IBPP2/443-215/14/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lutego 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku dla usługi rachunkowo-księgowej - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku dla usługi rachunkowo-księgowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe na podstawie certyfikatu księgowego Ministra Finansów - zezwalającego na prowadzenie działalności rachunkowo - księgowej. Działalność ta została sklasyfikowana w Urzędzie Statystycznym pod numerem PKD - 69.20.Z.

Na podstawie umowy podpisanej z klientem na czas nieokreślony, świadczy usługi księgowe, polegające na prowadzeniu ksiąg handlowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, sporządzaniu deklaracji podatkowych, rejestrów VAT, list płac, zgłoszeń i deklaracji rozliczeniowych do ZUS, przygotowywaniu przelewów. W umowie ustalono wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu, okresem rozliczeniowym określonym w umowie jest miesiąc, za który dostarczono dokumenty rozliczeniowe, a faktura za usługę księgową wystawiana jest na koniec okresu rozliczeniowego z terminem płatności (przelew lub gotówka) do dziesiątego dnia następnego miesiąca (np. dokumenty ze stycznia, opłata naliczona i faktura 31 stycznia, płatność do 10 lutego). Deklarację VAT-7 biuro składa za okresy miesięczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy powstanie obowiązek podatkowy i zostanie wykazany VAT należny z tytułu usługi księgowej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Usługi księgowe, w stosunku do których wskazano okresy rozliczeniowe i określono płatności odnoszące się do tych okresów, można zakwalifikować jako usługi ciągłe (art. 19a ust. 3 ustawy o VAT). W związku z tym, momentem powstania obowiązku podatkowego będzie ostatni dzień okresu rozliczeniowego, czyli w omawianym przypadku dzień wystawienia faktury. Na deklaracji VAT-7 podatek należny będzie wykazany w miesiącu wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy, wskazuje, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją podatek jest wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy.

Ponadto, należy wskazać, iż regulacja art. 19a ust. 1 jest zgodna z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), który mówi, że zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy).

W myśl art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Ww. przepis art. 19a ust. 3 ustawy wskazuje, iż w przypadku usług, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, należy uznać je za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.

Natomiast w przypadku usług świadczonych w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upłynie termin płatności lub rozliczeń, należy uznać je za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług (art. 19a ust. 3 zdanie drugie).

Na podstawie art. I9a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż z upływem terminu płatności, z tytułu:

- z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Natomiast w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku, gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności (art. 19a ust. 7 ustawy).

Zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Poza tym, należy zwrócić uwagę, że dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma znaczenia data wystawienia faktury.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe. Na podstawie umowy podpisanej z klientem na czas nieokreślony, świadczy usługi księgowe, polegające na prowadzeniu ksiąg handlowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, sporządzaniu deklaracji podatkowych, rejestrów VAT, list płac, zgłoszeń i deklaracji rozliczeniowych do ZUS, przygotowywaniu przelewów. W umowie ustalono wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu, okresem rozliczeniowym określonym w umowie jest miesiąc, za który dostarczono dokumenty rozliczeniowe, a faktura za usługę księgową wystawiana jest na koniec okresu rozliczeniowego z terminem płatności (przelew lub gotówka) do dziesiątego dnia następnego miesiąca (np. dokumenty ze stycznia, opłata naliczona i faktura 31 stycznia, płatność do 10 lutego). Deklarację VAT-7 biuro składa za okresy miesięczne.

W przedmiotowej sprawie istotne jest jaką działalność Wnioskodawca wykonuje. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają charakter usługi złożonej, obejmują zarówno część stricte księgową, jak tez część techniczną, która jest niezbędna dla realizacji usługi księgowej.

W art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, ustawodawca określił w szczególny sposób powstanie obowiązku podatkowego dla usługi stałej obsługi prawnej i biurowej.

W tym miejscu z uwagi na to, że zarówno ustawa jak i inne przepisy podatkowe nie definiują pojęcia stałej obsługi prawnej i biurowej, a ustawodawca nie odwołał się w wyżej powołanym przepisie do symboli klasyfikacyjnych dla wymienionych w nim usług, należy odnieść się do jego znaczenia potocznego. Zatem stała obsługa biurowa rozumiana jest jako wyręczenie kogoś w spełnieniu czynności koniecznych dla właściwego funkcjonowania czegoś poprzez wykonywanie prac administracyjno-kancelaryjnych (biuro wg Słownika języka polskiego - to instytucja, do której zadań należą prace administracyjno-kancelaryjne a biurowość - czynności związane z tą pracą). Natomiast stała obsługa prawna polega na udzielaniu porad prawnych, wyjaśnień interpretacyjnych, wydawaniu opinii prawnych, konsultacyjnych. Pomoc prawna ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana.

W świetle powyższej analizy, usługi świadczonej przez Wnioskodawcę nie można zaliczyć do usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że dla usługi rachunkowo-księgowej, co do zasady, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi.

Ponieważ dla ww. usługi są ustalane następujące po sobie terminy rozliczeń (miesięczne) zatem zastosowanie znajdzie art. 19a ust. 3 cyt. ustawy. Usługę rachunkowo-księgową należy uznać za wykonaną, z upływem każdego okresu, do którego odnosi się rozliczenie, czyli z upływem ostatniego dnia miesiąca.

Wobec powyższego w stosunku do wykonywanej usługi rachunkowo-księgowej obowiązek podatkowy powstanie na zasadach określonych w przepisie art. 19a ust. 1 w powiązaniu z art. 19 ust. 3 ustawy o VAT, a więc z chwilą wykonania usługi. W omawianym przypadku, skoro faktura jest wystawiona na koniec okresu rozliczeniowego tj. dokumenty ze stycznia, faktura 31 stycznia, to obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi, czyli w tym konkretnym przypadku w dniu wystawienia faktury - 31 stycznia.

Reasumując, w niniejszej sprawie obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi księgowej zgodnie z art. 19a ust. 1 w powiązaniu z art. 19a ust. 3 ustawy. W przypadku jednak, gdy przed upływem tego okresu - a więc przed wykonaniem usługi - Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta zapłatę z tytułu usługi księgowej (w całości bądź w części) - obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania (w odniesieniu do tej otrzymanej kwoty).

Zatem podatek należny z tytułu wykonanej usługi rachunko-ksiegowej powinien być wykazany w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia ww. usługi.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.