IBPP2/443-198/14/BW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-198/14/BW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lutego 2014 r. (data wpływu 26 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z 19 maja 2014 r. (data wpływu 21 maja 2014 r.), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy transakcji zakupu mieszkania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy transakcji zakupu mieszkania.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 maja 2014 r. (data wpływu 21 maja 2014 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 9 maja 2014 r. znak: IBPBI/2/423-238/14/CzP, IBPP2/443-198/14/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) dokonała na terenie miasta X zakupu lokalu mieszkalnego, z zamiarem wykorzystywania go na cele związane z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca dokonał przekwalifikowania lokalu na "niemieszkalny". Wnioskodawca za wynagrodzeniem wynajmuje ten lokal np. Prezesowi Zarządu - który na stałe mieszka poza X - na czas Jego przebywania w siedzibie spółki, jak również innym osobom, które odwiedzają spółkę i w związku z tym przebywają w X dłużej niż jeden dzień. Przeznaczenie tego lokalu jest więc quasi-hotelowe. Dodatkowo lokal ten pełni również po części funkcję biurową dla Wnioskodawcy.

Wnioskodawca informuje ponadto, że jest polskim rezydentem podatkowym, jak również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Natomiast w piśmie z 19 maja 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że nabył lokal mieszkalny w celach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy Wnioskodawca miał prawo odliczyć podatek VAT naliczony przy transakcji zakupu mieszkania.

Zdaniem Wnioskodawcy na zadane w niniejszym wniosku pytanie należy odpowiedzieć w sposób twierdzący.

Wnioskodawca uważa, iż wydatek związany z zakupem ww. mieszkania spełniał przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dawał mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w cenie lokalu. Wnioskodawca nabył ów lokal z zamiarem jego wykorzystywania na działalność gospodarczą, a fakt, że podjęcie w związku z lokalem czynności opodatkowanych (wynajmowanie, korzystanie z lokalu w celach biurowych) musi zostać poprzedzone pewnymi czynnościami administracyjnymi (jak zmiana przeznaczenia lokalu) nie wpływa na prawo do odliczenia podatku. Cytowany wyżej przepis stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Lokal ten z kolei będzie w pełni wykorzystywany do czynności opodatkowanych (cel biurowy, wynajem lokalu na cele związane z zakwaterowaniem, krótkim pobytem osób fizycznych, ale nie w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych). Skoro lokal ma służyć czynnościom opodatkowanym, to zdaniem Wnioskodawcy miał on prawo odliczyć podatek VAT naliczony w cenie jego zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, w kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1, uznaje się za prawidłowe.

Kwestie odliczenia podatku reguluje przepis art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania towar czy środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku), czy też dokonywane są płatności zaliczkowe, których efektem będzie środek trwały - podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku, jeśli zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał na terenie miasta X zakupu lokalu mieszkalnego, z zamiarem wykorzystywania go na cele związane z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca dokonał przekwalifikowania lokalu na "niemieszkalny". Wnioskodawca za wynagrodzeniem wynajmuje ten lokal np. Prezesowi Zarządu - który na stałe mieszka poza X - na czas jego przebywania w siedzibie Wnioskodawcy, jak również innym osobom, które odwiedzają Wnioskodawcę i w związku z tym przebywają w X dłużej niż jeden dzień. Przeznaczenie tego lokalu jest więc quasi-hotelowe. Dodatkowo lokal ten pełni również po części funkcję biurową dla Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał, że jest polskim rezydentem podatkowym, jak również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Lokal mieszkalny nabył w celach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

W przedmiotowej sprawie w zakresie podatku od towarów i usług wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie mieszkania.

Odnosząc się do powyższego należy ponownie wskazać, że dla określenia prawa do odliczenia podatku naliczonego, istotny jest zamiar z jakim dokonywany jest zakup towaru lub usługi w momencie nabycia, a w przedmiotowej sprawie jak wskazał Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny w celach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Świadczy o tym fakt, że po nabyciu Wnioskodawca dokonał przeklasyfikowania tego lokalu na "niemieszkalny" i wykorzystuje go w części na cele krótkotrwałego, odpłatnego najmu Prezesowi Zarządu, gdy przebywa on w siedzibie Spółki lub innym osobom odwiedzającym Spółkę, a części na cele biurowe Spółki.

Zatem mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz wskazane okoliczności faktyczne należy stwierdzić, że z uwagi na spełnienie pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupu mieszkania z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT przy zakupie przedmiotowego mieszkania.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności, gdyby lokal służył czynnościom zwolnionym) lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Tut. organ pragnie ponadto zauważyć, że poruszona w przedmiotowym wniosku kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 2) jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl