IBPP2/443-258/12/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 czerwca 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-258/12/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływu 15 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT od rat leasingowych na podstawie comiesięcznych faktur VAT i konieczności zgłoszenia umowy leasingu w Urzędzie Skarbowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT od rat leasingowych na podstawie comiesięcznych faktur VAT i konieczności zgłoszenia umowy leasingu w Urzędzie Skarbowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 maja 2012 r. znak: IBPP2/443-258/12/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą rozliczaną na podstawie ksiąg rachunkowych i jest podatnikiem VAT czynnym. W styczniu b.r. przejęto leasing operacyjny na samochód z homologacją ciężarową z tzw. kratką, który dotychczas spełniał wymagania odnośnie odliczenia 100% VAT od rat leasingowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż przejęcie umowy leasingu operacyjnego będzie miało postać umowy cesji. Umowa leasingowa była zarejestrowana w urzędzie skarbowym w styczniu 2011 r. na podstawie art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Dz. U. Nr 247, poz. 1652. Samochód, o którym mowa we wniosku będzie wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych. Samochód spełnia wymagania określone przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652). Przedmiotowy pojazd posiada dopuszczalną ładowność 650 kg i dopuszczalną masę całkowita poniżej 3,5 tony.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy podpisując nową umowę z leasingodawcą na ten konkretny pojazd, podatnik będzie miał nadal prawo do odliczenia 100% VAT od rat leasingowych na podstawie comiesięcznych faktur VAT otrzymywanych od leasingodawcy.

2.

Czy konieczne jest zgłoszenie umowy leasingu w Urzędzie Skarbowym.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie 1.

Wyżej wymieniony samochód, który wcześniej spełniał wymagania do odliczania 100% podatku VAT, w działalności gospodarczej podatnika również będzie miał prawo korzystać z odliczania podatku VAT od rat leasingowych na podstawia faktur VAT.

Na poparcie własnego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretację Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 października 20 października 2011 r. sygnatura IPTPP2/443-385/11-4/PM.

"Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 powyższego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotyczącą jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł (ust. 6 ww. artykułu).

Przepisu art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej - stosowanie do art. 6 ust. 1 tejże ustawy-nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: na dzień 31 grudnia 2010 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1.

w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: ustawy nowelizującej), bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz

2.

pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Powyższy przepis ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie cyt. ustawy, oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zamierza przejąć w drodze cesji umowę leasingu operacyjnego samochodu z homologacją ciężarową, który dotychczas spełniał wymagania odnośnie odliczenia 100% VAT od rat leasingowych. Nabywany samochód posiada ładowność 650 kg i dopuszczalną masę całkowitą poniżej 3,5 tony. Poprzednia umowa leasingowa była zarejestrowana w urzędzie skarbowym w styczniu 2011 r. Samochód, który Wnioskodawca zamierza przejąć będzie przez niego wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych i jak wskazał Zainteresowany w uzupełnieniu wniosku spełnia wymagania określone w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, oraz posiada zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym przez okręgową stację kontroli pojazdów.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe na przedmiotowy samochód w przypadku planowanego zawarcia umowy leasingu operacyjnego w drodze cesji.

Należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie jest związany prawem obowiązującym poprzedniego leasingobiorcę w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż Wnioskodawca planując zawrzeć umowę zawiera nową umowę leasingu operacyjnego jako nowy podatnik.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przypadku zawarcia planowanej umowy leasingu operacyjnego na przedmiotowy samochód, który jak wskazał Zainteresowany spełnia warunki określonych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej oraz posiada zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym i który będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych na przedmiotowy samochód."

Pytanie 2 (sformułowane w piśmie z dnia 6 czerwca 2012 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma konieczności rejestrowania umowy, która została już raz zarejestrowana w Urzędzie bowiem przejęcie pojazdu nastąpiło w drodze aneksu umowy a nie zawarcia nowej umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 powyższego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotyczącą jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł (ust. 6 ww. artykułu).

Przepisu art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej - stosowanie do art. 6 ust. 1 tejże ustawy-nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: na dzień 31 grudnia 2010 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1.

w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: ustawy nowelizującej), bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz

2.

pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Powyższy przepis ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie cyt. ustawy, oraz pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą rozliczaną na podstawie ksiąg rachunkowych i jest podatnikiem VAT czynnym. W styczniu b.r. przejęto leasing operacyjny na samochód z homologacją ciężarową z tzw. kratką, który dotychczas spełniał wymagania odnośnie odliczenia 100% VAT od rat leasingowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż przejęcie umowy leasingu operacyjnego będzie miało postać umowy cesji. Umowa leasingowa była zarejestrowana w urzędzie skarbowym w styczniu 2011 r. na podstawie art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Dz. U. Nr 247, poz. 1652. Samochód, o którym mowa we wniosku będzie wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych. Samochód spełnia wymagania określone przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652). Przedmiotowy pojazd posiada dopuszczalną ładowność 650 kg i dopuszczalną masę całkowita poniżej 3,5 tony.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe na przedmiotowy samochód w przypadku zawarcia umowy leasingu operacyjnego w drodze cesji.

Należy zaznaczyć, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie jest związany prawem obowiązującym poprzedniego leasingobiorcę w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż Wnioskodawca zawierając umowę zawiera nową umowę leasingu operacyjnego jako nowy podatnik.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w przypadku zawarcia umowy leasingu na przedmiotowy samochód, który jak wskazał Wnioskodawca, spełnia warunki określone w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej i który będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych na przedmiotowy samochód. Pamiętać jednak należy, iż spełnienie przez samochód warunków określonych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego wydanym zaświadczeniem przez tą stację oraz dowodem rejestracyjnym pojazdu, zawierającym właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia samochodu poprzez cesję umowy leasingu operacyjnego nie jest związane z prawem poprzedniego właściciela samochodu w związku z rejestracją umowy leasingu w urzędzie skarbowym. Prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego wynika bowiem z faktu, iż nabyty samochód w drodze cesji umowy leasingu spełnia, jak w opisie stanu faktycznego wskazano, warunki określone w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej a nie jak wskazuje Wnioskodawca, że wymieniony samochód wcześniej spełniał wymagania do odliczenia 100% podatku VAT a umowa leasingu została już raz zarejestrowana w urzędzie skarbowym.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z rat leasingowych dotyczących nabycia samochodu, jednakże prawo to wynika z innej podstawy prawnej, aniżeli wskazał Wnioskodawca.

W konsekwencji zgłoszenie umowy leasingu w urzędzie skarbowym nie jest konieczne, bowiem do przedmiotowego samochodu nie będzie miał zastosowania art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej z uwagi na fakt, iż samochód ten korzysta z wyłączenia z grupy pojazdów, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej poprzez spełnienie przesłanek zawartych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii będącej przedmiotem zapytania tj. prawa do odliczenia 100% podatku VAT od rat leasingowych na podstawie comiesięcznych faktur VAT i konieczności zgłoszenia umowy leasingu w Urzędzie Skarbowym.

Nie jest natomiast przedmiotem interpretacji kwestia uznania czy nabyty samochód w drodze cesji umowy leasingu spełnia warunki określone w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, gdyż Wnioskodawca w tym zakresie nie sformułował pytania, jak też nie przedstawił własnego stanowiska. Zawarte w poz. 68 przedstawionego wniosku stwierdzenia w tym zakresie potraktowano jako element przedstawionego stanu faktycznego, bez dokonywania jego oceny.

Zmiana któregokolwiek elementu stanu faktycznego (w szczególności brak spełnienia wymagań, dotyczących przedmiotowego samochodu, określonych przepisem art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej) powoduje utratę ważności interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl