IBPP2/443-231a/07/ICz - Dostawa towaru do kontrahenta za pośrednictwem składu konsygnacyjnego w ramach umowy call off stock, znajdującego się na terenie Austrii, jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. G.S.I., przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2007 r. (data wpływu 26 października 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 stycznia 2008 r. (data wpływu 16 stycznia 2008 r.), z dnia 25 stycznia 2008 r. (data wpływu 25 stycznia 2008 r.) oraz z dnia 28 stycznia 2008 r. (data wpływu 28 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy dostawa towaru do kontrahenta za pośrednictwem składu konsygnacyjnego w ramach umowy call off stock znajdującego się na terenie Austrii spełnia przesłanki do uznania tej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) - jest prawidłowe.

W dniu 26 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy dostawa towaru do kontrahenta za pośrednictwem składu konsygnacyjnego w ramach umowy call off stock znajdującego się na terenie Austrii spełnia przesłanki do uznania tej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W dniach 16, 25 i 28 stycznia 2008 r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tutejszego organu z dnia 7 stycznia 2008 r. znak: IBPP2/443-206/07/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza podpisać kontrakt z firmą austriacką dotyczący dostaw produktów (towarów) wytworzonych przez Spółkę na teren Austrii.

Transakcja (dostawa) będzie przebiegała następująco:

W piśmie uzupełniającym z dnia 11 stycznia 2008 r. wskazano, iż:

Ponadto w piśmie uzupełniającym z dnia 25 i 28 stycznia 2008 r. Wnioskodawca wskazał, że towar wywozi np. 1 lutego 2008 r. i 10 lutego 2008 r. na teren Austrii do magazynu konsygnacyjnego korzystając z usług firmy transportowej (dokumenty: faktura proforma, CMR podpisane przez kontrahenta austriackiego potwierdzają odbiór tych towarów). W dniu 28 lutego 2008 r. tj. na koniec miesiąca kontrahent austriacki, prowadzący skład konsygnacyjny, podaje ilość towarów, którą rozchodował z przedmiotowego magazynu. Na podstawie otrzymanego zestawienia dotyczącego rozchodu z magazynu w miesiącu lutym 2008 r. Wnioskodawca wystawi w dniu 28 lutego 2008 r. fakturę VAT dokumentującą sprzedaż (WDT).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja jest WDT w momencie wystawienia faktur na podstawie informacji o rozchodzie towaru z magazynu konsygnacyjnego. Przedmiotowa transakcja jest WDT opodatkowaną stawką 0 % w momencie wystawienia faktury VAT tj. w dniu 28 lutego 2008 r. Przedmiotowa transakcja jest transakcją opodatkowaną wyłącznie na terytorium Polski (podatek VAT). Dokument dotyczący sprzedaży powinien zawierać następujące dane:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Procedura sprzedaży z wykorzystywaniem składów konsygnacyjnych oraz tzw. magazynów call off stock jest rodzajem uproszczenia i udogodnienia prowadzenia działalności gospodarczej. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie znalazły się jednak żadne szczególne unormowania dotyczące rozliczania transakcji dokonywanych z wykorzystaniem składów konsygnacyjnych lub magazynu typu call off stock, w związku z czym należy odnieść się do zasad ogólnych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 13 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej WDT) ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego następuje: na rzecz nabywcy zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w wykonaniu czynności powodujących przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel. W myśl zapisu art. 13 ust. 3 ww. ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Ponadto zgodnie z ust. 6 cyt. artykułu 13 aby miała miejsce wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów to dokonującym dostawy winien być podatnik (z wyjątkiem ust. 7 tegoż artykułu), który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97.

W art. 22 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy wskazano, iż miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Dla towarów niewysyłanych ani nietransportowanych, w myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja WDT w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Dla właściwej identyfikacji WDT nie jest bez znaczenia, jak wewnątrzwspólnotowa transakcja traktowana jest w państwie członkowskim, na terytorium którego towar jest wysyłany. Jeżeli państwo członkowskie - w tym przypadku Austria - stosuje w swojej legislacji podatkowej specjalne uproszczenia, polegające na zwolnieniu podmiotu dokonującego sprzedaży towarów przez magazyn z obowiązku rejestracji i rozliczenia VAT zarówno z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak i późniejszej dostawy towarów do nabywcy, wówczas u Zainteresowanego wystąpi WDT na podstawie zapisu art. 13 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, iż Wnioskodawca wskazał, że towar dostarczany jest do składu konsygnacyjnego w Austrii (na podstawie umowy call off stock) tut. organ dodatkowo pragnie wyjaśnić, iż w piśmie z dnia 11 listopada 2004 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów przez Komisję Europejską stwierdzono, cyt.:

"W odniesieniu do umów call off stock i consignment stock niektóre Państwa członkowskie rzeczywiście stosują konkretne uproszczenia w stosunku do istniejących zasad, regulujących omawiane transakcje w ramach prawa wspólnotowego. Uproszczenia te nie mają podstawy prawnej w VI Dyrektywie. Stosowane uproszczenia różnią się w zależności od poszczególnych Państw członkowskich i są często związane z zasadą wzajemności zainteresowanych dwóch państw.

