IBPP2/443-200/08/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-200/08/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. XXX, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2008 r. (data wpływu 6 marca 2008 r) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania prowizji marketingowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania prowizji marketingowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. XXX jest organizatorem zaopatrzenia hurtowego na rzecz podmiotów gospodarczych będących uczestnikami sieci. Na podstawie umowy agencyjnej z dostawcami zobowiązana jest do wykonywania stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów sprzedaży towarów pomiędzy zleceniodawcami (dostawcami towarów), a uczestnikami sieci. Czynności pośredniczenia agenta (Sieci Handlowej XXX) polegają na:

* negocjowaniu z dostawcami, przy udziale przedstawicieli uczestników sieci, asortymentu dostaw, cen, upustów, prowizji marketingowych oraz innych warunków dostaw na rzecz uczestników Sieci XXX

* egzekwowaniu od uczestników Sieci zobowiązania, do zaopatrywania się wyłącznie u dostawców którzy podpisali umowy z Siecią XXX, przy czym uczestnikom Sieci przysługuje wybór najkorzystniejszej oferty spośród dostawców Sieci.

Zakupy u dostawców dokonywane są bezpośrednio przez uczestników Sieci na ich rachunek i ryzyko. Agent nie jest uprawniony do zawierania umów i do odbierania oświadczeń woli zarówno dla dostawców jak i uczestników sieci. Dostawcy towarów do 10. dnia każdego miesiąca sporządzają i przekazują agentowi wykazy wartościowe sprzedaży towarów na rzecz poszczególnych uczestników sieci z poprzedniego miesiąca. Są one podstawą do naliczania prowizji marketingowej za pośrednictwo. Określona jest ona jako% od wartości netto wszystkich transakcji zakupu towarów zrealizowanych przez uczestników sieci u danego dostawcy oraz% tzw. target za sprzedaż określonej grupy towarów w danym okresie czasu. Prowizja ta jest udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez agenta z 22% stawką podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prowizja marketingowa za pośrednictwo, uzyskana za osiągnięcie określonego poziomu obrotów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (22%) jako świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, czy też zgodnie z coraz częstszymi orzeczeniami sądów administracyjnych otrzymanie premii nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym powinno być udokumentowane notą obciążeniową.

Zdaniem Wnioskodawcy, obecnie podatnik nie ma prawa do odliczenia VAT w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu bądź jest zwolniona od podatku. Uregulowanie kwoty wykazanej na fakturze nie wpływa na prawo do odliczenia. Tak więc od nowego roku szczególnie istotne dla nabywcy stało się poprawne określenie stawki podatku VAT, gdyż od niej uzależniona jest możliwość odliczenia podatku VAT z faktury. W przypadku premii od obrotu sytuacja jest jednak niejednoznaczna.

Większość organów podatkowych uznaje zasadniczo premie pieniężne (od obrotu) za świadczenie usług. Udzielający premii otrzymując fakturę powinien więc mieć prawo do odliczenia wynikającego z niej podatku VAT.

W wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach przeważa pogląd, że premia pieniężna, uzyskiwana przez nabywcę towaru po osiągnięciu określonej wielkości zakupów jest świadczeniem usług. Argumentują one bowiem, że powstaje między stronami umowy relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako świadczenie usług.Do takiego stanowiska przyczyniło się wyjaśnienie Ministerstwa Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r., nr PP3-812- 1222/04/AP/4026. Ministerstwo bowiem uznało, że premia pieniężna, związana z konkretną dostawą, powinna być traktowana jak rabat. Natomiast premie pieniężne wypłacane z tytułu nabywania określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie, lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób, należy uznać jako świadczenie usług przez nabywcę otrzymującego taką premię.

Uznanie premii za świadczenie usług podlegające VAT powoduje konieczność jej udokumentowania fakturą VAT.

Odmienne stanowisko prezentują jednak sądy administracyjne uznając coraz częściej, że otrzymanie premii nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o VAT.

W wyroku NSA z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06. Sąd orzekł, że osiągnięcie przez nabywcę towarów określonej umownie wielkości obrotów (zakupów) z danym sprzedawcą nie stanowi usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zatem wypłacana temu nabywcy premia (bonus) za uzyskanie danego pułapu obrotów nie jest wynagrodzeniem za świadczenie usług.

Podobnie uznał NSA w wyroku z dnia 28 sierpnia 2007 r., sygn. akt I FSK 7 109/06. Sąd stwierdził, że jeżeli premia wypłacana jest za osiągnięcie przez podatnika określonego pułapu obrotów z tytułu zakupów u jednego kontrahenta, to nie podlega opodatkowaniu.

