonowych przy użyciu specjalistycznych narzędzi budowlanych.

Wnioskodawca wskazał:

1.

symbol PKWiU dla masy produkowanej i sprzedawanej mieszanki betonowej 26.63.10-00 - masa betonowa prefabrykowana,

2.

symbol PKWiU dla usługi zabudowania wyprodukowaną masą szalunków stropowych 45.21.11-00.00 - roboty ogólnobudowlane związane z budownictwem mieszkaniowym jedno lub dwurodzinnym, 45.21.12-00.00 - roboty ogólnobudowlane związane z budownictwem mieszkaniowym wielorodzinnym.

Ponadto, jak wyjaśnił Wnioskodawca, umowy przewidują łączne fakturowanie dostawy wyprodukowanej mieszanki wraz z zabudowaniem szalunków stropowych jako kompleksowej usługi stanowiącej pod względem ekonomicznym kompleksową transakcję ujmowaną na fakturze pod jedną pozycją w łącznej wartości.

Zastosowanie właściwej stawki podatku zależy więc od tego, co jest przedmiotem umowy cywilnoprawnej oraz rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika. Jeżeli przedmiotem umowy są roboty budowlane sklasyfikowane wg PKWiU w grupowaniu 45, w ramach których podatnik wykonuje roboty budowlane w budynkach mieszkalnych, wówczas do całej wartości usługi zastosowanie ma jednolita 7% stawka podatku.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony wyżej stan prawny, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem umowy jest kompleksowa usługa polegająca na zabudowaniu wyprodukowaną masą betonową ław, stropów w budynkach mieszkalnych zaklasyfikowanych według PKOB do grupowania 11, a jednocześnie usługa ta mieścić się będzie, jak wskazał to Wnioskodawca, w grupowaniu PKWiU 45, wówczas do niej zastosowanie znajdzie 7% stawka podatku od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż fakt zaklasyfikowania budynku do określonej grupy PKOB nie stanowi jednoznacznej przesłanki do zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem z cyt. przepisami art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stawką 7% nie są objęte lokale użytkowe. Wskazać tutaj także należy (jak wynika z ww. przepisów), iż intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką podatku od towarów i usług wyłącznie obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe.

Podkreślić też należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania opisanych we wniosku usług według PKWiU.

Ponadto należy zaznaczyć, że interpretacja niniejsza traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności błędnej klasyfikacji statystycznej dokonanej przez Wnioskodawcę) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl