IBPP2/443-216/14/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 22 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej w postaci udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej w postaci udziału w nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło w dniu 26 maja 2014 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 15 maja 2014 r. znak: IBPP2/443-216/14/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z innymi osobami zamierza założyć spółkę komandytową (zwaną dalej "Spółką Komandytową") dla realizacji inwestycji polegającej na: (i) przebudowie, nadbudowie i rozbudowie dwóch istniejących (acz zrujnowanych) kamienic, (ii) budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych (oficyna boczna i tylna) oraz (iii) budowie parkingu podziemnego - z przeznaczeniem całości inwestycji na umiejscowienie w niej głównie lokali mieszkalnych na sprzedaż, częściowo też lokali użytkowych i miejsc parkingowych, również na sprzedaż (typowe przedsięwzięcie deweloperskie). Budynki, które powstaną w ramach inwestycji będą głównie o charakterze mieszkalnym (ponad 50% powierzchni planowane jest na cele mieszkalne). Przedsięwzięcie w pierwszej fazie będzie realizowane ze środków Spółki Komandytowej, pochodzących z wkładów wspólników (w tym wnioskodawcy), zaś w następnej fazie z zewnętrznych źródeł finansowania: kredyt bankowy lub pożyczka, ewentualnie system mieszany.

Wspólnikami Spółki Komandytowej będą: wnioskodawca i jego małżonek, trzecia osoba fizyczna oraz dwie spółki z o.o. Wnioskodawca, pozostałe osoby fizyczne oraz pierwsza ze spółek z o.o. (dalej "SPZOOl") będą komandytariuszami Spółki Komandytowej, zaś druga ze spółek z o.o. (dalej "SPZOO2") będzie jej komplementariuszem.

Każdy ze wspólników będzie wnosić wkład do Spółki Komandytowej, ale wspólnicy będą mieć prawo do udziałów w zyskach i stratach ustalone nieproporcjonalnie do wkładów wniesionych do Spółki Komandytowej, a konkretnie:

1. Wnioskodawca oraz jego małżonka (komandytariusze) wniosą do Spółki Komandytowej wkład pieniężny w kwocie 1.000.000 zł (2 x 500.000 zł) oraz wkład niepieniężny w postaci zabudowanej kamienicą nieruchomości (jednej z dwu ww. kamienic) tj.:

#61485; działkę z położonym na niej budynkiem, wyłączonym z użytkowania z powodu złego stanu technicznego, pochodzącym z roku 1893, od czasu zakupu niezasiedlonym, ani nie wynajmowanym; nabytym w roku 2012 za kwotę 1.335.750 zł w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej wnioskodawcy i jego małżonka, bez związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w trybie licytacji komorniczej w postępowaniu egzekucyjnym; zakup nieruchomości był zwolniony z podatku od towarów i usług; lokale wchodzące w skład nieruchomość nie były wynajmowane, ponieważ budynek wymaga remontu kapitalnego; nie były ani przez wnioskodawcę, ani jego małżonkę ponoszone dotąd żadne nakłady na budynek;

w zamian za wkład w postaci ww. nieruchomości, na podstawie zawieranej umowy spółki, wnioskodawca (i współmałżonek) uzyskają udział w majątku Spółki Komandytowej, w momencie jej tworzenia, w wysokości po 50% zsumowanej wartości ich nieruchomości i wkładu pieniężnego (czyli łącznie 2.335.750 zł) oraz prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki Komandytowej w wysokości 2 x po 30% tj. łącznie 60%;

2. wspomniana trzecia osoba fizyczna (komandytariusz) zamierza wnieść wkład pieniężny w kwocie 2.000.000 zł; na podstawie zawieranej umowy spółki, w zamian za ów wkład, w momencie jej tworzenia, uzyska udział w majątku Spółki Komandytowej w wysokości odpowiadającej wkładowi (2 min zł) oraz prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki Komandytowej w wysokości 30%;

3. SPZOOl (komandytariusz) wniesie do Spółki Komandytowej wkład niepieniężny w postaci zabudowanej kamienicą nieruchomości (drugiej z dwu kamienic wymienionych wyżej w opisie przedsięwzięcia deweloperskiego) tj.:

#61485; działkę z położonym na niej budynkiem, wyłączonym obecnie z użytkowania z powodu złego stanu technicznego, pochodzącym z roku 1890, co najmniej od czasu zakupu przez SPZOOl niezasiedlonym; nabytym w roku 2012 za kwotę 2.953.500 zł przez SPZOOl w ramach licytacji komorniczej w postępowaniu egzekucyjnym; zakup tej nieruchomości był zwolniony z podatku od towarów i usług; lokale wchodzące w skład nieruchomość nie były wynajmowane przez SPZOOl, ponieważ budynek wymaga remontu kapitalnego;

w zamian za wkład w postaci ww. nieruchomości, na podstawie zawieranej umowy spółki, SPZOOl - komandytariusz uzyska udział w majątku Spółki Komandytowej, w momencie jej tworzenia, w wysokości ceny nabycia nieruchomości tj. kwoty 2.953.500 zł oraz prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki Komandytowej w wysokości 8%;

4. SPZ002 (komplementariusz) zamierza wnieść wkład pieniężny w kwocie 20.000 zł; na podstawie zawieranej umowy spółki, w zamian za ów wkład uzyska udział w majątku Spółki Komandytowej, w momencie jej tworzenia, w wysokości wnoszonego wkładu oraz prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki Komandytowej w wysokości 2%.

Nadto Wnioskodawca wyjaśnia, iż nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie kupna czy sprzedaży nieruchomości, a tym bardziej zakładania i inwestowania w spółki deweloperskie, czy też wnoszenia nieruchomości do takich spółek i jest to pierwsza czynność Wnioskodawcy tego typu. Jednocześnie nie przewiduje kontynuowania tej działalności, ale wykonał analizę efektywności planowanego przedsięwzięcia deweloperskiego i uznał, że jego przeprowadzenie w ww. kształcie może przynieść większe korzyści, niż wyremontowanie własnej kamienicy (bez jej rozbudowy w połączeniu z kamienicą sąsiednią). Wnioskodawca prowadzi natomiast działalność w zakresie wynajmu lokali użytkowych oraz szacowania nieruchomości.

Pismem z 21 maja 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe następująco:

Ad. 1. data nabycia udziału w nieruchomości

Udział w nieruchomości przy ul. A w K Wnioskodawca nabył na prawach małżeńskiej wspólności majątkowej, w postępowaniu egzekucyjnym na mocy postanowienia Sądu Rejonowego (data postanowienia Sądu o przesądzeniu własności 21 luty 2012 r.). Postanowienie to uprawomocniło się z dniem 10 kwietnia 2012 r.

Ad. 2. data wniesienia udziału do spółki komandytowej

Wniosek o interpretację dotyczy zdarzeń przyszłych. W związku z powyższym, Wnioskodawca dopiero zmierzał wnieść ww. nieruchomość (wraz z małżonkiem) do spółki komandytowej jako wkład i uczyni to w drugiej połowie 2014 r.

Ad. 3. zamiar towarzyszący nabyciu nieruchomości

Nabywając przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca wraz z małżonkiem zamierzał ją wyremontować, a po remoncie sprzedać ją w całości lub poprzez sprzedaż poszczególnych mieszkań.

Ad. 4. wykonywanie na terenie nieruchomości działalności relewantnej w podatku VAT

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę z zamiarem wykonywania na niej działalności opodatkowanej VAT (sprzedaż mieszkań lub całej kamienicy).

Ad. 5. prawo do obniżenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości

Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę na mocy postanowienia Sądu (j.w.) w ramach czynności zwolnionej od podatku VAT. Wynikało to z informacji Komornika prowadzącego postępowania. W tej sytuacji, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej w postaci własności jego ww. nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Czynność wniesienia przez wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej w postaci własności jego ww. nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle przytoczonych przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji dostawy gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Poza tym z przytoczonych przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy nic ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli czynności te dokonywane są dla celów zarobkowych i nie stanowią jedynie czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Ta ostatnia konstatacja nakierowała Wnioskodawcę na stwierdzenie, że wprawdzie może być on uznany za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy, ale nie stanowi to jeszcze o opodatkowaniu wniesienia nieruchomości Wnioskodawcy do Spółki Komandytowej podatkiem VAT.

W sytuacji, gdy przedmiotem wkładu do spółki komandytowej będą towary, w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 ustawy VAT i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W treści ustawy przewidziane zostały zwolnienia od podatku dla dostawy budynków i ich części. Stosownie bowiem do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy VAT - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, w pewnych okolicznościach może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego podany przez Wnioskodawcę oraz powołane przepisy, odnosząc się do nieruchomości, jaką do Spółki Komandytowej zamierza wnieść wnioskodawca (tekst jedn.: kamienicy do remontu), należy stwierdzić, że jej dostawa nie nastąpi w ramach tzw. pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Zatem wniesienie wkładu w postaci ww. budowli do Spółki Komandytowej może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i takie stanowisko zajął wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa budynku, o której mowa wyżej będzie zwolniona od podatku, to zbycie gruntu, na którym ww. budynek jest posadowiony, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Towarem jest także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE L Nr 347 s. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) własność tej samej rzeczy może także przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i jest określony odpowiednim ułamkiem. Każdy ze współwłaścicieli stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego może swym udziałem swobodnie rozporządzać, bez zgody pozostałych współwłaścicieli, a wyjątki wynikać mogą jedynie z przepisów prawa. Zatem w zakresie pojęcia towarów jako, budynków, budowli i ich części jak również gruntów mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej.

Według art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na spółkę wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Z opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawca wraz z innymi osobami zamierza założyć Spółkę Komandytową dla realizacji inwestycji polegającej na: przebudowie, nadbudowie i rozbudowie dwóch istniejących kamienic, budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz budowie parkingu podziemnego. Każdy ze wspólników będzie wnosić wkład do Spółki Komandytowej. Wspólnicy będą mieć prawo do udziałów w zyskach i stratach ustalone nieproporcjonalnie do wkładów wniesionych do Spółki Komandytowej. Wnioskodawca oraz małżonek (komandytariusze) wniosą do Spółki Komandytowej m.in. wkład niepieniężny w postaci zabudowanej kamienicą nieruchomości tj.: działkę z położonym na niej budynkiem.

Udział w nieruchomości Wnioskodawca nabył na prawach małżeńskiej wspólności majątkowej, w postępowaniu egzekucyjnym na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w ramach czynności zwolnionej od podatku VAT. Wynikało to z informacji Komornika prowadzącego postępowanie. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Postanowienie uprawomocniło się z dniem 10 kwietnia 2012 r. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę z zamiarem wykonywania działalności opodatkowanej VAT. Nabywając nieruchomość Wnioskodawca wraz z małżonkiem zamierzał ją wyremontować, a po remoncie sprzedać ją w całości lub poszczególne mieszkania. Lokale wchodzące w skład nieruchomość nie były wynajmowane, ponieważ budynek wymaga remontu kapitalnego. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na budynek. Wnioskodawca zmierzał wnieść ww. nieruchomość (wraz z małżonkiem) do spółki komandytowej jako wkład i uczyni to w drugiej połowie 2014 r. Wnioskodawca wykonał analizę efektywności planowanego przedsięwzięcia deweloperskiego i uznał, że jego przeprowadzenie w ww. kształcie może przynieść większe korzyści, niż wyremontowanie własnej kamienicy (bez jej rozbudowy w połączeniu z kamienicą sąsiednią). Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wynajmu lokali użytkowych oraz szacowania nieruchomości.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca nabył opisaną we wniosku nieruchomość z zamiarem wykorzystania w sposób ciągły do celów zarobkowych. Zatem w odniesieniu do transakcji wniesienia udziału w kamienicy aportem do Spółki komandytowej, czynność ta nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, zaś Wnioskodawcę należy uznać za podatnika.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis zdarzenia należy stwierdzić, że Wnioskodawca z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do Spółki Komandytowej w postaci udziału w nieruchomości będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ jak wskazał nabył ją z zamiarem wykonywania działalności opodatkowanej polegającej na sprzedaży całej wyremontowanej kamienicy lub poszczególnych lokali mieszkalnych. Dostawa udziału w ww. budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem, do którego doszło w momencie nabycia tego budynku w 2012 r., a dostawą tego budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z uwagi na fakt, że dostawa budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, to również zbycie gruntu, na którym budynek jest posadowiony będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że Wnioskodawca ma prawo zrezygnować z ww. zwolnienia od podatku na warunkach określonych w art. 43 ust. 10-11 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego powoduje, że interpretacja indywidualna traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.