Również w wyroku z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4080/06, WSA w Warszawie orzekł, że w razie udzielenia premii pieniężnej nie można mówić o świadczeniu przez kupującego usługi, zarówno w rozumieniu ustawy o VAT, jak i VI dyrektywy.

Wnioskodawca przytacza również odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację nr 99 posła Tomasza Głogowskiego z dnia 6 grudnia 2007 r. znak: SPS-023-99/07 w sprawie prawa do odliczenia stawki podatku VAT z faktur dokumentujących otrzymane premie pieniężne zarówno w stanie prawnym roku 2007, jak i po 1 stycznia 2008 r. Zdaniem Wnioskodawcy Ministerstwo udzieliło również w tym przypadku bardzo wymijającej i niejednoznacznej odpowiedzi na kluczowe pytanie.

Sieć Handlowa XXX Sp. z o.o. stoi na stanowisku, że premia pieniężna wypłacana przez dostawców towarów na rzecz agenta, Sieć "Beskidy", za pośrednictwo nie stanowi świadczenia usług przez kupującego usługi, zarówno w rozumieniu ustawy o VAT (art. 8 ust. 1 UVAT), jak i VI Dyrektywy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na postawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Powołany przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy agencyjnej z dostawcami zobowiązany jest do wykonywania stałego pośredniczenia przy zawieraniu umów sprzedaży towarów pomiędzy zleceniodawcami (dostawcami towarów), a uczestnikami sieci. Czynności pośredniczenia polegają na:

* negocjowaniu z dostawcami, przy udziale przedstawicieli uczestników sieci, asortymentu dostaw, cen, upustów, prowizji marketingowych oraz innych warunków dostaw na rzecz uczestników Sieci "XXX"

* egzekwowaniu od uczestników Sieci zobowiązania, do zaopatrywania się wyłącznie u dostawców którzy podpisali umowy z Siecią "XXX", przy czym uczestnikom Sieci przysługuje wybór najkorzystniejszej oferty spośród dostawców Sieci.

Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym. Przez usługi pośrednictwa bowiem należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą usługi, a jej odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa (realizacja) usługi.

Zgodnie z art. 758 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Z powyższego przepisu wynika, iż na przedmiot umowy agencyjnej składa się zawsze pośredniczenie, ewentualnie dokonywanie czynności prawnych w imieniu zlecającego, z tym że dokonywanie tych ostatnich czynności jest możliwe dopiero po udzieleniu agentowi pełnomocnictwa. Agent, który nie został umocowany do dokonywania czynności w imieniu dającego zlecenie, działa wyłącznie jako pośrednik. Świadczenie jego polega wówczas na dokonywaniu czynności faktycznych z zakresu pośredniczenia na rzecz drugiej strony stosunku agencyjnego.

Mając zatem powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż z samej nazwy oraz treści zawartej umowy wynika jednoznacznie, że Wnioskodawca działając jako pośrednik na rzecz i w imieniu osoby trzeciej, wykonuje usługi określone umową, tu: świadczy usługi na rzecz dostawców towarów - podejmując działania wynikające z umowy agencyjnej.

W kontekście powyższego należy zatem uznać, że Spółka występując w roli pośrednika świadczy opisane w stanie faktycznym usługi. Działania podejmowane przez Spółkę w ramach świadczonych usług pośrednictwa zmierzają bezpośrednio do zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy dostawcami a nabywcami (uczestnikami sieci). Również wynagrodzenie Wnioskodawcy jest uzależnione od wysokości sprzedaży dokonanej przez dostawcami a uczestnikami sieci, które określone zostało jako% od wartości netto wszystkich transakcji zakupu towarów zrealizowanych przez uczestników sieci u danego dostawcy oraz% tzw. target za sprzedaż określonej grupy towarów w danym okresie czasu, a tym samym odnosi się do towarów, przy dostawie których Spółka świadczyła usługi pośrednictwa.

Co do zasady, stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Natomiast zgodnie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa, za które otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji marketingowej, nie zostały wymienione w ustawie o VAT i przepisach wykonawczych ani jako zwolnione, ani jako korzystające z preferencyjnej stawki VAT, dlatego podlegają one opodatkowaniu 22% stawką VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 1 cytowanej ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, ust. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Reasumując, czynności pośredniczenia w zawieraniu umów sprzedaży towarów pomiędzy zleceniodawcami (dostawcami towarów), a uczestnikami sieci należy uznać za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku VAT oraz winna być udokumentowana poprzez wystawienie faktury VAT przez świadczącego usługę, czyli Wnioskodawcę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl