IBPP2/443-245/11/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2011 r. (data wpływu 15 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług betoniarskich w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m ² - jest prawidłowe.

W dniu 15 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług betoniarskich w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m ².

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi polegające na wykonaniu robót betoniarskich (PKWiU 43.99.4) dla obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a więc dla budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m ² (art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Wnioskodawca jest producentem masy betonowej, której dotyczy niżej wymieniona usługa. Polega ona na wykonaniu następujących robót:

* transport masy betonowej samochodami specjalistycznymi na miejsce budowy,

* odbiór masy betonowej,

* rozprowadzenie mieszanki betonowej urządzeniami specjalistycznymi obsługiwanymi przez pracowników Wnioskodawcy,

* odpowietrzenie masy betonowej urządzeniami specjalistycznymi,

* obróbka powierzchni urządzeniami specjalistycznymi,

* kontrola utrzymania poziomu urządzeniami specjalistycznymi,

* kontrola płaskości powierzchni z dokładnością do kilku milimetrów.

Tak wykonana usługa zapewnia większą wytrzymałość i wyższą jakość.

W piśmie uzupełniającym z dnia 10 maja 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

W części D zakres wniosku, pomyłkowo zakreślono pkt 36, powinien być tylko pkt 35. Oczekuje interpretacji odnośnie zaistniałego stanu faktycznego zdarzeń w poz. 37 równej "1".

Ponadto z ww. pisma uzupełniającego wniosek wynika, iż prace Wnioskodawcy spełniają wymogi art. 41 ust. 12, gdyż dotyczą budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W każdym przypadku wykonywania usługi spełniającej wymogi ustawy, co do zastosowania stawki 8%, Wnioskodawca pobiera od inwestora oświadczenie o powierzchni użytkowej budynku. Wzór ww. oświadczenia w załączniku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (uzupełnione w piśmie z dnia 10 maja 2011 r.):

Czy usługi betoniarskie są opodatkowane podatkiem VAT 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zmianie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług od 2011 r. usługa wykonana z materiałów własnych jest opodatkowana stawką 8%. Wymienionych w art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Wnioskodawca zauważył, iż stanowisko NSA z dnia 17 kwietnia 2009 r. sygn. akt I FSK 284/08 jest zgodne z jego stanowiskiem.

Zdaniem Sądu, nie można z góry zakładać, że każda sprzedaż połączona z montażem (innymi czynnościami) która dokonana jest przez producenta, stanowi zawsze dostawę towarów. Jest to usługa a nie sprzedaż towaru.

W piśmie z dnia 10 maja 2011 r. Wnioskodawca dodał, iż wykonuje usługi jako czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Zgodnie z ww. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług w dziale 43 "Roboty budowlane specjalistyczne" mieszczą się "Roboty betoniarskie" (PKWiU 43.99.4).

Tym samym, mając na uwadze Zasady Metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008), stwierdzić należy, że jeżeli w ramach budowlanych robót specjalistycznych producent montuje lub instaluje dany wyrób budowlany przez siebie wykonany, to taką czynność klasyfikuje się w dziale 43 - tj. roboty budowlane specjalistyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010 r. wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010 r. wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy także zauważyć, że w myśl obecnie obowiązującego art. 2 pkt 12 ustawy o VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dział 11 PKOB obejmuje m.in. budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie, np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia).

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca świadczy usługi polegające na wykonaniu robót betoniarskich (PKWiU 43.99.4) dla obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a więc dla budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m ² (art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług).

Wnioskodawca jest producentem masy betonowej, której dotyczy niżej wymieniona usługa. W jej zakres wchodzą następujące roboty:

* transport masy betonowej samochodami specjalistycznymi na miejsce budowy,

* odbiór masy betonowej,

* rozprowadzenie mieszanki betonowej urządzeniami specjalistycznymi obsługiwanymi przez pracowników Wnioskodawcy,

* odpowietrzenie masy betonowej urządzeniami specjalistycznymi,

* obróbka powierzchni urządzeniami specjalistycznymi,

* kontrola utrzymania poziomu urządzeniami specjalistycznymi,

* kontrola płaskości powierzchni z dokładnością do kilku milimetrów.

Tak wykonana usługa zapewnia większą wytrzymałość i wyższą jakość.

Ponadto z ww. pisma uzupełniającego wniosek wynika, iż prace Wnioskodawcy spełniają wymogi art. 41 ust. 12, gdyż dotyczą budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego, przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (budowa obiektów budowlanych lub ich części, roboty budowlane) oraz czy budynek mieszkalny zaliczony jest do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W opisanej sytuacji, Wnioskodawca wykonuje, opisane we wniosku, usługi betoniarskie przy budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m ^2, sklasyfikowane w PKWiU 43.99.4.

Prace Wnioskodawcy można zatem zaliczyć do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12, gdyż dotyczą budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wnioskodawca w niniejszej sprawie zadał pytanie dotyczące zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla wykonywanych przez niego usług betoniarskich.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołany stan prawny stwierdzić należy, że w sytuacji gdy roboty (usługi) betoniarskie mieszczące się w grupowaniu PKWiU 43.99.4., dotyczą budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych (PKOB 11), zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m ² - to ich świadczenie mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy też wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.