IBPP2/443-208/07/BWo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2007 r. (data wpływu 19 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wystawiania faktur VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 października 2007 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i wystawia faktury dokumentujące sprzedaż kart telefonicznych, które są drukowane z terminala. Istnieje bezpośredni problem związany z tymi fakturami polegający na tym, że jest różnica pomiędzy fakturami, które drukowane są u klienta a tymi, które są księgowane w firmie.Do dnia 23 lipca 2007 r. Wnioskodawca wystawiał faktury osobiście. Wówczas w programie księgowym nie było żadnych problemów. Od dnia 23 lipca 2007 r. Podatnik wdrożył nowy sposób wystawiania faktur sprzedaży, który polega na tym, że Podatnik otrzymał go w postaci pliku imp. przesłanego przez firmę X. Główny problem polega na tym, że faktury na sprzedaż kart telefonicznych drukowane u klientów różnią się od tych, które są przysyłane do Wnioskodawcy. Różnice te wynoszą od kilku tj. mniej więcej 0,01 gr do kilkudziesięciu tj. mniej więcej 0,50 gr. Podatnik zaznacza, że są takie faktury, w przypadku których różnice nie występują i zgadzają się co do grosza, jednakże w większości przypadków są i występują zarówno jako nadpłaty jak i niedopłaty. Różnice występują zarówno po stronie NETTO, VAT jak i BRUTTO. Przedstawiony problem wpływa na stan kont rozrachunkowych kontrahentów a tym samym na salda z kontrahentami. Ponadto istnieje problem z wystawianiem duplikatów do faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

"W obliczu naszego problemu czy księgowanie faktur ma się odbywać tak jak dotychczas i tym samym kwestia różnic w fakturach może mieć miejsce i nie ma potrzeby korygowania czegokolwiek czy jednak nie możemy tego robić w oparciu o dotychczasowe rozwiązania i niestety musimy zrobić wszystko, żeby zarówno u nas jak i u naszych kontrahentów wartości faktur zgadzały się i były identycznie zaksięgowane..."

Zdaniem Wnioskodawcy, do momentu naprawienia zaistniałych błędów przez informatyków firmy X (prawdopodobnie wynikających z obliczeń do faktur) Wnioskodawca księgowałby faktury sprzedaży w oparciu o dotychczasowe rozwiązania i tym samym drobne różnice w fakturach mogłyby mieć miejsce bez potrzeby ich korygowania u firmie Wnioskodawcy jak również u kontrahentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 106 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.Stosownie do § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Zgodnie z § 9 ust. 1 cyt. powyżej rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Zgodnie z ust. 6 § 9 cyt. rozporządzenia kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.Na podstawie § 21 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury i faktury korygującej - wyraz "KOPIA".

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że faktury drukowane u klienta różnią się od tych, które są księgowane w firmie. Zatem wystawione przez Wnioskodawcę faktury VAT dokumentujące sprzedaż kart telefonicznych (faktury drukowane z terminala) nie spełniają warunków określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z kryteriami zawartymi w rozporządzeniu w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że wykorzystywane przez podatnika narzędzia techniczne (np. program komputerowy) winny zapewniać dokonanie prawidłowego rozliczenia podatków zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Logicznym jest, że wykorzystywanie w tym celu określonych programów komputerowych jest suwerenną decyzją podatnika, w którą nie ingerują organy podatkowe. Jeżeli jednak wykorzystywany przez Wnioskodawcę program komputerowy nie daje pewności, iż emitowane przy jego pomocy faktury spełniają warunki określone przepisami podatku od towarów i usług, Wnioskodawca winien zmodyfikować ten program, tak aby emitowane przy jego zastosowaniu faktury spełniały przywołane powyżej przepisy prawa.

W związku z powyższym stanowisko, iż do momentu naprawienia zaistniałych błędów przez informatyków firmy X Wnioskodawca mógłby księgować faktury sprzedaży w oparciu o dotychczasowe rozwiązania i tym samym drobne różnice w fakturach mogłyby mieć miejsce bez potrzeby ich korygowania jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.