Niektóre państwa członkowskie traktują natomiast wysyłanie towarów w ramach umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz klienta w innym państwie członkowskim, a nie za wydanie dobra, co oznacza, że na tym etapie nie zmienia się własność towarów. Taka zasadę można stosować jedynie jeżeli Państwo członkowskie, w którym klient posiada siedzibę również zgadza się, aby dostawca nie musiał być zarejestrowany na VAT na jego terytorium jako, że staje się właścicielem towarów w tym państwie i następnie dostarcza je swojemu klientowi w tym państwie.

Oznacza to, że jedynie jeżeli oba zainteresowane Państwa członkowskie wyrażą zgodę na to, aby traktować przekazanie rzeczy na mocy umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przez dostawcę oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez klienta można zastosować rozwiązanie upraszczające".

Z wniosku wynika, że Spółka zamierza dokonać dostawy towarów z Polski do magazynu konsygnacyjnego położonego w Austrii. Kontrahent Wnioskodawcy (znany już w momencie wysyłki towarów z Polski) jest zarejestrowanym w Austrii podatnikiem VAT i posiada numer identyfikacyjny UE. Prawo do dysponowania towarami jak właściciel będzie przechodzić na nabywcę z momentem pobrania towaru z magazynu konsygnacyjnego. Wówczas Spółka będzie wystawiać faktury VAT na podstawie informacji o rozchodzie towaru z magazynu.

Zatem przemieszczanie towarów z terytorium Polski do składu konsygnacyjnego mieszczącego się na terytorium innego kraju Unii Europejskiej (Austria) przez Wnioskodawcę na rzecz z góry ustalonego nabywcy, oraz uzyskanie przez kontrahenta austriackiego obsługującego skład konsygnacyjny prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Są bowiem spełnione łącznie dwa warunki, zawarte w ww. przepisie, pozwalające na uznanie danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, tj. przemieszczenie towarów na terytorium innego kraju Unii Europejskiej na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej oraz przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku VAT obowiązek podatkowy w transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, a w przypadku gdy przed upływem tego terminu, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W dniu 28 lutego 2008 r. tj. na koniec miesiąca kontrahent austriacki prowadzący skład konsygnacyjny należący do Wnioskodawcy, podaje ilość towarów, którą rozchodował z przedmiotowego magazynu. Na podstawie otrzymanego zestawienia dotyczącego rozchodu z magazynu w miesiącu lutym 2008 r. Wnioskodawca wystawi w dniu 28 lutego 2008 r. fakturę VAT dokumentującą sprzedaż (WDT).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż dostawa towaru będzie dokonana z chwilą pobrania towaru przez nabywcę ze składu konsygnacyjnego. Nakłada to na Wnioskodawcę obowiązek wystawienia faktury dokumentującej tę dostawę w terminie 7 dni od wydania towaru ze składu, zgodnie z zapisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Dlatego też obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstawał będzie z chwilą wystawienia faktury.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów faktura stwierdzająca tę dostawę powinna zawierać numer podatnika dokonującego dostawy oraz właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Jednakże szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT, w tym w transakcjach wewnątrzwspólnotowych, określa przepis § 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. Ww. przepis § 9 określa minimalny zbiór danych jakie powinna zawierać faktura VAT, natomiast przepis ten nie zabrania umieszczania innych danych związanych z wykonaną transakcją. Zatem Wnioskodawca sporządzając fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów może zawrzeć w niej dane dotyczące transakcji jednocześnie w języku polskim i angielskim.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0 %, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0 %, pod warunkiem że:

W myśl art. 42 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Ponadto stosownie do art. 42 ust. 11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

Zatem aby podatnik miał prawo rozliczyć daną sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, powinien posiadać w swojej dokumentacji wiarygodne dowody potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie do innego państwa członkowskiego. Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty, wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Natomiast dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednocześnie dostarczenia towarów do nabywcy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.