IBPP2/443-232/11/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2011 r. (data wpływu 11 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie faktyczne:

Wnioskodawca w maju 2009 r. rozszerzył działalność o handel monetami numizmatycznymi srebrnymi. Prowadził działalność polegającą na:

* sprzedaży usług szkoleniowych,

* handlu sprzętem komputerowym,

* handlu srebrnymi monetami numizmatycznymi.

Przed pierwszą sprzedażą monet zarejestrował się w Urzędzie Skarbowym jako podatnik podatku VAT. Zakupił kasę fiskalną, która została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym. Poinformował również w maju 2009 r. naczelnika Urzędu Skarbowego w R., iż będzie prowadził sprzedaż numizmatów, które będą opodatkowane podatkiem Vat-marża. Dla celów prawidłowego obliczania podatku VAT marża rozpoczął prowadzenie ewidencji Vat-marża.

W grudniu 2010 r. podjął decyzję, iż nie będzie prowadził dalej działalności polegającej na handlu srebrnymi monetami numizmatycznymi. Sprzedał więc wszystkie posiadane na stanie monety srebrne.

Dalsza prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegała na:

* sprzedaży usług szkoleniowych,

* przygotowywaniu materiałów na szkolenia, w tym przygotowywanie szkoleń

* sprzedaży komputerów,

* sprzedaży innych usług związanych z informatyką, np. projektowanie i przygotowywanie stron internetowych.

Ogólna sprzedaż Wnioskodawcy za 2010 rok wyniosła 149.584 zł, jednakże sprzedaż towarów objętych podatkiem VAT nie przekroczyła 100 tys.

30 grudnia 2010 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym dokument VAT-R, w którym zadeklarował, iż nie będzie czynnym płatnikiem podatku VAT począwszy od 1 stycznia 2011 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy składając 30 grudnia 2010 r. w Urzędzie Skarbowym dokument VAT-R, w którym Wnioskodawca zadeklarował, iż nie będzie czynnym płatnikiem podatku VAT począwszy od 1 stycznia 2011 r. skutecznie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług mimo, iż nie minął okres 2 lat określony w art. 120 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 120 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) "Przepis ust. 11 stosuje się w przypadku, gdy podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy. Zawiadomienie jest ważne przez okres 2 lat, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego. Po tym okresie, jeżeli podatnik chce stosować procedurę polegającą na opodatkowaniu marży, musi ponownie złożyć to zawiadomienie" - zaś ust. 11 mówi, że "Przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy:

Wyżej przytoczone przepisy wyznaczają normę, która zezwala na opodatkowanie marżą (lub marżą całkowitą) również dostaw wymienionych w ust. 11 pod warunkiem dopełnienia wymogów formalnych polegających na tym aby "podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy" oraz informującej, że "Zawiadomienie jest ważne przez okres 2 lat, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego".

Dlatego też powrót do zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ust. 11 ww. ustawy "Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1" może nastąpić od pierwszego stycznia roku następującego po roku w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia.

Oraz spełnieniu warunku podstawowego określonego w art. 113 ust. 1 ww. ustawy (zmienionego zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 nr 215, poz. 1666), na rok 2010 kwota została ustalona w wysokości 100.000 zł, który mówi, że "Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku".

Reasumując: fakt złożenia zgłoszenia VAT-R, w którym podatnik deklaruje chęć powrotu do zwolnienia podmiotowego od pierwszego stycznia 2011 r. po uprzedniej rezygnacji z tego zwolnienia w maju 2009 r. oraz przy osiągnięciu w roku 2010 sprzedaży opodatkowanej w kwocie netto mniejszej niż 100.000 zł, skutkuje uzyskaniem przez podatnika statutu podatnika VAT zwolnionego. Zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o wyborze opodatkowania sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich marżą, po rezygnacji ze sprzedaży tych przedmiotów, nie ma wpływu na skuteczność tej rezygnacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2009 r. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

dokonujących dostaw:

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Generalnie zatem opodatkowaniu podlega cała kwota należna od nabywcy. Od zasady tej ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje jednak pewne odstępstwa. Ze specyficznym sposobem ustalania podstawy opodatkowania mamy do czynienia w przypadku szczególnej procedury opodatkowania marży.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Przy czym norma zawarta w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, dotyczy - zgodnie z ust. 10 powołanego artykułu - dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

W myśl art. 120 ust. 11 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy:

Zgodnie z art. 120 ust. 13 ustawy o VAT, przepis ust. 11 stosuje się w przypadku, gdy podatnik zawiadomił na piśmie naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania zgodnie z ust. 4 i 5 przed dokonaniem dostawy. Zawiadomienie jest ważne przez okres 2 lat, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego. Po tym okresie, jeżeli podatnik chce stosować procedurę polegającą na opodatkowaniu marży, musi ponownie złożyć to zawiadomienie.

Z treści wniosku wynika, iż od maja 2009 r. Wnioskodawca zarejestrował się w Urzędzie Skarbowym jako podatnik podatku VAT. Poinformował również w maju 2009 r. Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż będzie prowadził sprzedaż numizmatów, które będą opodatkowane podatkiem "Vat-marża". Dla celów prawidłowego obliczania podatku "Vat-marża" rozpoczął prowadzenie wymaganej przepisami prawa ewidencji "Vat-marża".

Ogólna wartość sprzedaży towarów opodatkowanych podatkiem VAT za 2010 r. nie przekroczyła 100.000 zł.

Wnioskodawca sprzedał do końca 2010 r. wszystkie posiadane na stanie monety srebrne.

Dnia 30 grudnia 2010 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-R, w której zadeklarował, iż nie będzie czynnym podatnikiem podatku VAT począwszy od 1 stycznia 2011 r.

Dalsza działalność prowadzona przez Wnioskodawcę polega na sprzedaży usług szkoleniowych, przygotowywaniu materiałów na szkolenia, w tym przygotowywanie szkoleń, sprzedaży komputerów i świadczeniu innych usług związanych z informatyką, np. projektowaniem i przygotowywaniem stron internetowych.

Mając powyższe na uwadze stwierdza się, że Wnioskodawca spełnił warunki do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w 2011 r., ponieważ osiągnął obroty ze sprzedaży w 2010 r. poniżej wskazanego w art. 113 ust. 1 limitu (150.000 zł) oraz upłynął okres dłuższy niż rok licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, bowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia maja 2009 r.

O ponownym wyborze ze zwolnienia Wnioskodawca poinformował właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego deklarując zmianę w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, zgodnie z przepisem art. 96 ust. 12 ustawy o VAT. Przepis ten nakazuje zgłosić zmianę danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Okoliczność, że Wnioskodawca prowadził sprzedaż numizmatów opodatkowanych podatkiem "Vat-marża", na podstawie stosownego zawiadomienia Naczelnika Urzędu Skarbowego, nie wpływa na możliwość ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w 2011 r. Zawiadomienie składane Naczelnikowi Urzędu Skarbowego na podstawie art. 120 ust. 13 ustawy o VAT o wyborze procedury polegającej na opodatkowaniu marży nie wyklucza stosowania art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, tym bardziej, że Wnioskodawca zrezygnował z działalności w zakresie sprzedaży numizmatów opodatkowywanych "Vat-marża".

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.